Ναταλί Κάκκαβα: Όταν έγινα μαμά αν είχα βοήθεια ψυχολόγου νομίζω θα τα είχα κάνει όλα καλύτερα

Για το θέμα της διαπαιδαγώγησης των παιδιών αλλά και τα όρια που πρέπει να μπαίνουν μίλησε η Ναταλί Κάκκαβα, στην εκπομπή «Όλα για τη ζωή μας» το Σάββατο 3 Φεβρουαρίου.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Ναταλί Κάκκαβα (@n.kakkava)

Αρχικά, ανέφερε: «Όταν δεν τους κάνεις τα χατίρια έχουν ένα μαγικό τρόπο, είτε με τη στεναχώρια που θα σου βγάλουν είτε με την γκριμάτσα. Ειδικά όταν βλέπω τον μικρό μου γιο να παίρνει το βλέμμα της ματαιότητας, είναι ποικίλα τα συναισθήματα. Έχουν βρει τον τρόπο να μας χειρίζονται και να τους γίνεται το χατίρι. Το μυστικό είναι να τους περνάει το χατίρι στα μικρά και ασήμαντα. Είναι μια μάχη που δίνουν συνεχώς οι γονείς. Ο μεγάλος είναι 12,5 ετών προεφηβεία καραμπινάτη, και ο Μάρκος είναι 8,5 ετών».

Στη συνέχεια, συμπλήρωσε: «Εγώ έχω την τύχη και έχω σύντροφο ζωής και είναι ένας καλός μπαμπάς που ασχολείται με τα παιδιά. Στο πρώτο παιδί επειδή δεν είχα βοήθεια, διάβαζα πολύ στο διαδίκτυο, βιβλία. Επειδή είμαι και control freak είχα διαβάσει από την αρχή ότι πρέπει να βάζω όρια. Σε ένα παιδάκι τα όρια είναι συγκεκριμένα και αφορούν τον ύπνο και το φαγητό. Νομίζω ότι αν είχα έναν ψυχολόγο όταν γινόμουν μαμά θα ήταν πολύ καλύτερο. Το δυνατό μας σημείο ως γονείς είναι ότι είμαστε μαζί και έχουμε κοινή συνισταμένη στις αποφάσεις μας».

Επίσης, πρόσθεσε: «Πρέπει να δίνουμε το καλό παράδειγμα στα παιδιά. Όταν λέμε ότι “ετοιμαστείτε, φεύγουμε σε 5 λεπτά”. Αν εγώ κάνω μισή ώρα να φύγω, δεν δίνω το σωστό μήνυμα στο παιδί μου. Γιατί την επόμενη φορά που είναι να βγούμε θα μου πει “εσύ έκανες 30 λεπτά”. Προσπαθώ να τους δείχνω ότι πάνω από όλα υπάρχει σεβασμός στον άνθρωπο απέναντί μου και σέβομαι και εσένα».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Ναταλί Κάκκαβα (@n.kakkava)

Σε άλλο σημείο, η Ναταλί Κάκκαβα είπε: «Η εφηβεία είναι ένα αχαρτογράφητο πεδίο που όσο καλά και αν είναι προετοιμασμένος ο γονιός, έρχεται η προεφηβεία και καταρρίπτει όλο το οικοδόμημα. Λες δεν είναι αυτό το παιδί μου. Βλέπεις αλλαγές που δεν μπορείς και δεν ξέρεις πώς να διαχειριστείς. Να του κάνεις το χατίρι, να τον αφήσεις να ξεσπάσει, να είσαι αυστηρός; Όσο μεγαλώνει το παιδί είναι πιο δύσκολο και φαντάζομαι ότι αν δεν προϋπάρχει μια βάση, δεν ξέρω αν στην εφηβεία μπορείς να παρέμβεις».