Την «αλητεία» του Κωνσταντέλια έπρεπε να την απολαύσει ο κόσμος [vid]

Όσοι ξέρουμε από ΠΑΟΚ, ξέραμε και ότι η παρουσία κόσμου στις κερκίδες του Καραϊσκάκη θα λειτουργούσε υπέρ του. Μετά την ήττα της περασμένης εβδομάδας από την ΑΕΚ, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ο «Δικέφαλος» θα παρουσιαζόταν καλύτερος και αποφασισμένος να δώσει απαντήσεις. Οργισμένος υπό μία έννοια. Για να μετατραπεί αυτή η οργή στο ποδοσφαιρικό «τσουνάμι» που είδαμε από το 20^ο λεπτό περίπου, μέχρι το 78^ο, χρειαζόταν και το έξτρα καύσιμο του εχθρικού περιβάλλοντος, της κερκίδας που βράζει, των χιλιάδων Ολυμπιακών οι οποίοι είχαν την τύχη να θαυμάσουν από κοντά την «αλητεία» του Κωνσταντέλια στο 0-4. Θα ήταν πραγματικά κρίμα αυτό το κομψοτέχνημα να το «απολαύσει» μόνο ο Τάκης Τσουκαλάς.

Αφήστε που σε άδειο και ξενέρωτο γήπεδο, δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο ΠΑΟΚ θα παρουσιαζόταν τόσο συγκεντρωμένος.

Αξίζουν λοιπόν συγχαρητήρια στην επιτροπή εφέσεων της ΕΠΟ και στον ίδιο τον Ολυμπιακό που έδωσαν την ευκαιρία στον κόσμο να παρακολουθήσει την καλύτερη φετινή «παράσταση» του ΠΑΟΚ.

Η οποία ήρθε λίγες μέρες μετά από την χειρότερη φετινή (βασικά την χειρότερη των τελευταίων αρκετών χρόνων). Φυσικά. Διότι αν δεν βάλει τέσσερα στο Φάληρο η ομάδα του Λουτσέσκου, στο φινάλε της εβδομάδας όπου έχει ακούσει τα εξ’ αμάξης, πότε θα τα βάλει; Τα έχουμε ξαναπεί, όταν θα πάω στον τρελογιατρό κλπ.

Στα αμιγώς αγωνιστικά, τα πράγματα ήταν μάλλον απλά. Ο Μαρτίνεθ διάβασε το ματς λάθος από την αρχή και με τις αλλαγές του τα έκανε όλα χειρότερα.

Ο Λουτσέσκου αντιθέτως, το διάβασε άψογα, βρήκε τρόπο να εκμεταλλευτεί τα μεγάλα φετινά του όπλα, τις γρήγορες μεταβάσεις δηλαδή, καθώς και την υπερφόρτωση της αριστερής πλευράς που οδηγεί σε εύκολες εκτελέσεις από την δεξιά (το πρώτο, το τρίτο και το τέταρτο γκολ μπήκαν με δημιουργία από αριστερά και εκτέλεση από δεξιά, ενώ και το πέναλτι ήρθε με πάσα από αριστερά του εκπληκτικού Μπάμπα). Κυρίως βρήκε τα πρόσωπα που μπορούσαν να υπηρετήσουν το πλάνο του και ποδοσφαιρικά και πνευματικά. Με τα σημερινά δεδομένα, νομίζω ότι ο Κεντζιόρα θα παραμείνει ο βασικός δεξιός στόπερ του ΠΑΟΚ και ο Μπράντον ο βασικός σέντερ φορ, στα μεγάλα παιχνίδια της χρονιάς. Το ίδιο ισχύει ή πρέπει να ισχύει και για τον Σάστρε, ο οποίος σαφέστατα αποτελεί τον καλύτερο δεξιό μπακ στο ρόστερ της ομάδας (με την ελπίδα ότι ο Λύρατζης κάποια στιγμή θα βρει τον καλό του εαυτό). Πολλά εύσημα ανήκουν και στον Μουργκ (και στον Λουτσέσκου που τον έφερε σε τέτοια κατάσταση), εκ των κορυφαίων της Κυριακής. Ο Αυστριακός ως δεκάρι έχει εξελιχθεί σε πολύτιμο ποδοσφαιριστή που ανοίγει το rotation και δίνει την ευκαιρία στον Κωνσταντέλια να παίρνει ανάσες, να καθαρίζει το μυαλό του και να προσφέρει αυτό που προσέφερε στο «Καραϊσκάκης», το οποίο δεν θα προσπαθήσω καν να περιγράψω.

