Κασσελάκης σε νέους επιχειρηματίες: «Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ προς τη μεσαία τάξη ήταν σκληρή και τιμωρητική»

Κινητικότητα στο προοδευτικό μέτωπο προκαλεί τα τελευταία εικοσιτετράωρα ο πολυκερματισμός των όμορων κομμάτων της αντιπολίτευσης, καθώς η έρευνα της MRB, σύμφωνα με την οποία το 74% των πολιτών αισθάνεται την απουσία ισχυρής αντιπολίτευσης ήρθε να διαπιστώσει για άλλη μια φορά την ηγεμονία του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη στην εγχώρια πολιτική σκηνή, κοντά στην αμηχανία των υπόλοιπων πολιτικών δυνάμεων να αρθρώσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση.

Ελλείψει προοδευτικής προοπτικής, η επόμενη ημέρα της αντιπολίτευσης, όπως αυτή αναμένεται να αποτυπωθεί στην κάλπη των ευρωεκλογών, έχει αρχίσει να απασχολεί τους σχεδιασμούς των περισσότερων προοδευτικών επιτελείων, τα οποία δεν παρακολουθούν αβασάνιστα την αντιπολίτευση να αρκείται σε ένα κατακερματισμένο σύνολο, αδύναμο να αντιπαρατεθεί μετωπικά με την κυβέρνηση. Επιλέγοντας, ωστόσο, να κινηθεί χωρίς συμμάχους και σε μια πιο κεντρώα λογική στα ζητήματα της οικονομίας, ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία κρατά συνειδητά αποστάσεις από υπόγειες και επίγειες διεργασίες, με την Κουμουνδούρου να έχει επιλέξει την μοναχική αυτή πορεία, με γνώμονα την πολιτική… «καθαρότητα».

Κοντά στις θέσεις που έχει διατυπώσει κατά καιρούς ο Βουλευτής Χανίων, Παύλος Πολάκης, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, Στέφανος Κασσελάκης γνωστοποίησε (μιλώντας στην ΕΡΤ) την πρόθεσή του να παραμείνει το κόμμα του στην Ευρωομάδα της Αριστεράς, με τους επιτελείς της οποίας είχε κατ’ ιδίαν συνάντηση, κατά την παραμονή του στις Βρυξέλλες. Κατά πληροφορίες, ο κ. Κασσελάκης ανέπτυξε στα ηγετικά κλιμάκια της Ευρωπαϊκής Αριστεράς τις απόψεις του τόσο για τα νέα μέλη, όσο και για την οικονομική ανάπτυξη και την κομματική λειτουργία. Την ίδια στιγμή, επέμεινε στη συνέντευξη του στη δημόσια τηλεόραση πως «είμαι ξεκάθαρος: είμαστε το μόνο κυβερνητικό Κόμμα το οποίο μπορεί να διοικήσει τη χώρα με καθαρά χέρια», κλείνοντας ερμητικά το παράθυρο διαλόγου με τους υπόλοιπους του προοδευτικού μετώπου και κυρίως με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Επιπλέον παρά τη δημόσια υπόμνηση πως «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκεί που είναι ο Αλέξης Τσίπρας», ο κ. Κασσελάκης δε φέρεται να συμμερίζεται την αγωνία του προκατόχου του, καθώς ο κ. Τσίπρας απηύθυνε τρεις φορές τις τελευταίες δύο εβδομάδες μήνυμα ενότητας των προοδευτικών δυνάμεων, παρά τις επιλογές της Κουμουνδούρου να κόψει τις προοδευτικές γέφυρες.

Ο «συναγερμός» Τσίπρα

Συναντώντας τρεις ηγέτες σε δύο από τις ιστορικότερες ευρωπαϊκές μητροπόλεις, ο πρώην Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ εξέπεμψε σήμα κινδύνου αναφορικά με το ενδεχόμενο επέλασης της Ακροδεξιάς, η οποία είναι ante portas στη Γαλλία. Συναντώντας στο Παρίσι τον πρώην Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, Φρανσουά Ολάντ, ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμμισε την ανάγκη «να ενωθούν οι προοδευτικές δυνάμεις», μπροστά στην «αδυναμία» της Ευρώπης «να παίξει αποφασιστικό ρόλο στις γεωπολιτικές εξελίξεις, στην κρίση ασφάλειας, στην αύξηση των ανισοτήτων αλλά και στην κλιματική κρίση». Στο ίδιο μήκος κύματος, «η πολυδιάσπαση και ο πολυκερματισμός των προοδευτικών δυνάμεων ανοίγουν το δρόμο για την εδραίωση των συντηρητικών δυνάμεων στη διακυβέρνηση, αλλά και για την εδραίωση της ηγεμονίας των ιδεών της Ακροδεξιάς στις ευρωπαϊκές κοινωνίες» είχε δηλώσει προ ημερών από τη Ρώμη ο κ. Τσίπρας, στέλνοντας τότε μήνυμα προς τα στελέχη της Νέας Αριστεράς, που αποχώρησαν από την Κουμουνδούρου.

