Γιώργος Σταμάτης: Δεν ισχύει ότι η κοινωνική πολιτική δεν αποτελεί προνομιακό πεδίο της ΝΔ

Πιο ειδικά, ερωτώμενος από την κ. Χύτου σχετικά με το εάν η κοινωνική πολιτική έχει πολιτικό χρώμα, ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος απαντά ότι οι κοινωνικές πολιτικές δεν αποτελούν το προνομιακό πεδίο χάραξης και άσκησης πολιτικής των άλλων, πέραν της Νέας Δημοκρατίας, κομμάτων.

Έχει τελικά απόχρωση η κοινωνική ευαισθησία; Ποιες είναι οι προτεραιότητες της κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης;

Η αλήθεια ότι όντως, παραδοσιακά αυτό που λέγαμε κοινωνική πολιτική, πολιτική για τις ευάλωτες και ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού δεν θεωρούνταν προνομιακό πεδίο της Νέας Δημοκρατίας. Η αλήθεια είναι ότι, αν το δεις και το αναλύσεις, είναι ότι προφανώς όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν στη μεταπολίτευση έχουν προσφέρει. Απλά η Νέα Δημοκρατία έχει μια τελείως διαφορετική λογική στην πολιτική της, που δεν είχε τόσο να κάνει με την εξάρτηση αυτών των ομάδων από το κράτος μέσω επιδομάτων, αλλά κυρίως δίνοντας νέες ευκαιρίες και φτιάχνοντας έτσι τους κατάλληλους θεσμούς και προϋποθέσεις, έτσι ώστε αυτοί οι άνθρωποι να είναι πολύ πιο εύκολα ενταγμένοι στην κοινωνία. Αλλά δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω ότι, όντως, και ειδικά μέχρι τα χρόνια του μνημονίου και την πτώχευση της χώρας, αυτός δεν ήταν ένας χώρος προνομιακός. Αυτό πώς άλλαξε και γιατί άλλαξε; Αυτό ουσιαστικά άλλαξε γιατί στις καταστατικές αρχές που έχουν τα κόμματα παίζει ρόλο και ποιοι ηγούνται.

Τα κόμματα στη χώρα μας είναι αρχηγικά, προεδρικά. Και νομίζω ότι η έλευση του Κυριάκου Μητσοτάκη έδωσε πολλή ώθηση ώστε να δούμε νέες ατζέντες, νέα δεδομένα που αφορούν την κοινωνική πολιτική, αλλά κυρίως όχι με μια λογική επιδοματικής πολιτικής και εξάρτησης των ευπαθών ομάδων από το κράτος. Έχει κυρίως να κάνει με τη δημιουργία πολιτικών συμπερίληψης, ανοικτών στη κοινωνία, όπου τα άτομα των ευπαθών ομάδων θα είχαν λόγο στη δημιουργία και τη χάραξη πολιτικής και, δεύτερον, οι πολιτικές δεν θα ήταν στην τύχη ενός βοηθήματος, αλλά θα είχε να κάνει γενικότερα με την εύρεση εργασίας, τη δυνατότητα νέων ευκαιριών και, στο τέλος, με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, που ήταν κάτι που έλειπε. Οπότε, νομίζω ότι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, όταν ο ελληνικός λαός αποφάσισε να στηρίξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως πρωθυπουργό της Ελλάδας το 2019 και το 2023, όλα να μετουσιωθούν σε πολιτικές, που είναι αρκετά συμπεριληπτικές, είτε αφορούν τους αστέγους ή τους τσιγγάνους ή τα άτομα με αναπηρία ή, γενικότερα, στο επίπεδο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Έτσι φτιάχτηκε μια πλουραλιστική ατζέντα κυρίως υπό το πρίσμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και νομίζω πως τελικά αυτή ήταν η ουσιώδης διαφορά σε σχέση με άλλα κόμματα προγενέστερων ετών. Άρα, επί της ουσίας δεν ισχύει ότι η κοινωνική πολιτική δεν αποτελεί προνομιακό πεδίο της Νέας Δημοκρατίας. Τα κόμματα μετεξελίσσονται όταν φέρνουν ανθρώπους με νέες ιδέες, όταν οι ίδιοι οι πρόεδροι των κομμάτων θέλουν να ανοίξουν το κόμμα, θέλουν να έχουν μέρος των κινημάτων και των πρωτοποριακών ιδεών που κυριαρχούν αυτή τη στιγμή στην Ε.Ε., νομίζω ότι τότε μπορεί χωρίς στεγανά να δημιουργήσεις ιδέες που θα συνάδουν με το καλό των συμπολιτών μας.