Οι επιστήμονες λένε ότι κατάφεραν να εξαλείψουν με επιτυχία τον HIV από τα μολυσμένα κύτταρα

Λειτουργώντας σαν ψαλίδι αλλά σε μοριακό επίπεδο, η τεχνολογία μηχανικής γενετικής Crispr κόβει το DNA ώστε τα «κακά» κομμάτια να μπορούν να αφαιρεθούν ή να αδρανοποιηθούν. Σκοπός είναι να μπορέσει τελικά να απαλλάξει το σώμα εξ ολοκλήρου από τον ιό, αν και χρειάζεται πολύ περισσότερη δουλειά για να ελεγχθεί ότι θα είναι ασφαλές και αποτελεσματικό. Τα υπάρχοντα φάρμακα για τον HIV μπορούν να σταματήσουν τον ιό αλλά όχι να τον εξαλείψουν.

Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, που παρουσιάζει μια σύνοψη των πρώτων ευρημάτων της σε ένα ιατρικό συνέδριο αυτή την εβδομάδα, τονίζει ότι το έργο της παραμένει απλώς «απόδειξη της έννοιας» και δεν θα υπάρξει σύντομα θεραπεία για τον HIV. Ο Τζέιμς Ντίξον, αναπληρωτής καθηγητής τεχνολογιών βλαστοκυττάρων και γονιδιακής θεραπείας στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, συμφωνεί, λέγοντας ότι τα πλήρη ευρήματα απαιτούν ακόμη έλεγχο. «Θα χρειαστεί πολύ περισσότερη δουλειά για να αποδειχθεί ότι τα αποτελέσματα σε αυτές τις δοκιμές κυττάρων μπορούν να συμβούν σε ένα ολόκληρο σώμα για μια μελλοντική θεραπεία. Θα χρειαστεί πολύ περισσότερη ανάπτυξη προτού αυτό έχει αντίκτυπο σε όσους πάσχουν από τον ιό HIV» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Άλλοι επιστήμονες προσπαθούν επίσης να χρησιμοποιήσουν το Crispr κατά του HIV.

Η Excision BioTherapeutics, μια βιοφαρμακευτική εταιρεία με έδρα το Σαν Φρανσίσκο που επικεντρώνεται στην ανάπτυξη γονιδιακών θεραπειών κατά της μόλυνσης από τον HIV, λέει ότι μετά από 48 εβδομάδες, τρεις εθελοντές με HIV δεν έχουν σοβαρές παρενέργειες. Ωστόσο, ο Τζόνοθαν Στόι, ειδικός σε θέματα ιών στο Ινστιτούτο Francis Crick στο Λονδίνο, δήλωσε ότι η αφαίρεση του HIV από όλα τα κύτταρα που μπορεί να τον φιλοξενούν στο σώμα είναι «εξαιρετικά δύσκολη». «Τα εκτός στόχου αποτελέσματα της θεραπείας, με πιθανές μακροπρόθεσμες παρενέργειες, παραμένουν ανησυχητικά. Ως εκ τούτου, φαίνεται πιθανό ότι θα περάσουν πολλά χρόνια προτού γίνει ρουτίνα οποιαδήποτε θεραπεία με βάση το Crispr – ακόμη και αν υποτεθεί ότι μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματική» εξήγησε.

Ο HIV μολύνει και επιτίθεται στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, χρησιμοποιώντας τους δικούς τους μηχανισμούς για να δημιουργήσει αντίγραφα του εαυτού του. Ακόμα και με αποτελεσματική θεραπεία, ορισμένα περνούν σε κατάσταση ηρεμίας ή λανθάνουσας κατάστασης – έτσι ώστε να εξακολουθούν να περιέχουν το DNA ή το γενετικό υλικό του HIV, ακόμα και αν δεν παράγουν ενεργά νέο ιό.

Τα περισσότερα άτομα με HIV χρειάζονται αντιρετροϊκή θεραπεία εφ’ όρου ζωής. Εάν σταματήσουν να παίρνουν αυτά τα φάρμακα, ο αδρανής ιός μπορεί να ξυπνήσει ξανά και να προκαλέσει ξανά προβλήματα. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις ασθενών που έχουν «θεραπευτεί» με επιθετικές θεραπείες καρκίνου που εξαφάνισαν ορισμένα από τα μολυσμένα κύτταρά τους, μέθοδος που δεν συνίσταται για την θεραπεία αποκλειστικά του HIV.

Με πληροφορίες από BBC