Στα σκαριά το Ινστιτούτο

Πέρα, ωστόσο, από τις διαπιστώσεις, ο πρώην Πρωθυπουργός φέρεται να μεθοδεύει έναν πιο ενεργό ρόλο στη διατύπωση εναλλακτικής προοδευτικής πρότασης, ανταλλάσσοντας στην «πόλη του Φωτός» απόψεις με «έναν ακόμη φίλο, που τα βιβλία του αποτελούν σημείο αναφοράς της σύγχρονης προοδευτικής διανόησης, τον Τομά Πικετί», όπως είπε, αναφερόμενος στο γνωστό διανοούμενο. Αν και οι δρόμοι τους είχαν συναντηθεί και νωρίτερα, δηλαδή το 2016, η φετινή τους συνάντηση περιστράφηκε γύρω από τη διεύρυνση των ανισοτήτων σε παγκόσμια και ευρωπαϊκή κλίμακα, ιδιαίτερα μετά την πανδημία.

Σημειωτέον ότι ο γνωστός Οικονομολόγος είχε καλέσει το 2018 σε «σταυροφορία» τους Ευρωπαίους προοδευτικούς ταγούς, όταν κυκλοφόρησε το έργο του με τίτλο: «Για μια συνθήκη εκδημοκρατισμού της Ευρώπης», σε μια προσπάθεια να αφυπνίσει τις ευρωπαϊκές Δημοκρατίες μπροστά στον κίνδυνο υποχώρησής τους. Στο σχετικό «Μανιφέστο» του, ο Τομά Πικετί ένωσε 120 ακαδημαϊκούς, οικονομολόγους, πολιτικούς και ιστορικούς, υποστηρίζοντας ότι η Ευρώπη έχει εγκλωβιστεί σε ένα «τεχνοκρατικό αδιέξοδο» που αναπαράγει ανισότητες υπέρ των πλουσίων. Ταυτόχρονα με το κάλεσμά του σε δράση, ο Τομά Πικετί δεν αποφεύγει να σχολιάζει κριτικά το φαινόμενο κατακερματισμού των προοδευτικών δυνάμεων, λέγοντας για τις Ευρωεκλογές του 2019 στη Γαλλία πως «το σύνολο του ποσοστού αυτών των 6 συνδυασμών της Αριστεράς θα ξεπεράσει εκείνο του «Η Δημοκρατία Μπροστά!» κι εκείνο του «Εθνικού Συναγερμού». «Αλλά προτιμούν να πάρουν και οι έξι από 5% αντί να συγκεντρώσουν το 30% με μία κοινή λίστα» σημείωνε τότε ο Τομά Πικετί, θέση ανάλογη με αυτή που διατύπωσε και ο κ. Τσίπρας, τις τελευταίες ημέρες.

Παράλληλα, ο κ. Τσίπρας είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τον Τομά Πικετί το «κρίσιμο θέμα», όπως το χαρακτήρισε, δηλαδή το «πώς μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να προωθήσει μεταρρυθμίσεις που θα συμβάλλουν στην αναδιανομή του πλούτου και θα δώσουν τη δυνατότητα ανασυγκρότησης του κοινωνικού κράτους, με δεδομένους τους δημοσιονομικούς περιορισμούς μιας χώρας με πολύ υψηλό χρέος όπως η Ελλάδα». Κατά πληροφορίες, ο γνωστός Οικονομολόγος έχει επεξεργαστεί ήδη μια δέσμη προτάσεων στη συγκεκριμένη κατεύθυνση για τη σημερινή Ευρώπη, προτάσεις οι οποίες δεν αποκλείεται να απασχολήσουν ως πεδία ευρύτερου προβληματισμού το Ινστιτούτο που φέρεται να προετοιμάζει ο κ. Τσίπρας, το οποίο αναμένεται να κάνει την εμφάνισή του στις αρχές του 2024.

Το «φυτώριο»

Ακόμη και αν η δομή, αλλά και οι τομείς δράσης του Ινστιτούτου Τσίπρα δεν έχουν προκαθοριστεί με απόλυτη λεπτομέρεια, εντούτοις το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, η ανάσχεση της στροφής προς τα δεξιά, αλλά και οι ακτιβιστικές δραστηριότητες, κυρίως της νέας γενιάς, εμπίπτουν στα πολιτικά και θεωρητικά ενδιαφέροντα του κ. Τσίπρα, ο οποίος έσπευσε να μιλήσει στο Παρίσι με εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών και ακτιβιστές στο forum «Académie des Futurs Leaders», μια πλατφόρμα στήριξης των προοδευτικών “ηγετών του μέλλοντος”, από όπου συμπεραίνεται ότι θα αναδειχθούν μέσα από τα κόμματα στην συνέχεια, οι νέοι πρωταγωνιστές της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής.