Αυτές οι αλλαγές επιβεβαιώνουν βέβαια ότι η κριτική (και όχι η ισοπέδωση ή απαξίωση) που ασκήθηκε στον Ρουμάνο την περασμένη Δευτέρα ήταν βάσιμη. Τότε είχε και ο ίδιος μπερδευτεί και τα έκανε ρόιδο.

Απ’ την άλλη, ο Λουτσέσκου έχει δίκιο όταν λέει πως ένα κακό ματς δεν κρίνει τη χρονιά. Όπως δεν την κρίνει και ο θρίαμβος της Κυριακής. Έχει δίκιο και όταν λέει ότι ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε την μεγαλύτερη πίεση από όλους το περασμένο καλοκαίρι (μια πίεση πάντως που έβαλε ο ίδιος στον εαυτό του

Σε ένα πρωτάθλημα όμως που πλέον κρίνεται σε μεγάλο βαθμό στα ντέρμπι, το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ δείχνει εμπράκτως ότι τους δυο από τους τρεις διεκδικητές μπορεί να τους κερδίσει, είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Άρα κάποιες νίκες ή κάποιες ήττες έχουν μεγαλύτερη σημασία από άλλες.

Όπως τελικά μεγάλη σημασία έχει και το γεγονός ότι ο «Δικέφαλος» αντιμετώπισε με ψυχραιμία τους «κραδασμούς» της περασμένης εβδομάδας και δείχνει να αντιμετωπίζει εξίσου ψύχραιμα και την ευφορία της μεγάλης νίκης στο Φάληρο. Θα του χρειαστεί (η ψυχραιμία), διότι σκαμπανεβάσματα θα υπάρξουν κι άλλα.

Σε γενικές γραμμές πάντως, ο ΠΑΟΚ είναι καλά. Στις αρχές Νοεμβρίου, βρίσκεται εντός διεκδίκησης του πρωταθλήματος, έχοντας παίξει ΠΑΟ, ΑΕΚ. Ολυμπιακό εκτός έδρας. Και βρίσκεται ήδη σχεδόν σίγουρα στην επόμενη φάση του Κόνφερενς Λιγκ, με πιθανότητες για απευθείας πρόκριση στους «16».

Αν μας το έδιναν αυτό αρχές του καλοκαιριού, θα το αγοράζαμε με τα δύο χέρια. Το επιπλέον που μας έδωσε η εμφάνιση στο «Καραϊσκάκης» είναι η πεποίθηση ότι το ταβάνι της φετινής ομάδας βρίσκεται πολύ ψηλά.

Και τούτο, μετά τον πάτο που χτυπήσαμε με τα μούτρα την περασμένη Δευτέρα, είναι ανεκτίμητο.

Υ.Γ. Ο Κώστας Φορτούνης είναι ένας σπουδαίος παίκτης. Την Κυριακή επιβεβαίωσε ότι είναι και σπουδαίος αρχηγός. Με το σκορ στο 0-4 και παρότι ολοφάνερα κατάκοπος, δεν τα παράτησε, δεν ζήτησε αλλαγή για να γλιτώσει την ξεφτίλα δεν αποποιήθηκε την ευθύνη. Αντιθέτως, έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε για να μαζέψει την ήττα σε πιο αξιοπρεπή επίπεδα. Και τα κατάφερε, ενώ μετά βίας κρατιόταν όρθιος.

Έχει κάνει πολλά και μεγάλα ματς ο Φορτούνης αλλά ο σεβασμός κερδίζεται και από κάτι τέτοια, μικρά και ασήμαντα στη θεωρία (αφού δεν αλλάζουν το αποτέλεσμα), μα πολύ σημαντικά για όσους νιώθουν.

Πηγή: sdna.gr//Κώστας Κεφαλογιάννης