Περιγράφοντας τις τραγικές στιγμές εκείνης της ημέρας του Ιουλίου η Ελπίδα είπε στο ΟΝΕ channel: «Είχαμε σπίτ στο Πόρτο Ύδρα που ζήσαμε ωραίες στιγμές. Ήταν 2 Ιουλιου και πήγαμε να κάνουμε διακοπές. Ο Στάθης δεν ήταν παιδάκι πια, ήταν μεγάλος άνθρωπος. Βγήκαμε στην Ερμιόνη να πάρουμε φάρμακα και προμήθειες. Όταν κόντεψα να φτάσω στο αυτοκίνητο μου έκανε σήμα ότι κάτι δεν πάει καλά. Όταν πήγα να τον βοηθήσω να ανέβει ένα γεφυράκι για να μπει στο αυτοκίντο και όταν έφτασε στο αυτοκίνητο τον είδα να παραπατάει».
«Τότε του είπα “έλα, έλα να καθίσεις, τι έγινε;” και δεν μου ξαναμίλησε, Κρατήθηκε από το παράθυρο και ένιωσα το χέρι του να πέφτει στην αγκαλιά μου. Εγώ τον προστάτευα να μην πέσει, έπεσε στην αγκαλιά μου “Στάθη-Στάθη” του έλεγα. Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή του θανάτου, το χέρι του που έπεσε. Πάντα όταν περνάω αυτό το γεφυράκι τον βλέπω πεσμένο κάτω γιατί δεν μπορούσα άλλον να τον κρατήσω» συμπλήρωσε στην περιγραφή της η Ελπίδα.
Μιλώντας για τη ζωή με τον σύζυγό της είπε, επίσης, ότι «η χειρότερη κουβέντα που είχαμε ανταλλάξει ήταν το “δεν μας παρατάς”». «Ο Στάθης ήταν πολύ γλυκός άνθρωπος με περίσσευμα αγάπης για τους ανθρώπους που αγαπούσε» συμπλήρωσε και εξομολογήθηκε ότι από τις στιγμές που δεν θα ξεχάσει ήταν «το πρόσωπό του και τη χαρά του όταν παντρευτήκαμε γιατί εγώ δεν έβρισκα χρόνο να το κάνουμε».