Πρόεδρος του Ισραήλ: Δεν πρόκειται απλώς για μια μάχη μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς

Όλα τα έθνη πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι μπορεί να είναι ο επόμενος στόχος των τρομοκρατών, σημειώνει ο πρόεδρος του Ισραήλ.

Γράφω αυτές τις γραμμές από την Ιερουσαλήμ, όπου συναντήθηκα με τις οικογένειες ορισμένων από τους 240 ανθρώπους που απήχθησαν από τους τρομοκράτες της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Μεταξύ των ομήρων που κρατούνται στη Γάζα υπάρχουν Εβραίοι και Μουσουλμάνοι Ισραηλινοί και ξένοι υπήκοοι.

Οι συναντήσεις με αυτές τις οικογένειες ήταν οι πιο δύσκολες και οδυνηρές στιγμές που έχω βιώσει στο σύνολο της δημόσιας ζωής μου. Μίλησα, επίσης, με οικογένειες ορισμένων από τους 1.400 και πλέον ανθρώπους μας που σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα, πολλοί εκ των οποίων δολοφονήθηκαν μέσα στα σπίτια τους ή ενόσω διασκέδαζαν στο μουσικό φεστιβάλ. Επιστρέφοντας από ένα κιμπούτς που καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της επίθεσης, χρειάστηκε να ξεπλύνω το αίμα από τα παπούτσια μου.

Η τραγωδία αποτελεί μέρος της ζωής στο Ισραήλ, και ήξερα ότι θα τη βιώσω κι εγώ κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως πρόεδρος. Κανείς μας όμως δεν φανταζόταν μια τέτοια τραγωδία.

Παρά τη θέλησή μας, εμείς, στο Ισραήλ, βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής για τη Μέση Ανατολή και τον κόσμο εν γένει, καθώς ουσιαστικά είμαστε στο επίκεντρο μιας υπαρξιακής μάχης. Δεν πρόκειται απλώς για μια μάχη μεταξύ Εβραίων και Μουσουλμάνων. Ούτε μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς. Πρόκειται για μια μάχη μεταξύ αυτών που τηρούν τους νόμους της ανθρωπότητας και όσων υιοθετούν τη βαρβαρότητα, η οποία δεν έχει θέση στον σύγχρονο κόσμο.

Όπως ακριβώς το Ισλαμικό Κράτος και η Αλ Κάιντα, οι τρομοκράτες της Χαμάς που επιτέθηκαν στα σπίτια και τις οικογένειες του Ισραήλ δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό να κάψουν βρέφη. Βασάνισαν παιδιά, βίασαν γυναίκες και κατέστρεψαν φιλήσυχες κοινότητες. Ήταν δε, τόσο υπερήφανοι για τις πράξεις τους ώστε φρόντισαν να τις απαθανατίσουν σε βίντεο, ακόμα και να τις μεταδώσουν ζωντανά. Αυτά τα βίντεο θα παραμείνουν για πάντα μια μελανή κηλίδα για όσους Παλαιστίνιους και υποστηρικτές τους πανηγύρισαν γι’ αυτήν την ημέρα αλλά και μια μαρτυρία για την εξαχρείωση των τρομοκρατών και τις ιδέες που τους ενέπνευσαν.

Όμως, σχεδόν εξίσου ανησυχητική για μένα είναι η διαπίστωση ότι πολλοί στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Δύσης, είναι πρόθυμοι να εκλογικεύσουν αυτές τις ενέργειες ή ακόμη και να τις στηρίξουν απερίφραστα. Στις πρωτεύουσες της Ευρώπης έχουμε δει να πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις που υποστηρίζουν την ολοκληρωτική καταστροφή του Ισραήλ “από τον ποταμό μέχρι τη θάλασσα”. Καθηγητές και φοιτητές αμερικανικών πανεπιστημίων κάνουν ομιλίες και υπογράφουν δηλώσεις που δικαιολογούν την τρομοκρατία, ή ακόμη και την εξυμνούν.

Είδαμε ορισμένες κυβερνήσεις να αδυνατούν να καταγγείλουν τη Χαμάς, κι αντ’ αυτού καταδικάζουν την “απάντηση” του Ισραήλ και μάλιστα προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις θηριωδίες της Χαμάς. Θα ήταν αδιανόητο να σκεφτεί κανείς ότι μπορούσε να υπάρξει ανάλογη ηθική σύγχυση μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου ή μετά τους επιθέσεις στο Λονδίνο, τη Βαρκελώνη και τη Βαγδάτη. Μιλώντας σε μια κοινή συνεδρίαση του Κογκρέσου φέτος, δήλωσα ότι η τρομοκρατία “αντίκειται στις πιο θεμελιώδεις αξίες περί ειρήνης της ανθρωπότητας”. Αποδεικνύεται ότι δεν συμφωνούν όλοι με αυτό.

Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι η σύγκρουση αξιών δεν υφίσταται μόνο εδώ, στο Ισραήλ, αλλά παντού και ότι η ιδεολογία της τρομοκρατίας απειλεί όλους τους έντιμους ανθρώπους, όχι μόνο τους Εβραίους. Η ιστορία μάς έχει διδάξει ότι οι αποτρόπαιες ιδεολογίες συχνά πλήττουν πρώτα τον εβραϊκό λαό – αλλά τείνουν να μην σταματούν εκεί. Βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή της μάχης, αλλά όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν την ίδια απειλή, και πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι μπορεί να είναι οι επόμενοι.

Από τότε που η Χαμάς μάς εξώθησε σε αυτόν τον πόλεμο, ο στρατός μας επιχειρεί να εξαλείψει οριστικά αυτήν τη σοβαρή απειλεί και να επιτύχει την επιστροφή των ομήρων μας. Αυτό σημαίνει ότι επιχειρεί στο πεδίο μάχης που έχει δημιουργήσει η Χαμάς εδώ και χρόνια – όπου οι τρομοκράτες κρύβονται πίσω και ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό. Πρόκειται για ένα πεδίο μάχης που συνθέτει ένα δίκτυο σηράγγων των τρομοκρατών κάτω από τον αστικό ιστό, όπου οι απώλειες αμάχων δεν είναι δυνατόν να αποφευχθούν, αλλά μάλλον επιδιώκονται από τη Χαμάς με στόχο να προσελκύσει την παγκόσμια συμπάθεια και να αμβλύνει την απάντηση του Ισραήλ. Η Χαμάς όχι μόνο αποθηκεύει ρουκέτες κάτω από σχολεία και σπίτια• οι πληροφορίες των υπηρεσιών μας και οι ομολογίες των αιχμαλώτων τρομοκρατών υποδεικνύουν ότι το κέντρο διοίκησης της Χαμάς είναι κρυμμένο κάτω από το κεντρικό νοσοκομείο της Γάζας.

Το αποτέλεσμα αυτών των νοσηρών τακτικών είναι η ταλαιπωρία των αμάχων, της οποίας όλοι γινόμαστε μάρτυρες. Πολλές αναφορές για προβλήματα ανθρωπιστικού χαρακτήρα στη Γάζα δεν μπορούν να επαληθευτούν, αλλά η οδύνη είναι πραγματική, και μάς ανησυχεί επίσης. Είναι οι γείτονές μας, και η πλήρης αποχώρησή μας από τη Γάζα το 2005 είχε στόχο να τους προσφέρει μια ελεύθερη ζωή και να ανοίξει την πόρτα στην ειρήνη. Προς απογοήτευσή μας, η Χαμάς και πολλοί Παλαιστίνιοι που την υποστηρίζουν επέλεξαν διαφορετικό δρόμο.

Παρότι η Χαμάς εκτοξεύει εκατοντάδες ρουκέτες κατά των πόλεών μας και καθώς ο στρατός μας ρίχνεται στη μάχη, προσπαθούμε να προειδοποιήσουμε εγκαίρως τους αμάχους, με φυλλάδια και τηλεφωνικές επικοινωνίες, ώστε να τους απομακρύνουμε από τις κύριες ζώνες μάχης και να επιτρέψουμε την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας μέσω των συνόρων της Γάζας με την Αίγυπτο. Εκατοντάδες φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια φτάνουν σήμερα, και περισσότερα αναμένονται κάθε μέρα.

Αλλά όποιος πιστεύει ότι η κυνική εκμετάλλευση του πόνου των αμάχων θα μας δέσει τα χέρια και θα σώσει τη Χαμάς, αυτήν τη φορά κάνει λάθος. Για μας και για τους Παλαιστινίους, τα δεινά θα τελειώσουν μόνο με την εξάλειψη της Χαμάς. Όποιος προσπαθεί να μας δέσει τα χέρια, εσκεμμένα ή όχι, υπονομεύει όχι μόνο την άμυνα του Ισραήλ αλλά και την όποια ελπίδα για έναν κόσμο όπου τέτοιες φρικαλεότητες δεν έχουν θέση.

Τους μήνες και τα χρόνια που προηγήθηκαν της σφαγής από τη Χαμάς, αρχίσαμε να βλέπουμε ενδείξεις ότι ανοίγεται ένα καλύτερο αύριο για τη Μέση Ανατολή, από τον Περσικό Κόλπο ως τη Βόρεια Αφρική – ένα αύριο εμπνευσμένο από την πρόοδο και τη συνεργασία, όπου το Ισραήλ θα μπορούσε επιτέλους να αισθάνεται ότι βρίσκεται στο σπίτι του, ανάμεσα στους γείτονές μας. Θα μπορούσε αυτή η κρίση να οδηγήσει σε έναν τέτοιο κόσμο; Ή στον κόσμο που επιδιώκουν οι δολοφόνοι φονταμενταλιστές της Χαμάς;

Πολλά διακυβεύονται στην παρούσα φάση, όχι μόνο το μέλλον του Ισραήλ. Στις 7 Οκτωβρίου όλοι ξυπνήσαμε απότομα και βρεθήκαμε μπροστά σε μια σοκαριστική πρόκληση όσον αφορά τις ελπίδες και τα ήθη μας. Το πώς θα διαχειριστούμε αυτήν την πρόκληση θα καθορίσει το μέλλον μας.

Πηγή: Γράφει ο Ισαάκ Χέρτζογκ/The New York Times