Το Μαξίμου μπροστά στα κοινωνικά “μέτωπα”

Τα κοινωνικά “μέτωπα” που καλείται να διαχειριστεί η κυβέρνηση έχουν την ιδιαιτερότητα ότι τα δύο από τα τρία είναι ουσιαστικά “ανοικτές” κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Για παράδειγμα, ήταν επιλογή του Μεγάρου Μαξίμου να θέσει τώρα το θέμα του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια, όπως επίσης ήταν επιλογή του Μεγάρου Μαξίμου να προωθήσει νομοθετική ρύθμιση για τη λειτουργία μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στη χώρα.

Και στις δύο περιπτώσεις, το κυβερνητικό επιτελείο είχε επίγνωση του ντόμινο αντιδράσεων, που θα ακολουθούσε, ενεργοποιώντας εντελώς διαφορετικές κοινωνικές ομάδες. Το τρίτο «μέτωπο» των αγροτικών κινητοποιήσεων ανέκυψε όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, προφανώς με τα χαρακτηριστικά της εγχώριας κατάστασης σε κάθε μία από αυτές.

Σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχει επίσης η “πρωτοτυπία” της κυβέρνησης είτε να κατανοεί τις αντιθέσεις που καταγράφονται, όπως για παράδειγμα στο θέμα του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια, είτε να παραχωρήσει δημοσίως “δικαιώματα” σε διαμαρτυρόμενους, όπως συμβαίνει λόγου χάριν με τον αγροτικό κόσμο. Εξαίρεση σε αυτό το κλίμα κατανόησης αποτελούν οι φοιτητικές καταλήψεις, όπου η κυβέρνηση είναι “εναντίον” τόσο στο περιεχόμενο των αντιδράσεων όσο και στη μέθοδο διαμαρτυρίας που επιλέγεται, κάνοντας λόγο για μειοψηφίες.

Η στρατηγική της κυβέρνησης εντάσσεται σε μια απλή πολιτική τακτική, που θέλει τα δύσκολα θέματα, που αποτελούν επιλογή της και δεν προκύπτουν από εξωγενείς παράγοντες, να έρχονται στην αρχή της τετραετίας. Κυρίως, όταν πρόκειται για μια δεύτερη τετραετία, στην οποία προχωρά έχοντας ένα υψηλότατο εκλογικό ποσοστό. Τόσο το θέμα των μη κρατικών πανεπιστημίων, όσο και το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών, περιλαμβάνονταν ως βασικές θέσεις στο κυβερνητικό της πρόγραμμα, έχοντας το πρόσημο των μεταρρυθμίσεων και την λογική της προσαρμογής στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, σε βασικούς τομείς, όπως η παιδεία και η κοινωνία, αντίστοιχα.

Το Μέγαρο Μαξίμου επέλεξε να φέρει στο προσκήνιο αυτά τα δύο ζητήματα σε μια εποχή που η κυβέρνηση απολάμβανε την απόλυτη υποστήριξη του εκλογικού σώματος. Αυτό τού έδωσε επαρκή χρόνο για να διαχειριστεί τις αντιδράσεις, με το σκεπτικό ότι υπήρχε χρόνος να αντιστρέψει το πολιτικό κόστος που προέκυψε χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τη σταθερότητα της κυβέρνησης. Μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου αναμένεται ότι και τα δύο αυτά θέματα θα γίνουν εθνικό δίκαιο και θα αφήσουν “καθαρό” και ανοιχτό δρόμο για τις υπόλοιπες κυβερνητικές πολιτικές από τον Μάρτιο και μετά, με θετικό αποτύπωμα και στήριξη από τους πολίτες και την κοινή γνώμη.

Ακόμη και στο θέμα των  αγροτικών κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση δείχνει κατανόηση και διάθεση διαλόγου   όσον αφορά τα αιτήματα που σχετίζονται με το αυξημένο ενεργειακό κόστος και κόστος παραγωγής για τους αγρότες, επιμένει ότι είναι ανοιχτή στον διάλογο, ωστόσο στέλνει σαφές μήνυμα ότι τα δημοσιονομικά περιθώρια για μέτρα στήριξης έχουν εξαντληθεί και φέρνει στο θέμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, παραπέμποντας ουσιαστικά τις όποιες λύσεις στην κοινές ευρωπαϊκές αποφάσεις.