Δεν είχα ποτέ δυσκολία και πρόβλημα στο να έρθω κοντά με το πιο αγαπημένο πρόσωπο του αγαπημένου μου. Νιώθω μια αμηχανία γιατί αυτό το παιδί δεν ανήκει σε μένα. Οπότε είναι αμήχανο να μιλάω για εκείνη. Είναι ένα υπέροχο παιδί και όλοι οι γύρω του άνθρωποι έχουν κάνει υπέροχη δουλειά. Μου έκαναν εύκολη αυτή τη συνύπαρξη. Το αγαπημένο πρόσωπο του αγαπημένου μου, γίνεται αυτόματα δύο φορές αγαπημένο μου. Το «πρέπει» έχει γίνει «θέλω» πια» εξομολογήθηκε η Κατερίνα Γερονικολού.
Γερονικολού: «Το αγαπημένο πρόσωπο του αγαπημένου μου, γίνεται αυτόματα δύο φορές αγαπημένο μου»
Γερονικολού: «Στην δεκαετία των 20 με 30 ήμουν και ζηλιάρα και κτητική, σε αυτή την δεκαετία των 30 με 40 δεν είναι ότι δεν με νοιάζει, με νοιάζει γιατί είναι ο άνθρωπός μου. Έχω τη ψυχραιμία να αντιμετωπίζω τη δουλειά ως δουλειά»