Στο σήμερα
Πλέον, όμως, σε επίσημο επίπεδο, η Κολομβία δεν βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο από το 2016, έπειτα από την Συμφωνία Ειρήνης που υπογράφηκε ανάμεσα στους εμπόλεμους. Ωστόσο, στην πράξη η βία, οι πολεμικές επιχειρήσεις και οι απαγωγές δεν έχουν εκλείψει. Δεδομένου, ότι οι πάλαι πότε στρατιωτικές οργανώσεις παρέδωσαν τα όπλα τους μετά την συμφωνία ειρήνης, το τοπίο έχει διαμορφωθεί με διαφορετικό τρόπο διατηρώντας στοιχεία του παρελθόντος.
Χαρακτηριστικά, είναι τα δεδομένα που έδωσε στην δημοσιότητα η EL Pais από το Υπουργείο Άμυνας της Κολομβίας και αφορά τις καταγεγραμμένες περιπτώσεις απαγωγών υπό την απουσία πλέον τέτοιων οργανώσεων. Τα ευρήματα αναφέρουν ότι τα τελευταία 2 χρόνια οι απαγωγές έχουν αυξηθεί. Ενδεικτικά, το πρώτο τρίμηνο του 2022 καταγράφηκαν 35 έναντι 71 του πρώτου τριμήνου του 2023. Τα νούμερα διπλασιάστηκαν κάνοντας ρεκόρ τα τελευταία 9 χρόνια.
Μπορεί το 2023 οι Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC) να έχουν μετατραπεί σε πολιτικό κόμμα, όμως η βία υφίσταται στην Κολομβία. Στις αγροτικές περιοχές της χώρας δραστηριοποιούνται άλλες μη-κρατικές οργανώσεις που επιθυμούν τον έλεγχο και τα κέρδη από παράνομες δραστηριότητες ενώ δεν απουσιάζουν και αποστάτες των παλιών οργανώσεων που δεν μπόρεσαν να απεμπολήσουν την ταυτότητά τους.
Παράλληλα, οι απαγωγές αυξάνονται ταχύτατα και γίνονται και για λόγους εκβιασμού, όπως συνέβαινε παλιά, με σκοπό τα χρήματα και την επιβίωση οργανώσεων αλλά και για πολιτικούς σκοπούς, όπως τον έλεγχο περιοχών στην ενδοχώρα. Χαρακτηριστικό όλη αυτής της κατάστασης είναι η δήλωση που είχε κάνει, από το 2021 ακόμα, ο Γενικός Γραμματέας του Νορβηγικού Συμβουλίου Προσφύγων, Γιάν Έγκελαντ, λέγοντας: «Δεν υπάρχει τίποτα να γιορτάσουμε όταν εκατοντάδες παιδιά, γυναίκες και άντρες εγκαταλείπουν τα σπίτια τους κάθε μέρα για να αποφύγουν την ένοπλη βία. Για αυτούς, η Συμφωνία Ειρήνης είναι ένα άπιαστο όνειρο ».
Η περίπτωση του Ντίαζ
Οι απαγωγές, λοιπόν, δεν είναι κάτι πρωτοφανές στην Κολομβία και εν γένει στην Λατινική Αμερική. Συνιστά μία μέθοδο, ένα εργαλείο συστηματικής χρήσης για την εκπλήρωση στόχων. Δεν συγκαταλέγεται απλά στην κατηγορία απαγωγή/ληστεία.
Στην περίπτωση του Λουίς Ντίαζ δεν έχει γίνει γνωστό, ακόμα τουλάχιστον, το κίνητρο ή τα αιτήματα αυτών που απήγαγαν τους γονείς του και πλέον κρατούν μόνο τον πατέρα του. Παρόλα αυτά, μέσα σε ένα τόσο βεβαρημένο ιστορικό δεν θα προκαλούσε εντύπωση ο Κολομβιανός και η οικογένειά του να έχουν πέσει θύματα μίας τακτικής που διαιωνίζεται στον χρόνο.
Πηγή: top10.gr//ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΘΑΝΟΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ (Σπουδαστής Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ)