«Φρένο» στις ελληνοποιήσεις
Η περσινή χρονιά, το 2023, ήταν η χειρότερη από άποψη παραγωγής μελιού, καθώς η παραγωγή στην Ελλάδα ήταν κάτω γύρω στο 70%, όπως ανέφερε ο κ. Αν. Ποντίκης. Σε αυτό το πρόβλημα έρχεται να προστεθεί το ζήτημα των ελληνοποιήσεων μελιού που σε συνδυασμό με υπερβολικό κόστος παραγωγής οδηγούν τον κλάδο στον αφανισμό.
Όπως τόνισε ο κ. Ποντίκης, μεγάλες ποσότητες μελιού αγνώστου προελεύσεως εισάγονται στη χώρα μας και προσθέτοντας σε αυτές μικρές ποσότητες ελληνικού μελιού, «βαφτίζεται» ουσιαστικά το εισαγόμενο μέλι ως «ελληνικό».
«Όταν το αναλύουμε χημικά βρίσκουμε ότι το μέλι αυτό είναι ελληνικό γιατί πολύ απλά οι γυρεόκοκκοι που υπάρχουν είναι ελληνικοί επειδή από το εισαγόμενο μέλι έχουν αφαιρεθεί οι γυρεόκοκκοι με διήθηση και του δίνουν την ταυτότητα του ελληνικού. Αυτό πωλείται στα ράφια σε εξευτελιστικές τιμές ή ακόμα και σε ακριβές τιμές, αφού εμφανίζεται ως ελληνικό, αλλά το θέμα είναι ότι μένουν τα ελληνικά μέλια απούλητα», επισήμανε ο κ. Ποντίκης για να συμπληρώσει ότι σε πολλές περιπτώσεις τα μέλια αυτά επανεξάγονται στην διεθνή αγορά ως ελληνικά, ενώ τα δικά μας μένουν εδώ.
Μόνος τρόπος για να λυθεί αυτό το πρόβλημα είναι η εντατικοποίηση των ελέγχων των εισαγωγών και των αποθηκών, να γίνει ιχνηλασιμότητα. Αυτό μόνο η κρατική βούληση μπορεί να το λύσει σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας.
Μάλιστα όπως τόνισε στο BD ο κ. Ποντίκης είναι συγκεκριμένες οι χώρες που εξάγουν τις μεγάλες ποσότητες μελιού στη διεθνή αγορά και τις εξάγουν όχι με την ταυτότητα τη δική τους αλλά μέσω άλλων κρατών.
«Ο Έλληνας παραγωγός στο ράφι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, όταν το μέλι που έχει να ανταγωνιστεί έχει ετικέτα αλλοδαπής αλλά όχι ελληνοποιημένο. Δεν μας πειράζει να υπάρχει μέλι από το εξωτερικό από τη στιγμή που αναγράφεται στην ετικέτα», τόνισε.
Πηγή: businessdaily.gr//Ελένη Γαβριήλ