Ισορροπώντας ανάμεσα σε μεταναστευτικό και Μπελέρη

Η σύνοδος κορυφής στις Βρυξέλλες είχε συμφωνηθεί εκ των προτέρων ότι θα είναι τόσο έντονη όσο και διαρκής, τόσο στο κεφάλαιο των σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Δυτικών Βαλκανίων, καθώς και στη συνεχιζόμενη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Αυτό συμβαίνει κάθε φορά που η επέκταση και ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός βρίσκονται στο τραπέζι. Και τα δύο σχετίζονται εμμέσως πλην σαφώς με τα χρήματα των κρατών μελών, τις προτεραιότητές τους και την κατανομή τους.

Η Αθήνα προσήλθε σε αυτή τη σύνοδο κορυφής σε μια πολύ συγκεκριμένη θέση και για τα δύο μεγάλα ζητήματα, διότι είτε έτσι είτε αλλιώς σχετίζονται άμεσα με αυτήν. Η στήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων αποτελεί πάγια θέση της Ελλάδας, καθώς θεωρεί ότι αυτή η πορεία συμβάλλει στη σταθερότητα, την ανάπτυξη και την ευημερία της περιοχής. Όσο σαφής είναι αυτή η θέση, άλλο τόσο σαφής είναι και η προϋπόθεση, που η ελληνική κυβέρνηση θέτει για να δώσει το δικό της «πράσινο φως» στην ενταξιακή διαδικασία, δηλαδή ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η υλοποίηση συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων από τις υποψήφιες χώρες, που αφορούν για παράδειγμα στην προστασία των δικαιωμάτων των  μειονοτήτων.

Η ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας, όπου η υπόθεση Μπελέρη επισκιάζει τις σχέσεις Αθήνας-Τιράνων, “σκοντάφτει” ακριβώς σε αυτό το σημείο. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε στους συνομιλητές του ότι ο διορισμός του Φρέντη Μπελέρη ως δημάρχου Χειμάρρας, και ότι το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη δεν είναι διμερές ζήτημα μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, αλλά ζήτημα σεβασμού του κράτους δικαίου, το οποίο αποτελεί κορωνίδα της ενταξιακής διαδικασίας. Η θέση της Ελλάδας για την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας συναντά επιφυλάξεις και αντιρρήσεις. Άλλωστε, όταν ο Όλαφ Σολτς αποχωρούσε από την ελληνική θέση, ήταν απολύτως κατανοητό, χωρίς να το κατονομάζει, από την πρόσφατη επίσκεψη του Μισωτάκη στο Βερολίνο. Η στάση του Γερμανού καγκελάριου σαφώς δεν άλλαξε κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής.

Με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία να ξεκινούν, ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε ταχθεί υπέρ της άμεσης έναρξής τους, διατηρώντας ξεκάθαρη τη γραμμή, που από την αρχή της ρωσικής εισβολής, έχει πάρει η Αθήνα. 

Ωστόσο, το πιο άμεσο και σημαντικό ζήτημα στην ατζέντα των 27 είναι η μεσοπρόθεσμη αναθεώρηση του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου (2021-2027), με την Ελλάδα να διατυπώνει επίσης μια πολύ συγκεκριμένη θέση και να θέτει αυτό που έχει επισημανθεί και επιστρέψει στην ευρωπαϊκή ατζέντα τους τελευταίους μήνες ως θέμα αιχμής. Με τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή να αναζωπυρώνει τους φόβους για τη ροή των μεταναστών στην Ευρώπη, η Ελλάδα ζητεί την των πόρων για τη μετανάστευση, ειδικά για τις χώρες της πρώτης γραμμής.