Ο Ηλιόπουλος θέλει αποχώρηση της ομάδας Αχτσιόγλου – «Αποχώρησε» η Νεολαία Θεσσαλονίκης [vid]

Την αποχώρηση της τάσης «6+6» από τον ΣΥΡΙΖΑ εισηγήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Νάσος Ηλιόπουλος, κατά τη συνεδρίαση της ομάδας Αχτσιόγλου, που βρίσκεται σε εξέλιξη, προκειμένου να καθοριστεί η περαιτέρω στάση της.

«Δεν μπορούμε να μείνουμε άλλο, πρέπει να φύγουμε από αυτόν τον βούρκο», φέρεται να εισηγήθηκε ο Ν. Ηλιόπουλος, που σύμφωνα με πληροφορίες, μέσα στη βδομάδα είχε συναντηθεί με τον τέως πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η πίεση των ομιλητών στη συνεδρίαση για αποχώρηση είναι μεγάλη και αυτό που ουσιαστικά συζητούν είναι ο οδικός χάρτης εξόδου από τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΣΥΡΙΖΑ: Αποχωρεί η συντριπτική πλειοψηφία της Νεολαίας Θεσσαλονίκης

Αποχωρεί από τον ΣΥΡΙΖΑ η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της Νεολαίας Θεσσαλονίκης μετά από έντονες διαφωνίες που υπήρξαν με την πολιτική του κόμματος από τη στιγμή που ανέλαβε την προεδρία ο Στέφανος Κασσελάκης.

Σημειώνεται ότι πρόκειται για την πρώτη οργανωμέμνη αποχώρηση οργάνωσης νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, απ’ όταν ιδρύθηκε το κόμμα.

Στο κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα αποσαφηνίζεται από τα μέλη πως «δεν είμαστε διατεθειμένες και διατεθειμένοι να δώσουμε με την παρουσία μας άλλοθι στην τελική μετάλλαξη του κόμματος και αποχωρούμε από το κόμμα το οποίο υπηρετήσαμε και ήταν κάποτε στην πρωτοπορία της κινηματικής και κυβερνώσας Αριστεράς» και καταλήγουν: Η αριστερά σε αυτές τις κοινωνικές διεργασίες γεννήθηκε, σε αυτές θα ξανασυναντηθεί.

Σύμφωνα με πληροφορίες, μέσα στις επόμενες ημέρες είναι πιθανό να υπάρξουν ανάλογα κείμενα και από άλλες οργανώσεις ανά την επικράτεια, ενώ το Κεντρικό Συμβούλιο της οργάνωσης αναμένεται να συγκληθεί σύντομα.

Σημειώνεται ότι στην πορεία του Πολυτεχνείου η πλειοψηφία των στελεχών της νεολαίας του κόμματος συμμετείχαν στα μπλοκ της φοιτητικής παράταξης της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ («Δίκτυο») και όχι στα κεντρικά μπλοκ του κόμματος σε μια κίνηση διαφοροποίησης από τη νέα ηγεσία.

Στην Αθήνα, στο μπλοκ της φοιτητικής παράταξης του «Δικτύου» – χώρια δηλαδή από το πανό του ΣΥΡΙΖΑ – βρέθηκε η Εφη Αχτσιόγλου και ο Αλέξης Χαρίτσης, στελέχη των «6+6» που συνεδριάζουν σήμερα.

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

Τα χρόνια της κρίσης ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε τη δύναμη που εξέφρασε ένα πολιτικό σχέδιο απέναντι στο νεοφιλελεύθερο σχέδιο που εκφράστηκε με τις μνημονιακές πολιτικές. Ήταν ενεργό κομμάτι των κοινωνικών αγώνων και κινημάτων και κατόρθωσε να τα εκφράσει πολιτικά. Αποτέλεσμα αυτης της διεργασίας ήταν η κυβέρνηση της Αριστεράς. Η κυβερνητική περίοδος χαρακτηρίστηκε από τον συμβιβασμό και την εφαρμογή του 3ου μνημονίου.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παρόλα τα λάθη και τις αδυναμίες κατάφερε να εκφράσει σημαντικά αιτήματα της κοινωνικής πλειοψηφίας. Η ήττα του 2019, βρήκε τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει απολέσει σημαντικό μέρος της εκλογική του δύναμης και αποκομμένο από τμήματα της κοινωνίας και των κινημάτων.

