Ευρωεκλογές: Η ΝΔ παίζει τα “χαρτιά” της σταθερότητας και της Ευρώπης

 Οι ευρωεκλογές, όπως οι περισσότερες ευρωεκλογές στην Ελλάδα, θα απλωθούν σε όλα τα θέματα που απασχολούν τους πολίτες. Τις περισσότερες φορές αυτό αποβαίνει σε βάρος των ευρωπαϊκών ζητημάτων που θα έπρεπε να κυριαρχούν κατά την προεκλογική περίοδο των Ευρωεκλογών, ενώ μια παράπλευρη αρνητική συνέπεια είναι τόσο η σύνθεση των ευρωψηφοδελτίων όσο και οι επιλογές των πολιτών από το 2014 και μετά.

Στην πρόσφατη ομιλία του κατά την τελετή λήξης του Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε και πάλι στην ανάγκη πολιτικής σταθερότητας και συνέδεσε την ανάγκη αυτή με τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών. Με μια πρώτη ματιά, αυτό ακούγεται πολιτικά ασυνήθιστο. Κι αυτό γιατί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει μια άνετη πλειοψηφία στη Βουλή και, ως γνωστόν, οι ευρωεκλογές δεν αναδεικνύουν και δεν ανατρέπουν επίσημα εθνικές κυβερνήσεις. Επιπλέον, μέχρι σήμερα, η Νέα Δημοκρατία έχει το πάνω χέρι σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Αυτό που συζητάμε δεν είναι η κατάταξη του πρώτου κόμματος, αλλά το μέγεθος της διαφοράς μεταξύ του δεύτερου και του πρώτου κόμματος.

Γιατί λοιπόν ο Πρωθυπουργός έθεσε το θέμα της πολιτικής σταθερότητας; Μόνο και μόνο για να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας; Δεν νομίζω ότι αυτός είναι ο μοναδικός λόγος. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας να μην αφήνει περιθώρια σε αντίπαλα κόμματα ή σε προσπάθειες ηγεμονίας και αμφισβήτησης από το εσωτερικό του κόμματος. Γνωρίζει ότι ενώ το 27%, για παράδειγμα, θα ξεκινούσε πιθανότατα τη διαδικασία ενός ενιαίου πολιτικού σχηματισμού της Κεντροαριστεράς, θα σήμαινε επίσης προβλήματα για τα επόμενα τρία χρόνια. Και αυτά είναι τα πράγματα που θέλει να αποφύγει.

Συμπερασματικά, αν η ψηφοφορία είναι χαλαρή και δεν υπάρχει άμεσο δίλημμα, η ψήφος διαμαρτυρίας-τιμωρίας θα μπορούσε να υπονομεύσει την πολιτική σταθερότητα με τον τρόπο που περιγράφηκε.

Αν αυτό το ενδιαφέρον θα μπορούσε να είναι ο ένας βραχίονας της εκστρατείας της Νέας Δημοκρατίας, ο άλλος βραχίονας είναι τα ευρωπαϊκά ζητήματα. Στον τομέα αυτό, η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός προσωπικά έχουν συντριπτικό πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων τους, οι οποίοι έχουν χρησιμοποιήσει κάθε μέσο που διαθέτουν για να επιδεινώσουν την εικόνα της Ελλάδας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Σήμερα, το στρατηγικό ζήτημα της ΕΕ είναι οι σχέσεις της με τη Ρωσία. Επομένως, είναι σημαντικό να δούμε ποιος θα είναι ο συσχετισμός δυνάμεων που θα διαμορφωθεί στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα αντισυστημικά κόμματα της Δεξιάς και της Αριστεράς δεν θα κρύψουν τα αισθήματά τους προς το καθεστώς Πούτιν.

Προβλέπω ότι το κυβερνών κόμμα θα αναπτύξει πλήρως στην προεκλογική εκστρατεία την ευρωπαϊκή ατζέντα που διαμορφώνεται στο πλαίσιο της ευρύτερης ομάδας των κεντροδεξιών κομμάτων στην ΕΕ. Και αυτό γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Νέα Δημοκρατία ανήκει στην πιο ισχυρή πολιτική οικογένεια της Ευρώπης και είναι το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα αυτής της οικογένειας.