Το αδιόρατο νήμα που συνδέει Κασσελάκη και Πολάκη

Το δίδυμο ήταν εξ αρχής αλλόκοτο. Ο ένας προερχόταν από την δυτική όχθη του Ανατολικού, είχε προϋπηρεσία στον τομέα των επενδύσεων, ήταν ανοιχτά ομοφυλόφιλος και μέλος της ομογένειας που υποστήριζε τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο άλλος ήταν ίσως ο πιο αμφιλεγόμενος αναπληρωτής υπουργός Υγείας μετά τη μεταπολίτευση, ο λόγος του οποίου τον έφερε στο προσκήνιο (και την παρουσία του στο ψηφοδέλτιο του κόμματος), αλλά με βαρύ προφίλ ως καταγόμενος από την Κρήτη και αντιπαθής σε αρκετά ανώτατα κομματικά στελέχη.

Κι όμως, όταν ο Στέφανος Κασσελάκης δήλωσε επίσημα πως θα διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος το περασμένο καλοκαίρι, ο Παύλος Πολάκης ήταν ο πρώτος που τον υποστήριξε. Αυτή η σχέση καθόρισε την εσωκομματική διαμάχη που ξεκίνησε και κορυφώθηκε στον δεύτερο γύρο – οι κατηγορίες του Πολάκη για την πλευρά της Εφης Αχτσιόγλου και για την ίδια ανέβασαν τους τόνους ανάμεσα στους δύο υποψηφίους και τελικά καθόρισαν και το αφήγημα που κυριάρχησε, αλλά και το αποτέλεσμα.

Έτσι τελείωσε η πρώτη πράξη της αντιπολίτευσης της μετά τον Τσίπρα εποχής. Και καθώς άρχισε η δεύτερη πράξη, ο νέος πρόεδρος βρέθηκε αντιμέτωπος με μια κομματική πραγματικότητα που κληρονόμησε από τον προκάτοχό του, μια σύγκρουση που χρησιμοποίησε έναν από τους ισχυρότερους υποστηρικτές του (ανάλογα με το σε ποια πλευρά βρισκόταν) ως αιτία ή ως πρόσχημα. Οι εντάσεις έφτασαν έτσι στο ζενίθ τους. Μεταξύ των ανακοινώσεων των βασικών στελεχών της κοινοβουλευτικής ομάδας (παρά την τότε αντιπαράθεση), το όνομα του Πολάκη περιλαμβανόταν πάντοτε.

Ο πρώην υπουργός ανέλαβε τον ρόλο του συντονιστή της ΕΠΕΚΕ, παίρνοντας στην πραγματικότητα ρόλο «υπερτομεάρχη». Τα 16 λευκά που καταγράφηκαν στην ψηφοφορία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας δεν προήλθαν μόνο από πρόσωπα που αργότερα αποχώρησαν για να φτιάξουν τη Νέα Αριστερά. Δεν ήταν λίγοι ούτε εκείνοι που έκρυψαν την ανησυχία τους για το οξύθυμο του χαρακτήρα του Πολάκη και για τον ρόλο «πυροσβέστη» και «μασέρ» που θα δυσκολευόταν να παίξει σε αντίθεση με τον προκάτοχό του στην αντίστοιχη θέση, Αλέκο Φλαμπουράρη.

Πέρα από την προσωπική τους σχέση, η εμπιστοσύνη που έδειξε ο Κασσελάκης στον Παύλο Πολάκη αποτελεί ένδειξη της μεταξύ τους σχέσης, ενός πολιτικού δεσμού που δεν μπορεί να διαρραγεί. Για τα δικά του δεδομένα, ο πρώην υπουργός συνέχισε να διατηρεί χαμηλό προφίλ στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που ουσιαστικά σηματοδοτούσε την επικείμενη διάσπαση, με τη σταδιακή αποχώρηση των στελεχών που τελικά συγκρότησαν την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Αριστεράς. Διατήρησε επίσης έναν οικείο τόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπενθυμίζοντας ενίοτε στην Κουμουνδούρου πως ο Στέφανος Κασσελάκης δεν άγεται και φέρεται από κάποιο στενό κύκλο προσώπων.

Τόσο πριν όσο και μετά τη διάσπαση, η γραμμή που συνδέει τους δύο είναι εμφανής. Ο Κασσελάκης μιλάει μια γλώσσα που απευθύνεται στο κοινό του Πολάκη, με τους αντιπάλους του να τον κατηγορούν συχνά για λαϊκισμό, για επιχειρήματα που γαργαλάνε τα κατώτερα ένστικτα των πολιτών. Αυτή η πολιτική και υφολογική ομοιότητα, τους διευκόλυνε να εξάγουν συμπεράσματα και για την επιρροή του ενός πάνω στον άλλο – για όσους αποχώρησαν, για παράδειγμα, δεν υπήρχε αμφιβολία πως ο Πολάκης μέσα στον καινούργιο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να κάνει ό,τι ήθελε.