Μετά την κ. Σακελλαροπούλου, ποιος;

Ακριβώς τέσσερα χρόνια ως ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου συµπληρώνει αυτές τις µέρες η κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου.  Η πενταετής θητεία της ολοκληρώνεται τον Μάρτιο του 2025 και το ερώτηµα που ήδη κυκλοφορεί στα πολιτικά και δηµοσιογραφικά γραφεία είναι αν ο πρωθυπουργός θα ανανεώσει τη θητεία της για άλλα πέντε χρόνια. Με βάση όλες τις ενδείξεις και τις πληροφορίες, η συνεργασία τους είναι άψογη και σε καµία φάση αυτά τα τέσσερα χρόνια δεν προέκυψε κάποια ένταση στη σχέση των δύο κορυφαίων πολιτειακών και πολιτικών παραγόντων της χώρας.

Ως πρώην υψηλόβαθμη δικαστική λειτουργός, η κ. Σακελλαροπούλου κατανοεί πλήρως τόσο το γράμμα όσο και το πνεύμα του Συντάγματος και των νόμων, που διέπει τις αρμοδιότητές της και τα όρια της παρέμβασής της και ενήργησε και συνεχίζει σταθερά να ενεργεί με απόλυτο σεβασμό στον θεσμικό της ρόλο. Εξελέγη Πρόεδρος μιας φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, μιας χώρας με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό, μιας χώρας που οικοδομεί συμμαχίες και σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις συνταγματικές ελευθερίες. Και πάνω απ’ όλα, όπως αναγνωρίζει το Μαξίμου Μαξίμου, δεν υπηρέτησε ποτέ ένα πολιτικό παιχνίδι, ούτε είχε ποτέ μια προσωπική ατζέντα.

Οι συζητήσεις σχετικά με το πρόσωπο που ενσαρκώνει τον προεδρικό θεσμό, γίνονται, ωστόσο, υπό διαφορετικές θεσμικές συνθήκες από ό,τι κατά το παρελθόν. Και αυτό, γιατί η κυβέρνηση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη τροποποίησε κρίσιμες διατάξεις του Συντάγματος του 1975. Σύμφωνα με όσα ίσχυαν πριν από τη συνταγματική τροποποίηση, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας συνδεόταν με μια ευρύτερη κοινοβουλευτική συναίνεση, αλλά και με τη διάλυση της Βουλής, αν η προεδρική εκλογή δεν μπορούσε να επιτευχθεί.

Πλέον, όμως, δεν απαιτούνται 180 βουλευτές για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, πολύ περισσότερο η εκλογή δεν συνδέεται με πρόωρες εκλογές ή με την πτώση της κυβέρνησης. Το μόνο που χρειάζεται είναι πλειοψηφία 151 βουλευτών, πράγμα που σημαίνει ότι ο (οποιοσδήποτε) πρωθυπουργός μπορεί να κάνει την επιλογή που θέλει χωρίς να χρειάζεται να συμβουλευτεί άλλες κομματικές δυνάμεις.

Υπενθυμίζεται, για παράδειγμα, ότι το 2014 προκηρύχθηκαν πρόωρες εκλογές για τον κ. Σταύρο Δήμα, τον υποψήφιο πρόεδρο της κυβέρνησης Σαμαρά, αφού δεν κατάφερε να λάβει 180 ψήφους σε κανέναν από τους τρεις συνταγματικά προβλεπόμενους γύρους ψηφοφορίας. Επομένως, υπό το πρίσμα των προαναφερθεισών συνταγματικών τροποποιήσεων, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να επιλέξει τον διάδοχο της Ηρώδου Αττικού καθαρά με κομματικούς όρους και προς το συμφέρον της ΝΔ, καθώς δεν είναι απαραίτητη η ψήφος των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Στο πλαίσιο αυτό, έχουν προταθεί τα ονόματα δύο πρώην πρωθυπουργών. Πρόκειται για τα πρόσωπα του κ. Κώστα Καραμανλή και του κ. Αντώνη Σαμαρά. Βέβαια, οι κύκλοι που έβαλαν τα ονόματα αυτά στο τραπέζι είναι διαφορετικοί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να συνδεθούν. ∆ιότι µπορεί να εµφανίζονται πως το κάνουν για το καλό της παράταξης, ωστόσο είναι εµφανές πως µε τον τρόπο που πολιτεύεται ο κ. Μητσοτάκης και τις επιλογές προσώπων που έχει κάνει για τη στελέχωση της κυβέρνησής του αισθάνονται πως τα τελευταία χρόνια έχουν χάσει µεγάλο µέρος της πολιτικής τους επιρροής και παρέµβασης.

Ειδικά ο κ. Καραμανλής πήρε την προσωπική απόφαση να αποχωρήσει από την κεντρική πολιτική, ενώ ο κ. Μητσοτάκης έκανε και μια σημαντική προσωπική επιλογή να μην ανανεώσει τη θητεία του Προέδρου Προκόπη Παυλόπουλου. Όσο ο πρωθυπουργός δεν εκφέρει ακόμη την άποψή του, κανείς δεν γνωρίζει ποιες είναι οι προθέσεις του. Άλλωστε, υπάρχει ακόµη χρόνος µέχρι τον ∆εκέµβριο, οπότε ο πρωθυπουργός θα πρέπει να λάβει την τελική του απόφαση. Με βάση τις συγκλίνουσες εκτιµήσεις και τις περιορισµένες διαρροές από το Μέγαρο Μαξίµου, ο Πρωθυπουργός δεν έχει λόγο να µην ανανεώσει τη θητεία της κ. Σακελλαροπούλου. Από την άλλη πλευρά, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι λόγοι μπορεί να προκύψουν από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ή άλλα πολιτικά γεγονότα που ενισχύουν το σενάριο εκλογής ενός κεντροδεξιού πρώην πρωθυπουργού στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα.