Πανευρωπαϊκή δημοσκόπηση: Καμπανάκι για επανάκαμψη ευρωσκεπτικισμού

Η Ευρώπη έχει βάλει τα «εκλογικά» της και οι «27» έχουν ήδη μπει στο ρυθμό της 9ης Ιουνίου. Οι δημοσκοπήσεις είναι συνεχείς στη γηραιά ήπειρο και συμπεράσματα ήδη εξάγονται τόσο για τον προσανατολισμό που θα πάρει η Ε.Ε. για την επόμενη πενταετία όσο και για τα κράτη μέλη. Κάποια άλλωστε προετοιμάζονται να αναμετρηθούν και σε εθνικό επίπεδο. Η δημοσκόπηση της IPSOS που έγινε για λογαριασμό του δικτύου Euronews αποτύπωσε τον πολιτικό χάρτη της γηραιάς ηπείρου 80 ημέρες πριν τις ευρωεκλογές. 

Ποιο είναι το βασικό συμπέρασμα; Πως οι ομάδες των πιο ακραίων δεξιών δυνάμεων αποτυπώνονται στο να αυξάνουν κατά 30 έδρες τις δυνάμεις τους. Η δεξιότερη, η Ομάδα Ταυτότητας και Δημοκρατίας (ID) από 59 βουλευτές το 2019 φαίνεται να βγάζει 81 και οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (ECR)  από 68 αναμένεται να καταλάβουν 76 έδρες, σύμφωνα με την έρευνα. Η στροφή προς τον ευρωσκεπτικισμό αποτελεί ένα μεγάλο πεδίο συζήτησης για τις ημέρες που απομένουν μέχρι να στηθούν οι κάλπες.

Το ID παίρνει το προβάδισμα σε τέσσερις χώρες, καθώς η Μαρί Λε Πεν φαίνεται να έχει πάρει κεφάλι όπως ο Γκερντ Βίλντερς. Ακροδεξιές δυνάμεις στο Βέλγιο και την Αυστρία, αντίστοιχα. Όσον αφορά τους συντηρητικούς, η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, η οποία είναι επικεφαλής των “Αδελφών της Ιταλίας, παραμένει ισχυρή και πρώτη,  ενώ και στη στη Λετονία το υπερυσυντηρητικό ECR είναι η πρώτη δύναμη.

Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) εξακολουθεί να κατέχει τα σκήπτρα μεταξύ των εκλογικών προτιμήσεων των Ευρωπαίων ψηφοφόρων, και, ακόμη και με κάποιες συνεργασίες σε δεκατέσσερις χώρες, οι κεντροδεξιές πολιτικές ομάδες έρχονται πρώτες,  το πρώτο κατατάσσεται σε αυτή την πολιτική ομάδα, ενώ στην περίπτωση των Σοσιαλιστών (S&D) έρχονται πρώτη δύναμη σε μόλις πέντε κράτη μέλη.

Το τοπίο δεν πρόκειται να αλλάξει σημαντικά στην νέα Ευρωβουλή σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει έως τώρα. Το EPP θα εξακολουθήσει να είναι πρώτη δύναμη με δεύτερο το S&D και τρίτους του Κεντρώους και Φιλελεύθερους του Renew Europe.  Ασφαλώς υπάρχουν και οι επιλογές που περνάνε κάτω από τα «ραντάρ» των δημοσκόπων στις συγκεκριμένες κάλπες.

Τα αίτια της ανόδου ευρωσκεπτικιστών και λαϊκιστών

Οι συνέπειες της ρωσικής εισβολής και του πολέμου στην Ουκρανία αναζωπύρωσαν το ήδη ενεργό μέτωπο της ακροδεξιάς στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό, με τις πληθωριστικές πιέσεις, το ενεργειακό κόστος και την ακρίβεια να έρχονται να προστεθούν στα ζητήματα, που δημιουργούσε η πίεση του μεταναστευτικού στο εσωτερικό των χωρών-μελών, όλα τα προηγούμενα χρόνια. Η αδυναμία των ευρωπαϊκών ηγεσιών να ανταποκριθούν στις προκλήσεις μετέτρεψαν τη δυσαρέσκεια των πολιτών σε ενίσχυση των ακραίων φωνών.

Επίσης, η χαλαρή ψήφος, η ψήφος διαμαρτυρίας και η υψηλή αποχή είναι οι τρεις “συνήθειες” των Ευρωπαίων ψηφοφόρων όταν δεν τους ζητείται να επιλέξουν ποιον θα κυβερνήσουν. Αν βάλουμε αυτό το γεγονός στην εξίσωση, η άνοδος στην ευρωσκεπτικιστική άκρα δεξιά εξηγείται σε μεγάλο βαθμό.

Με το μεταναστευτικό ως πρόταγμα, αλλά και με το επιχείρημα της υπερίσχυσης των εθνικών πολιτικών έναντι των ευρωπαϊκών τα λαϊκίστικα κόμματα παλεύουν για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Και στο σημείο αυτό υπεισέρχεται η πρόκληση για τις φιλοευρωπαικές πολιτικές δυνάμεις, που αρδεύονται από τον προοδευτικό μεταρρυθμισμό και τα ιδεώδη της ομοσπονδιακής Ευρώπης.