Telegraph: Η Ουκρανία θα προδοθεί από τη Δύση όπως Τσεχοσλοβακία και Πολωνία στον Β΄ ΠΠ

Σαφείς παραλληλισμούς του πολέμου στην Ουκρανία με την αρχή του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου κάνει η βρετανικη Telegraph σε νέο άρθρο γνώμης, την ώρα που αυξάνονται τα σύννεφα στο Κίεβο για την ανεπαρξή οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη από τη Δύση.

Ο τίτλος του θέματος αναφέρεται στην «Δυτική προδοσία», όρος που χρησιμοποιείται ευρέως για μία ντροπιαστική στιγμή στην διπλωματική και πολιτική Ιστορία, πάνω από έξι δεκαετίες νωρίτερα. Η διαφαινόμενη διστακτικότητα ΗΠΑ και ΕΕ να συνεχίζουν να τροφοδοτούν με κεφάλαια και όπλα την Ουκρανία, συγκρίνεται ευθέως με την περίοδο του 1938-1939, όταν αρχικά η ναζιστική Γερμανία ενσωμάτωσε την Σουηδητία (τμήματα της σημερινής Τσεχίας) και στη συνέχεια εισέβαλε στην Πολωνία. Οι διεθνείς συνθήκες της περιόδου επέβαλαν μετά την ενσωμάτωση της Σουηδητίας Βρετανία, Γαλλία και ΗΠΑ να αντιδράσουν στρατιωτικά, ωστόσο αντ’ αυτού ακολούθησε η Συμφωνία του Μονάχου, με την οποία Βρετανία και Γαλλία προσπάθησαν να εξευμενίσουν τον Χίτλερ, για να ακολουθήσει η εισβολή στην Πολωνία και τελικά η φονικότερη πολεμική σύγκρουση στην παγκόσμια Ιστορία.

Μετά τον πακτωλό όπλων και χρημάτων από τη Δύση το 2023, «η διάθεση το 2024 είναι πολύ διαφορετική» σημειώνει η Telegraph. Η ουκρανική αντεπίθεση απέτυχε, η ρωσική οικονομία καλπάζει παρά τις κυρώσεις με ταχεία στρατικοποίηση ενώ η Ουκρανία σφυροκοπείται και αδυνατεί να διατηρήσει τον ίδιο ρυθμό κατάταξης στρατιωτών.

Ο συντάκτης κάνει λόγο για «ηθική χρεοκοπία» πολύ βιαστικά, παρότι παραδέχεται ότι διαφαίνεται πλέον στον ορίζοντα και αλλαγή ηγεσίας και πολιτικής στις ΗΠΑ, με νίκη του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου.

Ταυτόχρονα, προτείνει αντί η Δύση να παρέχει επιθετικά όπλα στο Κίεβο, να επικεντρωθεί στα συστήματα αεράμυνας και αντιμετώπισης πυροβολικού. «Ο Πούτιν ποντάρει στο να “σπάσει” πρώτη η Δύση. Αν μείνουμε σταθεροι, μπορούμε να του αρνηθούμε τη νίκη … Διαφορετικά στο τέλος του 2024 θα έχουμε όχι μόνο το θάνατο της ανεξάρτητης Ουκρανίας αλλά και κάθε ελπίδας ευρωπαϊκής ανεξαρτησίας», υποστηρίζει ο αρθρογράφος.