Κυβερνητικός σχεδιασμός και κοινωνικά μέτωπα

Η κυβέρνηση άνοιξε ταυτοχρόνως πολλά μέτωπα. Δίνει την εντύπωση πως εξαγγελίες και μεταρρυθμίσεις βάθους τετραετίας θέλει να τις διεκπεραιώσει στον πρώτο χρόνο της θητείας της. Είναι επόμενο να προκαλούνται έτσι κοινωνικές αντιδράσεις από κόμματα, φορείς και συλλογικότητες που διαφωνούν με αυτά τα μέτρα. Αντιδράσεις που εκδηλώνονται ταυτοχρόνως, δημιουργώντας ένα κλίμα διαμαρτυρίας προς την κυβερνητική πλειοψηφία.

Εκ πρώτης όψεως, η τρέχουσα μεταρρυθμιστική ατζέντα, η οποία έχει προκαλέσει πολλές διαμαρτυρίες, φαίνεται να είναι αποτέλεσμα σύγχυσης και έλλειψης βασικού σχεδιασμού. Στην κυβέρνηση, ενεργούν σαν να έχει τελειώσει η τετραετής θητεία τους και σπεύδουν να υλοποιήσουν ανακοινώσεις που είναι μεταγενέστερες από τις προγραμματισμένες.

Το αντίθετο σκεπτικό υποστηρίζει πως η κυβέρνηση θέλει τώρα να περάσει τη μεταρρυθμιστική νομοθεσία σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης, της δικαιοσύνης, της υγείας και των κοινωνικών δικαιωμάτων, οι οποίες καθυστέρησαν λόγω της ιδιότυπης τετραετούς περιόδου από τότε που η κυβέρνηση ανέβηκε στην εξουσία, με ανανεωμένη λαϊκή υποστήριξη και με πολύ υψηλό ποσοστό. Επιπλέον, δεν υπάρχει μια συγκροτημένη και πολιτικά απειλητική αντιπολίτευση. Ως εκ τούτου, αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για την ψήφιση σημαντικών μεταρρυθμίσεων και οι κοινωνικές αντιδράσεις είναι, από την άποψη αυτή, μάλλον περιορισμένες.

Εάν αυτή η νοοτροπία κυριαρχήσει και διαπεράσει το Μέγαρο Μαξίμου ο μόνος κίνδυνος για τον πρωθυπουργό είναι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όπου θα μπορούσε να φανεί η δυσαρέσκεια όσων επηρεάζονται από τις μεταρρυθμίσεις. Αν αυτό συμβεί (κάτι που είναι πολύ πιθανό), η ζημιά θα περιοριστεί και, σε κάθε περίπτωση, θεωρείται βέβαιο ότι οι ευρωεκλογές δεν θα επηρεάσουν τον στόχο της Νέας Δημοκρατίας να κινηθεί γύρω στο 33%.

Επομένως, το νόμισμα έχει δύο όψεις. Οι ευρωεκλογές θα καθορίσουν αν η κυβέρνηση θα επιλέξει την επιλογή “όλα εμπροσθοβαρώς”. Βέβαια, όπως δείχνουν όλες ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις, η οικονομία είναι αυτή που θα βρεθεί τελικά στο επίκεντρο της ψήφου των πολιτών, και κυρίως η ακρίβειά.  Οι μεταρρυθμίσεις λειτουργούν σε βάθος χρόνου – καθώς τις περισσότερες φορές γίνονται και κάποιες διορθωτικές κινήσεις εκ των υστέρων – και πάντα στην πρώτη φάση τα συν ισοφαρίζονται από τα πλην.