Το 1954 θα γνώριζε τον αξιωματικό του Στρατού Γεώργιο Παπαδόπουλο. Παντρεμένος κι εκείνος, με τη Νίκη Βασιλειάδη, με την οποία είχαν δύο παιδιά, τον Χρήστο και τη Χρυσούλα, μέχρι πρότινος ήταν αποσπασμένος στη Διεύθυνση Πυροβολικού της VI Μεραρχίας. “Δεν ήταν και πολύ ομιλητικός”, σκεφτόταν η Δέσποινα για τον άνθρωπο, με τον οποίο σύντομα θα ζούσαν έναν παθιασμένο έρωτα. Η σχέση τους, θα παρέμενε μυστική ως «…το 1959 ήρθε (σ.σ. ο Παπαδόπουλος) στην Υπηρεσία Πληροφοριών και αρχίσαμε και μέναμε μαζί, στην Πλατεία Αμερικής, και εκεί μας βρήκε και η Επανάσταση». Εκεί, στην οδό Σορβόλου, η Δέσποινα θα αγόραζε αργότερα ένα διαμέρισμα με 6 κύρια δωμάτια, έναντι 1,7 εκατ. δραχμών. Το -όχι επίσημο- ζευγάρι είχε αποτήσει στο μεταξύ μια κόρη, τη Μάχη Παπαδοπούλου, η οποία τα πρώτα χρόνια της ζωής της τα έζησε με τους παππούδες, τους γονείς της Δέσποινας. Το σκάνδαλο για μια εποχή που όσοι/ες έπαιρναν διαζύγιο ή είχαν εξωσυζυγικές σχέσεις, πολύ δε περισσότερο παιδιά εκτός γάμου ήταν δακτυλοδεικτούμενοι, ήταν πολύ μεγάλο για να το αντέξει ακόμα και η Χούντα. Άλλωστε, το δημοφιλές ήδη τότε τραγούδι “κυρα- Γιώργαινα, ο Γιώργος σου πού πάει”, το οποίο η κοινή γνώμη πίστευε πως είχε γραφτεί για την τότε νόμιμη σύζυγο του Γεώργιου Παπαδόπουλου ήταν αρκετά… ενοχλητικό.
Περισσότερα από δέκα χρόνια κράτησε η σχέση μεταξύ φανερού και κρυφού. Μέχρι που η Νίκη Βασιλειάδη αποφάσισε να καταθέσει αγωγή διαζυγίου. Με τον χρόνο να πιέζει ασφυκτικά τον Παπαδόπουλο, αποφασίζεται να αλλάξει εν μία νυκτί ο νόμος και να εκδίδονται διαζύγια- εξπρές. Είναι το περιβόητο “αυτόματο διαζύγιο”. Ο νόμος του “αυτόματου διαζυγίου” έλεγε ότι όποιος ήταν εν διαστάσει για 7 συναπτά έτη τότε έβγαινε το διαζύγιο του αυθημερόν. Ο νόμος πέρασε το βράδυ, το ίδιο βράδυ έγινε η αίτηση για να βγουν τα δύο διαζύγια και, αφού βγήκε η απόφαση, το επόμενο πρωί, ο νόμος καταργήθηκε.
Κάπως έτσι, χωρίζει ο Παπαδόπουλος με τη Βασιλειάδη και η Δέσποινα με τον Σερέτη, με τη Δέσποινα Παπαδοπούλου να κάνει την πρώτη της επίσημη εμφάνιση και μάλιστα τηλεοπτική, στα εγκαίνια του Ωνασείου, τον Φεβρουάριο του 1970. Ο φακός τη δείχνει να χαιρετά παιδιά, όμως δεν υπάρχει καμία περιγραφή ως προς το ποια είναι. Μένει λιγότερο από μήνας, άλλωστε, μέχρι να γίνει Δέσποινα Παπαδοπούλου.
Ήταν αυθόρμητη η Δέσποινα Παπαδοπούλου. Και πολλές δηλώσεις της είχαν προκαλέσει αντιδράσεις. Όπως, όταν έλεγε ότι ο σύζυγός της -τον οποίο σεβόταν πάντα και στον οποίο στάθηκε δίπλα του ως το τέλος- δεν μισούσε τους κομμουνιστές, ή ότι οι εξόριστοι έκαναν… διακοπές και έπαιζαν τένις. Μικρή σημασία έχει.
Σημασία έχει ότι το πρώτο κεφάλαιο της Επταετίας έκλεισε με την πτώση της -περίοδο στην οποία η Δέσποινα Παπαδοπούλου βρέθηκε κατηγορούμενη για απάτη, καθώς τον Σεπτέμβριο του 1974 της ασκήθηκε δίωξη για απάτη σε βάρος του Δημοσίου από κοινού με υπαλλήλους που κατηγορήθηκαν ότι της χορήγησαν ψευδείς βεβαιώσεις πως εργαζόταν σε δημόσια θέση. Κατηγορήθηκε ότι εισέπραξε 750.000 δραχμές, τις οποίες επέστρεψε, για να αθωωθεί το 1976. Στη συνέχεια ερευνήθηκαν τα περιουσιακά της στοιχεία για να διαπιστωθεί ότι ο Παπαδόπουλος είχε αγοράσει τρία ακίνητα και εκείνη το διαμέρισμα της οδού Σορβόλου, για τα οποία δεν προέκυψε κάτι παράνομο και δόθηκαν προίκα στα παιδιά τους. Από το καλοκαίρι του 1996, όταν ο δικτάτορας διακομίστηκε από τις Φυλακές Κορυδαλλού στο «Λαϊκό» Νοσοκομείο, εκείνη στάθηκε δίπλα του και στα τρία χρόνια της νοσηλείας του μέχρι το τέλος. Μάλιστα, στην κηδεία παρευρέθηκε μαζί με την πρώτη σύζυγο του Παπαδόπουλου.
Μέχρι το τέλος, αποκαλούσε τη Χούντα «επανάσταση», αρνείτο μετ’ επιτάσεως ότι έγιναν διώξεις και μακάριζε τον σύζυγό της, Γεώργιο Παπαδόπουλο, ως μεγάλο ευεργέτη του τόπου. Με τον θάνατό της, έκλεισε ένα κεφάλαιο ακόμα, μιας περιόδου που και η ίδια σημάδεψε, με τον δικό της τρόπο.