Τελεσίγραφο στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε ο Στέφανος Κασσελάκης στην κρίσιμη συνεδρίαση της Τρίτης, λέγοντας στα μέλη της: «Σας ζητώ να δεσμευτείτε ότι εγώ θα είμαι ο πρόεδρος έως τις Εθνικές Εκλογές. Σκοπεύω να ζητήσω από το σώμα την αναβάπτιση της εκλογής μου. Αν δε με εμπιστεύεστε να οδηγήσω το κόμμα στις εθνικές εκλογές, πείτε το τώρα».
Ο Στέφανος Κασσελάκης εγκαλείται και απειλείται με καθαίρεση. Κυκλοφορεί και σχετική φημολογία εντός του κόμματος. Συγκαλείται η Κεντρική Επιτροπή, ο πρόεδρος καθαιρείται με πλειοψηφία 50% συν ένας, αναλαμβάνει ως υπηρεσιακή η Ολγα Γεροβασίλη και στο τέλος προβάλλει η σκιά του Αλέξη Τσίπρα. Θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο; Δεν είναι απίθανο, αν και θα οδηγούσε σε κωμικοτραγικές σκηνές. Ο Κασσελάκης θα έλεγε ότι εξελέγη από τη βάση και μόνο αυτή μπορεί να τον καθαιρέσει. Και, τέλος πάντων, θα έχει ως αποτέλεσμα να φτάσει το κόμμα σε ένα συνέδριο κατά το οποίο θα παίζουν καρεκλιές με κεντρικό θέμα την καθαίρεση του προέδρου.
Προς το παρόν, η Πολιτική Γραμματεία, μετά τη μαραθώνια συνεδρίασή της, διαμηνύει, διά διαρροών, ότι δεν ετέθη θέμα μομφής κατά του προέδρου. Και αφού του υπενθύμισε, με ανακοίνωσή της, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αρχηγικό κόμμα, ανήγγειλε νέα συνεδρίαση, παρουσία του προέδρου, την Τρίτη. Ακούγεται και σαν μια δεύτερη ευκαιρία προς τον πρόεδρο. Αυτό πάντως δεν έχει ξανασυμβεί. Ένα κορυφαίο όργανο του κόμματος να εκδίδει ανακοίνωση κατά του προέδρου.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει μπροστά του μόνο δύο επιλογές.
Η μία επιλογή είναι να τσαλαβουτάει σε στάσιμα νερά και να μιλάει για την παρακαταθήκη του Αλέξη Τσίπρα. Πολύ ωραία. Μέχρι 17%. Το πολύ. Με το μυαλό στον Πολάκη μην εκτοξεύσει καμιά ρουκέτα και στον Τεμπονέρα που κάνει παρέα με την Αχτσιόγλου και τον Χριστοδουλάκη.
Η άλλη επιλογή είναι να στήσει κάτι εντελώς καινούργιο και προσωπικό. Και όπου βγει. Ξεκινάει από το μηδέν, από την αρχή. Με μαγιά τα γραφεία, τα κομματικά μέσα, την προσωπική προβολή και την επιχορήγηση – κανένας δεν τα αφήνει εύκολα αυτά. Και έχει μπροστά του τρία χρόνια για να πουλήσει στους ψηφοφόρους αυτό που θα φτιάξει. Ούτως ή άλλως, όλο αυτό είναι μια εξωτική περιπέτεια για τον πρόεδρο.
Αν δεν βγει το σχέδιο, τα μαζεύει και πάει στο Μαϊάμι, εκεί που είναι η κανονική του ζωή. Το ερωτηματολόγιο του Κασσελάκη είναι μια έρευνα αγοράς που θα του δώσει αναμενόμενες απαντήσεις. Ρωτάει τους πελάτες τι ακριβώς θέλουν. Και ασφαλώς θα συμφωνήσουν μαζί του. Τα πρόσωπα είναι ξεπερασμένα, τα όργανα αρτηριοσκληρωτικά και ο τίτλος δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής. Και έτσι ο Κασσελάκης θα πάει στο συνέδριο έχοντας την εκλογική βάση (όση απέμεινε) με το μέρος του. Θα πείτε ότι δεν θα έχει κόμμα και μηχανισμό.
Δεδομένης της ιδιοσυγκρασίας του, λοιπόν, ο Κασσελάκης, πάει να φτιάξει κάτι καινούργιο, αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό του. Ένα προσωπικό σόου τροφοδοτούμενο από τον υπερβάλλοντα ναρκισσισμό του με τραμπικά χαρακτηριστικά. Κοινώς, παίζει τα ρέστα του. Ακόμα και αν δεν του βγει το σχέδιο, έχει μπροστά του τρία συναρπαστικά χρόνια. Υπάρχει περίπτωση να σηκώσει λεφτά από το τραπέζι; Ναι, μία στο εκατομμύριο. Αν όμως πάει προβλέψιμα και συμβατικά, δεν έχει ούτε αυτήν.