Σε κάθε περίπτωση και με πιο νωπό παράδειγμα το Δίκτυο της Άννας Διαμαντοπούλου στην Ελλάδα, το Ινστιτούτο το Αλέξη Τσίπρα θα μπορούσε να αποτελεί εργαστήριο παραγωγής εναλλακτικής προοδευτικής πολιτικής, αλλά και ζυμώσεων σε νέα πεδία, όπως στον αγώνα για τα δικαιώματα γυναικών και LGBT+, στο αντιρατσιστικό κίνημα, στον συνδικαλιστικό χώρο, στην προστασία δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών, στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης καθώς και στον τομέα πολιτικής στρατηγικής σε προοδευτικά κόμματα. Όταν όλα τα παραπάνω αποτέλεσαν αντικείμενα προβληματισμού για τους νεαρούς εκπροσώπους της Κοινωνίας των Πολιτών, που συνάντησε ο Αλέξης Τσίπρας, πριν καταλάβουν μια θέση στα υπάρχοντα γαλλικά κόμματα.

Κινητικότητα στον προϋπολογισμό

Την ίδια ώρα, η συζήτηση για την ανάγκη διαμόρφωσης της «νέας Κεντροαριστεράς» διατρέχει οριζόντια το στελεχιακό δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ παρά την στάση της ηγετικής ομάδας, με στελέχη όπως ο Γιάννης Ραγκούσης να δηλώνουν ανοιχτά στην Κεντρική Επιτροπή πως «η εκτός ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Κεντροαριστερά είναι της τάξης του 30%, σύμφωνα με τα αποτελέσματα του 2009, των τελευταίων προμνημονιακών εκλογών». «Μετά τις δραματικές εξελίξεις στο κόμμα μας, στο κόμμα που γεννήθηκε ως Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, δεν γνωρίζω αν υπάρχει και ποιο είναι το μέλλον της ριζοσπαστικής αριστεράς», κατέληξε ο κ. Ραγκούσης. Μιλώντας, εν τω μεταξύ, για τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στο εξής, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Νίκος Παππάς ανέφερε χθες από το βήμα της Βουλής πως το κόμμα του «εργάζεται σε αυτή την κατεύθυνση. Αγωνίζεται να ενώσει όλες τις θετικές παραδόσεις του αριστερού και προοδευτικού κινήματος. Όχι να δικαιώσει τη μία παράδοση έναντι άλλης».

Με τον ευρύτερο χώρο σε αναζήτηση, από πλευράς του ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης περιέγραψε αναφορικά με τον στρατηγικό του στόχο χθες πως «θέλουμε να καλύψουμε το κενό, που υπάρχει σήμερα και δημιούργησε η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ». «Όχι μέσω του λαϊκισμού, όχι μέσω πελατειακών φιλοσοφιών, όχι μέσω “φανταχτερών” προσώπων που δεν έχουν την επάρκεια να κυβερνήσουν τη χώρα με σοβαρότητα, ευπρέπεια και ήθος» εξήγησε με νόημα ο κ. Ανδρουλάκης, «αλλά με ένα μείγμα όλων εκείνων, που χρειάζεται για να οικοδομηθεί ξανά η Δημοκρατική Παράταξη όχι απλά ως θεσμικό αντίβαρο, αλλά ως κυβερνητική δύναμη», όπως είπε.

Η πολυδιάσπαση, ωστόσο, του προοδευτικού χώρου ακουμπά τον προβληματισμό και της Νέας Αριστεράς, όπως διαφάνηκε από τη χθεσινή τοποθέτηση του Βουλευτή, Ευκλείδη Τσακαλώτου στη συζήτηση επί του προϋπολογισμού. «Δεν μπορεί πάντα να έχεις το εφικτό να σε παραλύει, αλλά πρέπει να έχεις το θάρρος μία πολιτική στρατηγική και μία στρατηγική συμμαχιών που μπορεί το εφικτό, ένα κομμάτι από αυτό , που δεν είναι εφικτό φαινομενικά να γίνει εφικτό. Και είμαι περήφανος ότι με την ομάδα της Νέας Αριστεράς θα προωθήσουμε ακριβώς αυτή την στρατηγική», τόνισε ο κ. Τσακαλώτος, με τους επιτελείς της νέας Αριστεράς να ορίζουν το φάσμα των δυνητικών συνομιλητών τους από την Αριστερά και την Οικολογία μέχρι την αριστερή Σοσιαλδημοκρατία, χωρίς αυτή η επιδίωξη να γειώνεται αναγκαστικά στην τρέχουσα κομματική γεωγραφία.

«Το μείζον για τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς δεν είναι ο εσωτερικός ανταγωνισμός μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς, κινήσεων πολιτών για το ποιος θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση με μίζερα ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις» επισήμανε με άρθρο του στην «Αυγή» και ο Χάρης Καστανίδης, προσθέτοντας ότι «το κρίσιμο είναι να εδραιωθεί η εικόνα στους πολίτες ότι μια μεγάλη προοδευτική παράταξη μπορεί και πάλι σύντομα να κυβερνήσει τον τόπο»