Τη χθεσινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα τη «χρώσταγε» η Αθήνα στους αγρότες της χώρας.
Δεν ήταν μια συγκέντρωση επίδειξης δύναμης του ΚΚΕ, όσο κι αν ο Περισσός, με την εμπειρία ετών, οργανωμένα και μεθοδικά προσπάθησε να την εμφανίσει ως τέτοια. Τα κατ’ επάγγελμα στελέχη όλων των αριστερών αποχρώσεων και κομματικών εκφάνσεων, βρίσκονταν παντού. Στη φωνή του Βασίλη Παπακωνταντίνου και στα τραγούδια από το δίσκο «Τα Αγροτικά», που έπαιζαν λούπα για τον Μαρίνο Αντύπα και το Κιλελέρ.
Στον πάγκο που, στρατηγικά είχαν στήσει στην έξοδο του Μετρό με φυλλάδια και πλακάτ – τα μοναδικά με τη φωτό του πρωθυπουργού – και αφίσες της επόμενης μάζωξης στις 8 του Μάρτη, «για την απελευθέρωση των γυναικών σε όλο τον πλανήτη».
Στο αυτοσχέδιο πωλητήριο βιβλίων –άνευ αποδείξεων βεβαίως- και με τίτλους όπως «Πώς νίκησε η ρωσική επανάσταση» και «Ουκρανία: Σταυροδρόμι ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών».
Στα πανό που κρατούσαν στα πεζοδρόμια της Πανεπιστημίου έξω από τη Μεγάλη Βρετανία, όπου ο εξαιρετικά καλαίσθητος νεαρός άντρας με την ντουντούκα φώναζε συνθήματα, τα οποία είχε σημειωμένα στο κινητό του.
Το ΚΚΕ και η υπόλοιπη γκάμα της Αριστεράς ήταν εκεί. Κουτσούμπας και Κασσελάκης. Ζωή Κωνσταντοπούλου και Αλέξης Χαρίτσης.
Αλλά οι αγρότες στο συλλαλητήριο δεν ήταν «ιδιοκτησία» ούτε της ιδεολογίας ούτε και των κομμάτων τους. Στο Σύνταγμα και έξω από τη Βουλή συνυπήρχαν άνθρωποι από τα διαφορετικά κομμάτια της αγροτιάς.
Ήταν εκεί ο υπέργηρος αγρότης με τη χειρόγραφη ταμπέλα «Λεφτά για τους αγρότες και όχι για φρεγάτες», αλλά και οι επιχειρηματίες αγρότες που βγήκαν από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, όπου ήπιαν τον καφέ τους.
Στάθηκαν μπροστά από το Κοινοβούλιο, άνθρωποι της επαρχίας με την αγωνία της επιβίωσης και άλλοι με την αγωνία της ευημερίας, της επιτυχίας και του κέρδους.
Άνθρωποι που ζητούσαν δρόμους για να πάνε στα χωράφια τους και άλλοι, που ζητούσαν να κλείσουν τους δρόμους για να …τσακίσουν τον τσαμπουκά της κυβέρνησης.
Σε αντίθεση με ό,τι επιχειρηθεί να εμφανιστεί εκ των υστέρων από κόμματα και συνδικαλιστές, η χθεσινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα δεν ήταν μια αντικυβερνητική διαδήλωση αγροτών. Ήταν ο καθρέφτης του πρωτογενούς τομέα της χώρας.
Ευτυχώς, ο πρωθυπουργός ούτε φοβήθηκε, ούτε «χάρισε» τους αγρότες στους συνήθεις «μεταπράτες» της… αγροτιάς.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναγνώρισε στους αγρότες το δικαίωμα τους να διαμαρτυρηθούν στο κέντρο της Αθήνας με ένα λογικό επιχείρημα. Εφόσον στο Σύνταγμα μπορούν να διαδηλώνουν χωρίς απαγόρευση και αποκλεισμό οι πάντες, γιατί θα έπρεπε να είναι άβατο για τους αγρότες;
Διαβλέποντας ακόμη ότι η εικόνα με τα τρακτέρ έξω από την ελληνική Βουλή είναι χρήσιμη, μεταξύ άλλων και στην πολιτική μάχη που θα πρέπει να δοθεί στις Βρυξέλλες, για τις τροποποιήσεις στην Κοινή Αγροτική Πολιτική. Το είπε στη συνέντευξη του στο Star παραμονή του συλλαλητηρίου.
«Θέλουμε να βοηθήσουμε τη χώρα μας να δείξει πυγμή στην Ευρώπη» δήλωσε επίσης, λίγη ώρα πριν βρεθεί στην πλατεία Συντάγματος ο Γιάννης Βάγγος ένας από τους μαχητικότερους στη διεκδίκηση των αιτημάτων τους, αγρότης από τη Βοιωτία.
Η χθεσινή εικόνα από την Αθήνα με τα τρακτέρ στο Σύνταγμα, ήταν μια επανάληψη σε άλλο φόντο, αντίστοιχων αγροτικών κινητοποιήσεων από το Παρίσι, τη Ρώμη, το Βερολίνο και υπ΄αυτή την έννοια, μπορεί να ενταχθεί και σε μια ευρωπαϊκή κανονικότητα.
Ο αγροτικός κόσμος συντεταγμένα και υποδειγματικά, σε συνεργασία με την αστυνομία έκανε το συλλαλητήριο, το οποίο εκτονώνει τη μεγάλη πίεση και προς τις δυο πλευρές: τους συνδικαλιστές και την κυβέρνηση.
Η ταλαιπωρία για τους Αθηναίους, υπήρξε αλλά όχι μεγαλύτερη από τη συνήθη που προκαλείται από τα αιφνίδια μπάχαλα.
Σήμερα όμως είναι μια άλλη μέρα και τα μπλόκα πρέπει να υπολογίσουν καλά τον αντίκτυπο των επόμενων κινήσεων τους.
Η δε κυβέρνηση να απευθυνθεί συγκροτημένα και πειστικά στους χιλιάδες νέους αγρότες οι οποίοι δεν πάλλονται από στίχους όπως «καβάλα στα άλογα πάρτε τη γη δικιά σας» και επιζητούν καθοδήγηση και υποστήριξη να σταθούν.
Αναλογικά, χθες στο δρόμο, αυτοί ήταν οι περισσότεροι.