Κεντροαριστερά: Τρικυμία σε ποτήρι;

Αυτό που δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η ξέφρενη φάση του λεγόμενου “αντιμνημονιακού” αγώνα έχει περάσει ανεπιστρεπτί και η κοινωνία έχει αποφασίσει όχι μόνο να προχωρήσει αλλά και να τακτοποιήσει παλιούς λογαριασμούς που έχουν μείνει απλήρωτοι. Ένας από αυτούς είναι το ζήτημα των ομόφυλων ζευγαριών, για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα εδώ και τεσσεράμισι χρόνια, παρά μόνο ορισμένες σκόρπιες δηλώσεις στελεχών του.

Το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι το αν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεφύγει από το σπιράλ της εσωστρέφειας, στο οποίο βρίσκεται περιπλεγμένος. Με βάση τα έως τώρα δεδομένα, δεν πρόκειται να απεμπλακεί εύκολα παρόλα όσα σεμινάρια ομαδικής ανάπτυξης και αν διοργανώσουν στελέχη του στα νησιά των Σπετσών ή της Μυκόνου. Το DNA του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει πιθανότατα ατελείωτες και ατελέσφορες συσκέψεις.

Το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια που ετοιμάζεται να καταθέσει η κυβέρνηση αποκαλύπτει για άλλη μια φορά την πολιτική ένδεια του ΣΥΡΙΖΑ και την αδυναμία του να καταθέσει εποικοδομητικές προτάσεις (γιατί δεν είναι μόνο εποικοδομητικό να καταθέτεις μαξιμαλιστικά νομοσχέδια που εισάγουν όρους και έννοιες που προκαλούν μεγάλο διχασμό στην κοινωνία).

Στην άλλη πλευρά της πολύπαθης ελληνικής κεντροαριστεράς, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ περιμένει να πέσει σαν ώριμο φρούτο. Είναι ένας θεμιτός πολιτικός στόχος. Αλλά η στάση τους απέναντι στην εν λόγω νομοθετική πρωτοβουλία για τους ομοφυλόφιλους χαρακτηρίζεται από ατολμία. Η στάση του, όμως απέναντι στο επίδικο νομοσχέδιο, χαρακτηρίζεται από κουτοπονηριά και μικρομεγαλισμό. Η φράση «δεν θα δέσω τα κορδόνια του Μητσοτάκη» που ακούστηκε, κάθε άλλο παρά πολιτική ήταν.

Ο ίδιος ο Μητσοτάκης παραδέχτηκε τις μεγάλες αλλαγές του οικογενειακού δικαίου τις οποίες έκανε το ΠΑΣΟΚ στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ως μία από τις σοβαρότερες μεταρρυθμίσεις. Είναι δυνατόν τώρα, όταν η κυβέρνηση έρχεται να νομοθετήσει, ουσιαστικά, τη συνέχιση εκείνης της μεταρρύθμισης, προσαρμοσμένης στις αλλαγές που έχουν ήδη συντελεστεί στη χώρα, να απουσιάζει το ΠΑΣΟΚ από αυτή την προσπάθεια; Τότε τι νόημα θα έχει να μιλάμε για τη συνέχεια στην πολιτική και στη διαδρομή των κομματικών οργανισμών;

Είναι σαφές πως με κοντόφθαλμες πολιτικές και ανούσιες πολιτικές δράσεις και παρεμβάσεις, δεν πρόκειται να υπάρξει πρόοδος. Για την ελληνική κοινωνία, η νομοθέτηση για τα ομόφυλα ζευγάρια μπορεί να θεωρηθεί πως σηματοδοτεί μια θετική εξέλιξη, γιατί θα λύσει ένα πρόβλημα που απασχολεί ένα μέρος των πολιτών, το οποίο στη συνέχεια θα αναζητήσει λύσεις σε μια σειρά συσσωρευμένων προβλημάτων. Ας μην πνιγούν λοιπόν σε μια κουταλιά νερό και ας μην κάνουν άλλο έργο από αυτό για το οποίο εκλέχθηκαν: να κάνουν προτάσεις, να ασκούν κριτική στην κυβέρνηση και να διαμορφώνουν εναλλακτικά μοντέλα και εναλλακτικές πολιτικές διακυβέρνησης. Από εκεί και πέρα, οι ψηφοφόροι είναι αυτοί που θα λάβουν την τελική απόφαση.