Η διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δεν τελείωσε με την ανεξαρτητοποίηση των εννέα βουλευτών της Έφης Αχτσιόγλου. Πρόκειται για μια συνεχιζόμενη διαδικασία αποδέσμευσης.
Πιο ειδικά, στον τομέα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, σημειώθηκε νέα διάσπαση στο Κεντρικό Συμβούλιο, με πολλά μέλη του κόμματος να αποχωρούν από το κόμμα και να επιλέγουν να ενταχθούν στην Ομάδα Αχτσιόγλου.
Στη Βουλή, γύρω από τις αποσχισθείσες ομάδες, πολλά στελέχη πιστεύουν ότι σύντομα θα αρχίσει να παρακολουθεί την κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ ένα άλλο ρεύμα βουλευτών. Η κρίση στη συνέχεια του ριζοσπαστικού χώρου θα βρει ένα νέο πολιτικό τοπίο στην εννεαμελή Βουλή την επόμενη εβδομάδα: 36 από τους 47 βουλευτές παραμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ, 11 βουλευτές σχηματίζουν ανεξάρτητη Κοινοβουλευτική Ομάδα και 103 από τα 302 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής έχουν αποχωρήσει.
Το πρότυπο για ένα νέο κόμμα με νέα ΚΟ 9 συν 2 με αρχηγό, πιθανότατα, τον Αλέξη Χαρίτση ολοκληρώνεται, δημιουργώντας ένα εντελώς νέο τοπίο. Με πρεμιέρα την κοινοβουλευτική συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Νέα γραφεία στο κέντρο. Με ανταλλαγή απόψεων για ένα νέο πολιτικό σχέδιο που θα καλύψει το “πολιτικό κενό”. Η Αχτσιόγλου και τα υπόλοιπα κόμματα βαδίζουν προσεκτικά για να αποτελέσουν τη δομική αντιπολίτευση απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη, όπως επιθυμούν, χωρίς να κατρακυλήσουν σε εμφύλιο πόλεμο με την προγενέστερη κομματική τους αναφορά.
Με έντονη κοινοβουλευτική δραστηριότητα, αξιοποιώντας και την απουσία του Κασσελάκη από τα έδρανα. Και βέβαια σε μια διαρκή ζύμωση με στρατηγική τον νέο φορέα με ατζέντα τα εργασιακά, το κλίμα και άλλα, αλλά όχι, όπως λένε τα στελέχη της ομάδας Αχτσιόγλου, έναν ακόμη σχηματισμό που απλώς θα μετρηθεί εκλογικά.
Το νέο τοπίο είναι σαφώς σημαντικό και για την Κουμουνδούρου. Με καθαρό διάδρομο, οι πρωτοβουλίες του Στέφανου Κασσελάκη προσελκύουν την προσοχή.
Μίλησε στην Πολιτική Γραμματεία της Πέμπτης για το τέλος του εσωστρεφούς κύκλου και ήδη σχεδιάζει εξωστρεφή βήματα και επαφές προς την κοινωνία και τους ενδιαφερόμενους φορείς. Μαζί με αυτό, μια ανανέωση του εκτελεστικού οργάνου. Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες για κανέναν. Η μόνη πίεση προέρχεται από τις δημοσκοπήσεις, όπου το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη βρίσκεται στη δεύτερη θέση. Και μπορεί οι ομάδες Ομπρέλα και “Έξι Συν Έξι” να μην υπάρχουν πια, αλλά υπάρχει ένα νέο κομματικό τοπίο με τους “νεοπροεδρικούς”. Με μια προσωρινή ομάδα παλαιών στελεχών με επικεφαλής την Όλγα Γεροβασίλη, τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, τον Κώστα Ζαχαριάδη, τον Θανάση Θεοχαρόπουλο, τον Αλέκο Φλαμπουράρη και τον Γιάννη Ραγκούση. Κύκλος που προσπαθεί να ελέγχει τον νέο πρόεδρο.
Εδώ καταγράφεται πια και ως πόλος ο Διονύσης Τεμπονέρας. Η αντίρρησή του για το νέο «πολιτικό κέντρο» που το χαρακτήρισε εξωθεσμικό αλλά και η στρατηγική του για άμεσο συνέδριο τοποθετούν τον νέο εργατολόγο στο προσκήνιο ενός μπλοκ δυνάμεων εσωτερικά που θα θέτουν με έμφαση όρους συλλογικής ηγεσίας και λειτουργίας των οργάνων μακριά από αρχηγισμούς.