Κινητικότητα στη δεξιά πτέρυγα της ΝΔ

Για πρώτη φορά επί Κυριάκου Μητσοτάκη, χρειάστηκε να τεντωθούν τόσο τα κυβερνητικά αφτιά προς τη δεξιά πτέρυγα της ΝΔ.

Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι το Μέγαρο Μαξίμου, μπροστά στον κίνδυνο να απειληθεί η εικόνα της γαλάζιας ενότητας, αισθάνθηκε την ανάγκη να υπενθυμίσει στην κοινοβουλευτική ομάδα τον “αυτονόητο κανόνα” της πειθαρχίας.

Πιο συγκεκριμένα, επρόκειτο να επιβάλει κανόνες στους μετανάστες εργάτες πριν από την ψήφιση σχετικής τροπολογίας. 

 Η διαφοροποίηση του Σαμαρά, που επισφραγίστηκε με την καταψήφιση των κυβερνητικών πρωτοβουλιών σε μια ήδη απαιτητική ατζέντα, η δεξιά τάση στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας.

Η μία πλευρά είδε την ευκαιρία να ρίξει φως στις ιδεολογικές διαφορές στο εσωτερικό της ΝΔ και παρουσίασε τον σημερινό πρωθυπουργό ως “όμηρο” των απόψεων της πρώτης. Η άλλη πλευρά (Ελληνική Λύση, “Σπαρτιάτες” και Νίκη) το είδε ως μια ευκαιρία να “ζεστάνει” το ακροατήριό της με την ελπίδα να βουτήξει στη δεξαμενή των απογοητευμένων και επιφυλακτικών ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος.

Το αποτέλεσμα ήταν μια σημαντική διαπίστωση. Ο Σαμαράς δεν επέμεινε να αλλάξει πορεία από την πάγια θέση του ότι δεν υπάρχει “κεντροδεξιά χωρίς δεξιά”. Είχε “υποχρέωση” να μιλήσει με τους δικούς του όρους”. Και τελικά είπε: “Εδώ είμαι…”. (όπως έγραψε σε μια φωτογραφία του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης).

Μεταξύ άλλων, ανέφερε την αντίθεσή του στην παρέμβαση των ομόφυλων ζευγαριών, η οποία σύμφωνα με εκτιμήσεις θα έρθει πιθανότατα το καλοκαίρι. Όποτε και όπως και αν έρθει, θα δοκιμάσει τη ΝΔ και όχι μόνο, ενώ όλη η δεξιά αντιπολίτευση θα είναι πρόθυμη να αποκομίσει πολιτικά οφέλη.

Στην Ηρώδου Αττικού καταγράφεται η σαφής και διακριτή στάση του Αντώνη Σαμαρά.

Καταγράφονται και άλλες “φωνές” της Δεξιάς, που εκφράζουν ανησυχία ενόψει των ευρωεκλογών, έστω και αν έχουν ευθυγραμμιστεί πλήρως με την πολιτική του κόμματος. Θέλουν ισχυρότερο ανάχωμα στη διαρροή της δεξιάς, φοβούνται την εκδήλωση της δυσαρέσκειας μέσω της αποχής και πιστεύουν ότι οι κίνδυνοι θα αυξάνονται όσο οι κυβερνητικές “σκέψεις” αφορούν την κεντρώα συμμαχία και όχι την παραδοσιακή βάση (κορμό) του κόμματος.

Η κυβέρνηση δεν βλέπει περιθώρια διεκδίκησης ψηφοφόρων των κομμάτων δεξιά της Δεξιάς, ούτε όμως διακρίνει από εκεί ουσιαστική απειλή, παρότι το γαλάζιο “ραντάρ” είναι ενεργοποιημένο για αλλαγή πλεύσης αν χρειαστεί. Κατά διαστήματα, οι δημοσκοπικές δυνάμεις αλλάζουν αλλά κρίνονται περισσότερο ως συγκυριακές.