Στην παράσταση υπάρχει μια βασική αντιστροφή: Εσύ, που σε έχουμε συνηθίσει στον ρόλο της ηθοποιού, εκτελείς χρέη σκηνοθέτη και ο πρώην σύζυγός σου Γρηγόρης Καραντινάκης, εξαιρετικός σκηνοθέτης, αναλαμβάνει ρόλο ηθοποιού. Πώς είναι αυτή η συνεργασία;
Έχει πολύ ενδιαφέρον η διαδικασία αυτή. Παρά το γεγονός ότι ο Γρηγόρης είχε στην πλάτη του τα εφόδια και τα “κατάλοιπα” από την οπτική του σκηνοθέτη, δεν άργησε να τα αφήσει στην άκρη και να προσαρμοστεί στη δουλειά αυτή, όπως είχαμε συμφωνήσει να κάνουμε μαζί εξαρχής. Είναι απίστευτα συνεργάσιμος με όλα τα μέλη αυτής της παράστασης, διότι, κακά τα ψέματα, ως σκηνοθέτης έχει πάντα στο μυαλό του την έγνοια του τελικού αποτελέσματος.
Προσπαθείς από την οπτική της σκηνοθέτιδος να διορθώσεις κάποιες συμπεριφορές εξουσίας που έχεις παρατηρήσει ή βιώσει η ίδια στο παρελθόν από σκηνοθέτες;
Για να είμαι ειλικρινής, αυτό το ζήτημα δεν υπήρχε καθόλου στο πεδίο της σκέψης μου. Ο τρόπος που έχω διδαχτεί το θέατρο είναι πολύ διαφορετικός. Πρεσβεύω ένα θέατρο με βασικές αρχές τη συνομιλία, τη συνεργασία, τον ανθρώπινο παράγοντα, τις ανησυχίες που ένας καλλιτέχνης επιθυμεί να επικοινωνήσει με το κοινό. Σε καμία περίπτωση δε σχετίζεται με κάποια προσωπική ανάγκη να ασκήσω εξουσία. Στην τέχνη η ουσία συναντάται σε άλλα σημεία. Άλλωστε, όπως πιστεύω, δε ζούμε στην εποχή των ηρώων, αλλά σε αυτήν των χαμένων προτύπων.
ΠΗΓΗ: MAFAMEFIGARO.GR