Ο αγώνας για την επιβίωση των αγροτών συνεχίζεται

Το συλλαλητήριο των αγροτών στο κέντρο της Αθήνας την Τρίτη (20/2) ήταν μεγαλειώδες και με παλμό. Παρ΄όλα αυτά η στάση της κυβέρνησης παρέμεινε αδιάλλακτη καθώς δεν μετακινήθηκε στο ελάχιστο από όσα ανακοίνωσε ήδη από την έναρξη των κινητοποιήσεων.

Αυτό που κυριάρχησε στο συλλαλητήριο ήταν ένα αίσθημα αγωνίας για την επιβίωση του αγροτικού κόσμου. Μας θύμισε κινητοποιήσεις μιας άλλη εποχής, μιας παράδοσης αγώνων των αγροτών την οποία δεν μπορεί να καπελώσει καμία κυβέρνηση. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι δεν βγήκε κανένας να μιλήσει εναντίων των αγροτικών αιτημάτων έχοντας πλήρη επίγνωση της σημαντικής βαρύτητας της αγροτικής παραγωγής για τη διατροφική μας επάρκεια, την οικονομική ανάπτυξη αλλά κυρίως της αναγνώρισης της ως συνεκτικού ιστού της ελληνικής υπαίθρου.

Ωστόσο μόνο υποκριτική μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τη στάση της κυβέρνησης. Από τη μία, βοήθησε στο στήσιμο ενός τέλειου σκηνικού, χωρίς αστυνομικές παρεμβάσεις και με φαντασμαγορική τηλεοπτική κάλυψη λέγοντας χαρακτηριστικά ότι το συλλαλητήριο αυτό θα αποτελέσει το διπλωματικό της χαρτί στο πλαίσιο επαναδιαπραγμάτευσης της νέας ΚΑΠ και από την άλλη επαναλαμβάνει διαρκώς την έλλειψη του δημοσιονομικού περιθωρίου για περαιτέρω συζητήσεις, αιτήματα και παροχές.

Ο πρωθυπουργός δεν δείχνει διατεθειμένος να αναθεωρήσει τη στρατηγική του παραδεχόμενος την ανικανότητα αξιοποίησης των ευρωπαϊκών κονδυλίων για τον αγροτοκτηνοτροφικό κόσμο αλλά και την απουσία μακροπρόθεσμου σχεδιασμού. Επίσης αδυνατεί να αναλογιστεί σοβαρά το ζήτημα των ενισχύσεων και των αποζημιώσεων με σκοπό την εξασφάλιση της επιβίωσης του κορμού της αγροτικής παραγωγής που είναι οι μικροί και οι μεσαίοι αγρότες, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με πολλαπλούς εχθρούς όπως η κλιματική κρίση και τα μεγάλα κόστη. Σε αυτή τη μάχη, αντί η κυβέρνηση να σταθεί αρωγός, δίπλα στους ανθρώπους της υπαίθρου, επιχειρεί να τους κατευνάσει πετώντας τους ψίχουλα, μήπως και αποφασίσουν να γυρίσουν πίσω στην αβίωτη καθημερινότητα τους.

Η επικείμενη συζήτηση της κυβέρνησης με την Ε.Ε. δεν πρέπει να περιοριστεί στο πλαίσιο της πράσινης μετάβασης αλλά να κινηθεί από τις καταστροφές σε περιοχές που επλήγησαν από τις θεομηνίες όπως η Θεσσαλία, το υψηλό κόστος παραγωγής και τις σκέψεις πολλών αγροτών για εγκατάλειψη του επαγγέλματος μέχρι τις παράνομες ελληνοποιήσεις και τη μείωση της εγχώριας παραγωγής. Τα προβλήματα είναι ριζικά και αφορούν την επιβίωση των εκπροσώπων του πρωτογενή τομέα. Αυτό υποστηρίζουν και οι αγρότες στα μπλόκα όλης της χώρας συνεχίζοντας τις κινητοποιήσεις τους. Αλλά αυτό προϋποθέτει πρωτίστως πολιτική βούληση, την οποία η κυβέρνηση έχει αποδείξει περίτρανα πως δεν τη διαθέτει.

Η Χριστίνα Σταρακά βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής και συνυπεύθυνη του Κ.Τ.Ε. Αγροτικής Ανάπτυξης