Πλέγμα μεταρρυθμιστικών αλλαγών

Η προεκλογική δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη για μια τετραετία βαθιών τομών με μεταρρυθμιστικό πρόσημο, που θα αντιμετώπιζαν διαχρονικές παθογένειες του κράτους, θα ενίσχυαν την παιδεία και την υγεία, θα προχωρούσαν τον ψηφιακό μετασχηματισμό της δημόσιας διοίκησης και θα βελτίωναν την καθημερινότητα του πολίτη, ήταν ο βασικός λόγος, που όπως όλοι οι αναλυτές συμφωνούν, έδωσε μια δεύτερη θητεία στην κυβέρνηση, στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου.

Η κυβέρνηση τρέχει επί του παρόντος παράλληλες διαδρομές.

Έχει ήδη ψηφίσει μια σειρά από νομοσχέδια, μεταξύ των οποίων ένα νέο πλαίσιο για τη φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των δημόσιων αρχών, μεταρρυθμίσεις εργατικού δικαίου την πρώτη μεταρρύθμιση του χώρου που προωθείται εδώ και εκατό χρόνια και αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των νοσοκομείων, ενώ τουλάχιστον τέσσερις μεγάλες μεταρρυθμίσεις περιμένουν προς το παρόν τη σειρά τους.

Η θεσμοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια και ένας νέος δικαστικός χάρτης αναμένεται να εγκριθούν σήμερα από το Υπουργικό Συμβούλιο. Η επιστολική ψήφος έχει ήδη εισαχθεί στην Ολομέλεια της Βουλής, η πρόσθετη τροπολογία της Κυβέρνησης που θα ισχύει και για τις εθνικές εκλογές πέραν των ευρωεκλογών, βρίσκει αντίθετη σύσσωμη την αντιπολίτευση, ενώ τις επόμενες ημέρες θα κατατεθεί και το νομοσχέδιο για τη λειτουργία των μη κρατικών πανεπιστημίων, το οποίο επίσης αναμένεται να προκαλέσει σύγχυση.

Παράλληλα με αυτές τις τέσσερις βασικές αλλαγές, το Υπουργείο Οικονομικών προωθεί νομοθεσία για τον εκσυγχρονισμό του πλαισίου των δημόσιων επενδύσεων, την ενίσχυση των κινήτρων για τις συγχωνεύσεις επιχειρήσεων, τη δημιουργία ενός εθνικού επενδυτικού ταμείου και τον εκσυγχρονισμό των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών.

Στο κυβερνητικό επιτελείο επισημαίνουν ότι το πλέγμα των προωθούμενων αλλαγών οδηγεί στη δημιουργία ενός νέου θεσμικού πλαισίου, ενός ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος, που μπορεί να δώσει ώθηση στην οικονομία, να προσελκύσει επενδύσεις και να ενισχύσει τη θετική πορεία, που ήδη καταγράφει η ελληνική οικονομία.

Το αν κάποιος συμφωνεί ή όχι με το περιεχόμενο των προτεινόμενων κανόνων είναι μια άλλη συζήτηση. Σε κάθε περίπτωση όμως, το Μαξίμου φαίνεται να έχει προετοιμάσει έναν ικανό αριθμό μεταρρυθμιστικών δράσεων και έτσι έχει τη δυνατότητα να θέτει και να αλλάζει κάθε φορά την ατζέντα της πολιτικής επικαιρότητας, να τροφοδοτεί τη συζήτηση και να παίρνει πρωτοβουλίες στην κίνησή του και κατ’ επέκταση στις επικοινωνιακές του λειτουργίες.

Απέναντι σε αυτή τη στρατηγική, η αντιπολίτευση φαίνεται να αντιδρά προβλέψιμα, άλλοτε σαστισμένη και άλλοτε απλώς ακολουθώντας, χωρίς να μπορεί να ταράξει τα ύδατα.

Αν υπάρχει ένας ισχυρός εχθρός που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, αυτός είναι η πληθωριστική πίεση, και μάλιστα με ακρίβεια. Οι έλεγχοι της αγοράς και η επιβολή προστίμων στις μεγάλες επιχειρήσεις, μαζί με την “επιχείρηση” της μόνιμης αύξησης των εισοδημάτων, είναι τα “αντίδοτα” που έχει επιλέξει μέχρι στιγμής η κυβέρνηση. Αν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αναφερθεί χαρακτηριστικά σε κάθε ευκαιρία στο θέμα αυτό, το κυβερνητικό επιτελείο έχει προβληματισμούς και αναζητούνται λύσεις.

Μάλιστα, η αύξηση του κόστους ζωής συνδέθηκε πρόσφατα από την κυβέρνηση άμεσα με μια μεγάλη δημογραφική πρόκληση. Ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο δράσης αναμένεται να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση, εστιάζοντας στη στήριξη των νέων και των οικογενειών όσον αφορά το εισόδημα και τη στέγη.