Η Ουκρανία “θύμα” του πολέμου στη Γάζα;

Είναι σαφές πως οι ισορροπίες μεταβάλλονται πριν και μετά την 7η Οκτωβρίου. Όχι μόνο στο Ισραήλ και τη Μέση Ανατολή, αλλά και στην εμπόλεμη Ουκρανία. Η βιαιότητα των τρομοκρατικών επιθέσεων της Χαμάς ήταν τόσο μαζική που ο κίνδυνος να επεκταθεί η σύγκρουση στην περιοχή είναι πραγματικά μεγάλος. Και το Κίεβο φοβάται τον αντίκτυπο στις μάχες που δίνει.

Η κυβέρνηση Ζελένσκι παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο τη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς να ρίχνει τη σκιά της  επάνω στον πόλεμο που διεξάγεται στο εσωτερικό της Ουκρανίας. Ο φόβος του Κιέβου είναι ότι ο συνδυασμός της δυτικής κόπωσης και της εχθρικής πολιτικής, που ήταν ήδη ορατός πριν ξεκινήσει το μέτωπο της Μέσης Ανατολής, θα θέσει σε κίνδυνο τη ροή της δυτικής στρατιωτικής βοήθειας και θα υπονομεύσει την ικανότητα της Ουκρανίας να συνεχίσει να αποκρούει τη Ρωσία στο βαθμό που μπορεί.

Ο Πούτιν ξεκίνησε τον πόλεμο, αλλά μπορεί να μην τον κέρδισε μέσα σε ένα μήνα, όπως πίστευε ότι θα έκανε, και μπορεί αντίθετα να ανταγωνίζεται τη Δύση και το ΝΑΤΟ. Και πιστεύει ότι όσο περισσότερες κρίσεις απειλούν την ασφάλεια και την οικονομία της Δύσης, τόσο πιο εύκολο θα είναι να πιέσει την Ουκρανία να συμβιβαστεί με την κατάληψη ουκρανικών εδαφών.

Η Ρωσία δεν έχει “κανένα λόγο να αλλάξει” τους στόχους των “ειδικών στρατιωτικών επιχειρήσεων” της, δήλωσε την Παρασκευή ο επικεφαλής των Εξωτερικών Υποθέσεων Σεργκέι Λαβρόφ. Αυτό συμβαίνει επειδή η νίκη έχει να κάνει με την αντοχή και όχι με την κατάληψη εδαφών, αναφέρει το σχόλιο του βρετανικού περιοδικού Economist. Με δεδομένο ότι καμία πλευρά δεν είναι προς το παρόν σε θέση να εκδιώξει την άλλη από τις περιοχές που ελέγχει, η αντεπίθεση της Ουκρανίας έχει σταματήσει και ένας ακόμη σκληρός χειμώνας έρχεται.

Το γεγονός ότι ούτε η Ρωσία ούτε η Ουκρανία μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκή στρατιωτική υπεροχή για να επιβάλουν όρους στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων, έφερε, παράλληλα, ξανά στο προσκήνιο της διεθνούς ανάλυσης το σκληρό σενάριο της διχοτόμησης, κατά το πρότυπο της Νότιας Κορέας.

Η στρατηγική του Βλαντιμίρ Πούτιν είναι να εξαντλήσει την υπομονή και την υποστήριξη της Δύσης, να εκμεταλλευτεί τις εσωτερικές διαιρέσεις στις ΗΠΑ και ενδεχομένως όσους εντός του ΝΑΤΟ είναι φιλικά προσκείμενοι προς τη Ρωσία. Ο Πούτιν πρέπει να είναι ευχαριστημένος που η πολεμική του μηχανή συνεχίζει να επιτίθεται σε ουκρανικές πόλεις και πολιτικούς στόχους, ενώ ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς αποσπά την προσοχή των ΗΠΑ.

Ταυτόχρονα, ο πόλεμος παραπληροφόρησης της Ρωσίας εντείνεται. Η εκστρατεία του Πούτιν στα μέσα ενημέρωσης για να παρουσιάσει την Ουκρανία ως διχασμένη, διεφθαρμένη και μαριονέτα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ αποτελεί κεντρικό μέρος της στρατηγικής του.

Μετά την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ, η κάλυψη του πολέμου στα αμερικανικά καλωδιακά ειδησεογραφικά δίκτυα έχει πέσει κατακόρυφα. Τα σχετικά στοιχεία δείχνουν ότι πριν από τις 7 Οκτωβρίου, ο πόλεμος στην Ουκρανία αντιπροσώπευε περίπου το 8% της τηλεοπτικής κάλυψης του CNN. Μετά την επίθεση, η πιο συχνή κάλυψη του CNN για την Ουκρανία έπεσε κάτω από το 1%. Η τάση αυτή ήταν παρόμοια και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Εν μέσω της αναταραχής στη Βουλή των Αντιπροσώπων μετά την απομάκρυνση του προέδρου Κέβιν Μακάρθι, η κάλυψη της Ουκρανίας από τους αμερικανικούς τηλεοπτικούς σταθμούς ενισχύθηκε, αλλά το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε περισσότερο στην εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ και την αντίδραση του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων στο νέο πακέτο οικονομικής βοήθειας του Τζο Μπάιντεν προς το Κίεβο παρά στις ίδιες τις εξελίξεις επί τόπου.

Σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Associated Press, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ήταν σαφής, αποκαλύπτοντας την ανησυχία του ότι ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να αποσπάσει την προσοχή από την Ουκρανία και να απορροφήσει πόρους που απαιτούνται για την άμυνά της: “Μπορούμε ήδη να δούμε τις συνέπειες της μετατόπισης [του ενδιαφέροντος] της διεθνούς κοινότητας λόγω της τραγωδίας στη Μέση Ανατολή. Μόνο οι τυφλοί δεν το αντιλαμβάνονται αυτό”.