Μια εναλλακτική λύση στην εμμονή με το φαγητό
Όταν άνοιξαν το γραφείο τους στο Beverly Hills το 1993, και οι δύο διαιτολόγοι παρατήρησαν ότι ακόμη και τα απλά προγράμματα διατροφής που είχαν εκπαιδευτεί να δίνουν στους ασθενείς -προτείνοντας μια αναλογία ανάμεσα στις ομάδες των τροφών και συνιστώντας “υγιεινές αντικαταστάσεις” -όπως κοτόπουλο αντί για μοσχάρι- οι άνθρωποι δεν κατάφερναν να τα τηρήσουν. Η κ. Resch σκέφτηκε τότε πως: “δεν μπορώ να το κάνω αυτό στους ανθρώπους πια”.
Η ίδια ξέρει από πρώτο χέρι τι σημαίνει αγώνας με το φαγητό. Στα 30 της, πριν γίνει διατροφολόγος, από τη μία λιμοκτονούσε και μετά έτρωγε. “Προσπαθούσα να μην τρώω μεσημεριανό και το απόγευμα δεν άντεχα άλλο και έτρωγα κάτι και μετά ένιωθα τόσο ένοχη που έσπασα τη “δύναμη της θέλησής” μου”, είπε η κ. Resch, προσθέτοντας ότι ο έλεγχος του φαγητού της ήταν μια διαφυγή από δύσκολο πρώτο γάμο της.