Γιατί το Όπενχάιμερ παίζει τώρα στους κινηματογράφους της Ιαπωνίας, εννέα μήνες μετά;

Το Οπενχάιμερ μπορεί να προβλήθηκε πριν εννέα μήνες σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο, όμως στην Ιαπωνία ξεκίνησε τώρα να παίζεται στις αίθουσες.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη GIORGIA BITAKOU 🇬🇷 (@bitakou)

Άλλωστε, μια ταινία για τον δημιουργό της ατομικής βόμβας είναι σίγουρα ένα ευαίσθητο θέμα στη μόνη χώρα που δέχθηκε επίθεση με το όπλο. Το Οπενχάιμερ κυκλοφόρησε την Παρασκευή στις ιαπωνικές κινηματογραφικές αίθουσες και μέχρι στιγμής, έχει λάβει αρκετά καλές κριτικές, ενώ ορισμένοι είπαν ότι προσφέρει μια προοπτική πέρα από την ευρέως διαδεδομένη στις ΗΠΑ άποψη ότι οι βομβαρδισμοί ήταν δικαιολογημένοι επειδή επιτάχυναν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο κριτικός κινηματογράφου Takeo Matsuzaki δήλωσε ότι η ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν διέφερε από τις προηγούμενες χολιγουντιανές απεικονίσεις της βόμβας δείχνοντας πώς ο φυσικός Τζούλιους Ρόμπερτ Οπενχάιμερ αντιτάχθηκε στο αμερικανικό πρόγραμμα βόμβας υδρογόνου μετά τον πόλεμο και διακινδύνευσε τη θέση του κατά τη διάρκεια ενός «κόκκινου φόβου» τη δεκαετία του 1950.

«Απεικονίζει πώς ο ίδιος ο Οπενχάιμερ ήταν βαθιά προβληματισμένος εκείνη την εποχή», δήλωσε ο Matsuzaki. «Κερδίζοντας το Όσκαρ, θα μπορούσε να οδηγήσει σε αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι μελλοντικές ταινίες του Χόλιγουντ αντιμετωπίζουν το θέμα». Ενώ ορισμένοι στην Ιαπωνία είπαν ότι θα ήθελαν η ταινία να είχε δείξει τα επακόλουθα των επιθέσεων στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, οι περισσότεροι θεατές δήλωσαν ότι εντυπωσιάστηκαν από την απεικόνιση της καταστροφικής δύναμης της βόμβας.

«Γνώριζα τη φρίκη των ατομικών βομβών μόνο μέσα από εικόνες και αριθμούς, όπως πόσες δεκάδες χιλιάδες πέθαναν, αλλά η ταινία με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο τρομακτική ήταν με τη δύναμη των εικόνων και των ήχων που έκαναν το σώμα μου να τρέμει», δήλωσε η Kana Yoshigiwa, 29 ετών. «Ο Δρ Οπενχάιμερ είχε μια έκφραση που έδειχνε ότι εξεπλάγη τρομερά από το ωστικό κύμα της έκρηξης και κατάλαβα πολύ καλά πώς ένιωθε», είπε.

Οι απόψεις του κυρίαρχου ρεύματος για τους ατομικούς βομβαρδισμούς διαφέρουν εδώ και καιρό στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Πολλοί Αμερικανοί πιστεύουν ότι οι βομβαρδισμοί έσωσαν εκατοντάδες χιλιάδες ζωές, πείθοντας την Ιαπωνία να παραδοθεί γρήγορα στις 15 Αυγούστου 1945 και εξαλείφοντας την ανάγκη για εισβολή των ΗΠΑ στα κύρια ιαπωνικά νησιά.

Στην Ιαπωνία, η κοινή άποψη γενικά υποστηρίζει ότι όποια και αν ήταν τα εγκλήματα πολέμου της ίδιας της Ιαπωνίας, δεν δικαιολογούσαν τη χρήση ενός όπλου που σκότωσε δεκάδες χιλιάδες αμάχους. Ταυτόχρονα, πολλοί Ιάπωνες θεωρούν τους δικούς τους ηγέτες υπεύθυνους για τον πόλεμο και δεν τρέφουν εχθρότητα προς τους Αμερικανούς που δημιούργησαν και έριξαν τις βόμβες.

Οι ηγέτες των δύο χωρών, που είναι πλέον στενοί σύμμαχοι και συνδέονται με συνθήκη ασφαλείας, έχουν συχνά αποφύγει το θέμα. Ο Μπαράκ Ομπάμα, ο πρώτος πρόεδρος που επισκέφθηκε τη Χιροσίμα, δεν είπε ξεκάθαρα στην ομιλία του στην πόλη το 2016 αν πιστεύει ότι η χρήση των βομβών ήταν η σωστή απόφαση.

Οι ΗΠΑ έριξαν μια πυρηνική βόμβα στη Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου 1945, ενώ τρεις ημέρες αργότερα ακολούθησε μια στο Ναγκασάκι, καταστρέφοντας τις δύο πόλεις και σκοτώνοντας περισσότερους από 100.000 ανθρώπους, σύμφωνα με τους ιστορικούς. Η ταινία Οπενχάιμερ κέρδισε επτά βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και το βραβείο καλύτερης ταινίας για την απεικόνιση του φυσικού που ανέπτυξε τη βόμβα.

«Οι ξένες ταινίες που ενδεχομένως περιέχουν μια αρνητική απεικόνιση της Ιαπωνίας μερικές φορές αργούν περισσότερο να κυκλοφορήσουν εδώ», δήλωσε ο Matsuzaki, κριτικός κινηματογράφου, ο οποίος παρακολουθεί τη βιομηχανία. Ανέφερε την ταινία “Fat Man and Little Boy”, μια ταινία του 1989 με πρωταγωνιστή τον Πολ Νιούμαν στο ρόλο του στρατηγού που διηύθυνε το σχέδιο της ατομικής βόμβας. Δεν έφτασε ποτέ στις ιαπωνικές αίθουσες, σύμφωνα με τον Matsuzaki και μια ιαπωνική βάση δεδομένων ταινιών. Οι μεγάλοι ιαπωνικοί διανομείς απέφυγαν επίσης την ταινία “Unbroken”, την ταινία της Αντζελίνα Τζολί του 2014 για έναν Αμερικανό αιχμάλωτο πολέμου που βασανίζεται από Ιάπωνες στρατιώτες.