Την επόμενη μέρα, η στρατηγική της οργανωτικής και πολιτικής “διεύρυνσης“, επί της ουσίας δεν ήταν τίποτα παραπάνω από την προσπάθεια συγκόλλησης μηχανισμών από τα πάνω οδηγώντας στη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ από ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς σε ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα χωρίς σαφή πολιτική ταυτότητα. Το σχέδιο αυτό, δημιούργησε ασαφές στίγμα αναφορικά με τις κοινωνικές ομάδες και τα πολιτικά ακροατήρια που στόχευε να εκφράσει. Ταυτόχρονα, η αρχηγοκεντρική απεύθυνση, η απουσία του κόμματος από κινηματικές διεργασίες και η ρευστοποίηση των δομών του, στέρησε τη δυνατότητα αλληλεπίδρασης με την κοινωνία και τις δυναμικές που αναπτύχθηκαν. Αποτέλεσμα αυτού ήταν, ο ΣΥΡΙΖΑ να αδυνατεί να αντιληφθεί την κοινωνική κίνηση και πολύ περισσότερο να την επηρεάσει, ενώ στην ίδια τη βάση του κόμματος δεν υπήρχε κανένα σχέδιο οργανωμένης παρέμβασης στη κοινωνία.

Μετά τις εκλογικές ήττες του 2023 υπήρξε μια ευκαιρία για την πραγματοποίηση μιας ειλικρινούς συζήτησης και αναστοχασμού για την πορεία του κόμματος. Διαψευστήκαμε ακόμα μια φορά. Παρότι τα αποτελέσματα των εσωκομματικών εκλογών που ακολούθησαν μας απογοήτευσαν, η πραγματικότητα ξεπέρασε τους χειρότερους φόβους μας. Από τις πρώτες κινήσεις της νέας ηγεσίας ήταν ο διορισμός νέων προσώπων σε θέσεις ευθύνης και η ανακοίνωση διαγραφών από τα social media, παρακάμπτοντας συνολικά τα όργανα και τις συλλογικές διαδικασίες του κόμματος. Η αδιαμεσολάβητη σχέση αρχηγού – λαού, με περιθωριοποίηση των αντιπροσωπευτικών οργάνων, δεν είναι ανώτερη μορφή δημοκρατίας, αλλά η πεμπτουσία ενός επικίνδυνου λαϊκισμού.

Η αξιοπιστία και η σοβαρότητα του χώρου θίγεται συνεχώς, καθώς γινόμαστε μάρτυρες δημόσιων τοποθετήσεων που πηγαίνουν κόντρα στις αποφασισμένες θέσεις του κόμματος, όπως η ομιλία του νέου Προέδρου στο ΣΕΒ, η ανακοίνωση του κόμματος για την Παλαιστίνη, αλλά και η σταδιακή αποδόμηση της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ εγκολπώνοντας επιχειρήματα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου.

Αποκορύφωμα αποτέλεσε το διάγγελμα του νέου Προέδρου στο οποίο πρότεινε την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος σε σχέση με τις διαγραφές. Η ομιλία του στην Κ.Ε. αποτέλεσε μια διχαστική τοποθέτηση, προσβάλλοντας με ύβρεις την ιστορία και τους αγώνες του χώρου, και επιβεβαιώνοντας ένα αυταρχικό μοντέλο λειτουργίας της νέας ηγεσίας, όπου επικρατεί μόνο μία άποψη, αυτή που εκφράζεται από τον πρόεδρο.

Για τους παραπάνω λόγους γίνεται αντιληπτό ότι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί έναν χώρο σύνθεσης διαφορετικών απόψεων και παραδόσεων της αριστεράς, δεν μπορεί να αποτελέσει τον χώρο ενός εναλλακτικού πολιτικού σχεδίου που θα εκφράζει τις σύγχρονες ανησυχίες και διεκδικήσεις της νέας γένιας και όσων υφίστανται κάθε είδους εκμετάλλευση. Καταλήγοντας δεν είμαστε διατεθειμένες και διατεθειμένοι να δώσουμε με τη παρουσία μας άλλοθι στην τελική μετάλλαξη του κόμματος και αποχωρούμε από το κόμμα το οποίο υπηρετήσαμε και ήταν κάποτε στη πρωτοπορία της κινηματικής και κυβερνώσας Αριστεράς.

Η ακρίβεια, η κλιματική κρίση, η στεγαστική κρίση, οι έμφυλες διακρίσεις και ο αυταρχισμός της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας αποτελούν μόνο μερικά από τα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνική πλειοψηφία και την νέα γενιά. Η συγκρότηση ενός ισχυρού πόλου της οικολογικής και ριζοσπαστικής αριστεράς που παλεύει για την κοινωνική και φεμινιστική χειραφέτηση και την δημοκρατία, αποτελεί αναγκαιότητα για την άμεση απάντηση στα σημερινά επίδικα. Από τη μεριά μας θα συμβάλλουμε ενεργά σε αυτή την προσπάθεια, παλεύοντας για τις κοινωνικές ομάδες από τις οποίες προερχόμαστε και τις οποίες θέλουμε να εκπροσωπούμε. Όσο η πλειοψηφία καταπιέζεται και υποφέρει, θα γεννιούνται διεκδικήσεις και αγώνες, θα γεννιούνται συλλογικά αιτήματα. Η αριστερά σε αυτές τις κοινωνικές διεργασίες γεννήθηκε, σε αυτές θα ξανασυναντηθεί.