Κινητικότητα και ανατροπές στα δεξιά της ΝΔ

Οι δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν τις εκλογικές αναμετρήσεις της προηγούμενης χρονιάς δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της νέας πραγματικότητας. Η κινητικότητα του πολιτικού συστήματος έχει πλέον μεταφερθεί στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.

Παρά τις προσπάθειες των μονομάχων της κεντροαριστεράς να πείσουν για το αντίθετο, τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων μπορεί να δείχνουν ότι η κούρσα για τη δεύτερη θέση θα είναι μια σκληρή μάχη μέχρι τέλους, αλλά μέχρι εκεί. Η απειλή για το κυβερνών κόμμα, τουλάχιστον προς το παρόν, δεν φαίνεται να προέρχεται από την πλευρά του.

Αντιθέτως, φαίνεται ότι είναι πολύ πιο εύκολο για τους υποστηρικτές του ακροδεξιού λαϊκισμού και των διαφόρων εκδοχών του να απορροφήσουν τους κραδασμούς που προκαλούν στην κυβέρνηση οι συνέπειες της πολιτικής της και η δυσλειτουργία που παρατηρείται όλο και περισσότερο στη μετεκλογική περίοδο. Ο θυμός, η δυσαρέσκεια και η απογοήτευση των πολιτών τροφοδοτεί τις δήθεν ακραίες και αντικαθεστωτικές μορφές που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τα λάθη, τις αδυναμίες και τις ελλείψεις των κυβερνήσεων και του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος γενικότερα.

Η ακροδεξιά δεν κάνει αισθητή την παρουσία της στην κοινωνία και στην πολιτική σκηνή, αν δεν υπάρχουν ευνοϊκές γι’ αυτήν συνθήκες. Για παράδειγμα, η Χρυσή Αυγή παρέμεινε για πολλά χρόνια κάτω από τη μία ποσοστιαία μονάδα, μέχρι που η οικονομική κρίση και η φτωχοποίηση ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας άνοιξε σε μεγάλο βαθμό το δρόμο για την κοινοβουλευτική νομιμοποίηση και την εγκληματική δραστηριότητα. Η καταδίκη και η φυλάκιση βασικών στελεχών των νεοναζί δεν ήταν αρκετή για να τους σταματήσει να συνεχίζουν να βλάπτουν την κοινωνία.

Ήταν γνωστό από την πρώτη στιγμή και από την εμφάνισή τους στην πολιτική σκηνή ότι οι “Σπαρτιάτες” ήταν παρακλάδι των φυλακισμένων “χρυσαυγιτών οπλαρχηγών”. Άλλωστε, η θορυβώδης συμπεριφορά του Κασιδιάρη στο κελί του μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων ήταν ένδειξη της σχέσης του με το κόμμα αυτό, η οποία τεκμηριώθηκε και από την πρόσφατη απόφαση.

Ωστόσο, το στοίχημα της συντριβής της νεοναζιστικής “ιδεολογίας” μπορεί να κερδηθεί αποφασιστικά μόνο μέσα στην κοινωνία. Προς αυτή την κατεύθυνση, τόσο ο αποκλεισμός του Κασιδιάρη στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας όσο και ο ταχύτατος κούρεμα της “Σπάρτης” στη Βουλή έχουν παίξει σημαντικό ρόλο.

Η πιο ανησυχητική εξέλιξη, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, είναι η σταθερά αυξανόμενη φήμη της “Ελληνικής Λύσης” ως κόμματος που εκπροσωπεί τον πιο ακραίο και χυδαίο λαϊκισμό. Οι ηγέτες του κόμματός της δεν διστάζουν να διακινούν κάθε είδους θεωρίες συνωμοσίας, συκοφαντίες και διάφορες ψευδείς ειδήσεις στο διαδίκτυο, εκτός από τα προϊόντα που διακινούν και πωλούν, από το βήμα της Βουλής.

Και θα συνεχίσει τα ίδια και ακόμη πιο ανεξέλεγκτα όσο ο λόγος, η πολωτική διαφωνία και οι αδιέξοδες συζητήσεις που διχάζουν την κοινή γνώμη συνεχίζουν να διογκώνουν τις δημοσκοπήσεις και τις πολιτικές του αυταπάτες.

Οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου θα πρέπει να γνωρίζουν τους κινδύνους που εγκυμονεί η αυξανόμενη δύναμη των κομμάτων που εκπροσωπούν ακροδεξιές θέσεις, θρησκευτικό διαφωτισμό και χυδαίο λαϊκισμό. Αυτό ισχύει τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Δεν υπάρχει χώρος για μικροπολιτικούς υπολογισμούς ή άλλες πολιτικές σκοπιμότητες σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα που θα καθορίσει την πορεία της χώρας.

Ειδικά το κυβερνών κόμμα και ο Πρωθυπουργός οφείλουν να αποκλείσουν δημόσια κάθε περίπτωση συγκυβέρνησης με τους λαϊκιστές, κάθε σκέψη οποιουδήποτε φιλοδοξεί να γίνει ένας σύγχρονος Καμμένος. Από την άποψη αυτή θα πρέπει να αποκλειστεί και κάθε περίπτωση συνεργασίας με τους λαϊκιστές ακόμα και σε επίπεδο κοινοβουλευτικών διαδικασιών. Η υπεράσπιση της δημοκρατικής ομαλότητας και σταθερότητας αποτελεί για όλους την απόλυτη προτεραιότητα.