Economist: Οι κίνδυνοι μιας προεδρίας Λεπέν για τη Γαλλία και την Ευρώπη

Η επικεφαλής της ακροδεξιάς στη Γαλλία Μαρίν Λεπέν ανεβαίνει συνεχώς στις δημοσκοπήσεις και αναδεικνύεται σταδιακά ως η επικρατέστερη στις επόμενες προεδρικές εκλογές το 2027, ερχόμενη σταθερά δεύτερη μετά το Μακρόν – του οποίου η θητεία είναι και η τελευταία, καθώς δεν μπορεί να διεκδικήσει ξανά την προεδρία – προειδοποιεί το βρετανικό περιοδικό, Economist το οποίο, όπως παρατηρεί, το κόμμα Εθνική Συσπείρωση (RN) προετοιμάζεται για την εξουσία.

Σύμφωνα με το Economist, από τότε που η Λεπέν ανέλαβε το Εθνικό Μέτωπο από τον πατέρα της, το 2011, μετονομάζοντάς το σε Εθνική Συσπείρωση, μετέτρεψε μια παράταξη – παρία σε ένα κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει. Έχοντας συμμετάσχει σε τρεις προεδρικές εκλογές, πέρασε στον τελικό δεύτερο γύρο τις δύο. Τώρα στις δημοσκοπήσεις η δημοφιλία της έχει εκτιναχθεί και από 34% το 2017 έφτασε στο 42% το 2022.

Πάνω από το 60% των Γάλλων βλέπουν πλέον την Εθνική Συσπείρωση ως ένα πολιτικό κόμμα όπως όλα τα άλλα. Σχεδόν τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων πιστεύουν ότι μπορεί να κερδίσει την εξουσία, από 40% το 2018. Μια πλειονότητα των Γάλλων δεν φοβάται πλέον ότι αποτελεί «κίνδυνο για τη δημοκρατία».

Πολλά θα μπορούσαν να συμβούν ακόμη για να αποτρέψουν μια νίκη της Λεπέν, και κυρίως η ανάδειξη ενός αξιόπιστου διαδόχου όπως σημειώνεται, ο Μακρόν έχει αρχίσει να προωθεί μια νέα γενιά ηγετών, μεταξύ των οποίων ο 34χρονος πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ. Ωστόσο, η Λεπέν θα είναι ένας σκληρός αντίπαλος, προειδοποιεί ο Economist αναφερόμενο στη αυξανόμενη δημοφιλίας της.

Υπογραμμίζει ότι η Γαλλία δεν είναι μια χώρα όπως όλες οι άλλες.  Είναι πυρηνική δύναμη με εξαιρετικά συγκεντρωτική εξουσία στα χέρια ενός και μόνο προσώπου, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας να διαλύει το Κοινοβούλιο, να διορίζει και να απολύει τον πρωθυπουργό και να διορίζει τον επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, των κρατικών επιχειρήσεων, των ιδρυμάτων και της ραδιοτηλεοπτικής αρχής.

Επισημαίνει ότι μια προεδρία της Λεπέν θα έθετε σε κίνδυνο τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα αμφισβητούσε τη δέσμευση της Γαλλίας στη δυτική συμμαχία. Η ακροδεξιά ηγέτιδα μπορεί να έχει εγκαταλείψει τις εκκλήσεις της για Frexit ή για έξοδο της Γαλλίας από το ευρώ, αλλά τα σχέδιά της να διεξαγάγει δημοψήφισμα για να κατοχυρώσει στο Σύνταγμα την υπεροχή του γαλλικού δικαίου έναντι του δικαίου της ΕΕ θα την έβαζε σε πορεία σύγκρουσης με την Ένωση.

Στη χειρότερη περίπτωση, μια συμμαχία μεταξύ των εθνικιστών-λαϊκιστών ηγετών της Γαλλίας, της Ουγγαρίας, της Σλοβακίας και, ενδεχομένως, της Ολλανδίας θα μπορούσε να ενθαρρύνει τη Μελόνι να στραφεί και εκείνη στο ρεύμα τους και να συγκεντρώσουν το 35% που απαιτείται για να μπλοκάρουν τις αποφάσεις στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημειώνει.

Πηγή:Economist, liberal