Τι χώρο έχει στη ζωή της η τηλεόραση; «Αγαπώ την τηλεόραση», απάντησε η Μαρία Ναυπλιώτου, και συνέχισε: «με την τηλεόραση και την «Αίθουσα του Θρόνου» συστήθηκα ως ηθοποιός. Είμαι από 15 ετών πάνω στη σκηνή γιατί υπήρξα χορεύτρια άρα είναι φυσικός χώρος για μένα. Μου είναι δύσκολο αν έχω κλείσει κάποιο θέατρο να κάνω και τηλεόραση ταυτόχρονα. Γι ΄αυτό πάντα δίνω προτεραιότητα στο θέατρο. Η τηλεόραση είναι μία συντροφιά για τους ανθρώπους της επαρχίας και όταν κάνουμε καλή τηλεόραση εκπαιδεύουμε τους ανθρώπους, τους δίνουμε στιγμές που τους συντροφεύουν. Έχουν υπάρχει σειρές που έχω πει ότι θα ήθελα να είμαι εκεί. νομίζω κάνουμε καλή τηλεόραση στην Ελλάδα. Υπήρξαν δουλειές στην τηλεόραση που πραγματικά ήθελα να είμαι αλλά δεν μπορούσα λόγω των υποχρεώσεών μου στο θέατρο. Δεν είναι ότι δεν μου έχουν προταθεί πράγματα. Δεν μπορώ να κάνω τόσα πολλά πράγματα. Έχω τελειομανία και δεν αφήνω ποτέ τίποτα».
Ποιος ρόλος της στο θέατρο την «ενηλικίωσε»;
Σύμφωνα με την αγαπημένη ηθοποιό, «η δική μου θεατρική ενηλικίωση έγινε όταν έκαναν την πρώτη μου αποτυχία. Γιατί όταν βγήκα είχα τόσο πολύ άγνοια κινδύνου και καταβρόχθιζα τους ρόλους. Ήρθε η στιγμή που έπαιξα έναν πολύ δύσκολο ρόλο, την «Ελβίρα» στον Δον Ζουάν το 2000. Ζήτημα να βγαίνεις σε ένα 3ωρο έργο, 10 λεπτά. Έχει δύο ριζικές αλλαγές ο ρόλος αυτός. Δεν κατάλαβα τίποτα».
«Έπιασαν τον ρόλο που ψηλά, έφτασα τον ρόλο σε ένα υψηλά ενεργειακό επίπεδο και δεν είχα να εφόδια να τον κρατήσω και ο ρόλος εξαφανίστηκε. Έβγαινα στη σκηνή κάθε βράδυ με πλήρη επίγνωση της αποτυχίας μου. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω τι σημαίνει να είσαι ηθοποιός. Ότι θέλει τεχνική ότι δεν φτάνει το συναίσθημα και πόσο η τεχνική το βοηθάει να μένει περισσότερο. Χρωστάω πολλά σε αυτόν τον ρόλο. Έχουμε δώσει μεγάλο βάρος στο να μην αποτυγχάνουμε. Στην πραγματικότητα η επιτυχία μας βασίζεται σε αυτές τις αποτυχίες», τόνισε η Μαρία Ναυπλιώτου κλείνοντας.