Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου: «Αν ήμουν πλούσια θα αγόραζα έναν πανάκριβο πίνακα»

Η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου μίλησε στις κάμερες των τηλεοπτικών εκπομπών και αποκάλυψε την οικονομική της κατάσταση.

«Αν μπορούσα οικονονομικά, αν ήμουν ευκατάστατη, γιατί σήμερα όλοι ζούμε δύσκολες μέρες, θα αγόραζα έναν πίνακα. Στο παρελθόν είχα και κάποια δώρα και ωραίους πίνακες που τους έχω κρατήσει», δήλωσε αρχικά.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Apostolos Mitropoulos (@apostolosmitropoulos)

«Αυτό το διάστημα ηρεμώ. Οι εποχές είναι για χουζούρι στο σπίτι. Τώρα που ανοίγει ο καιρός, ανοίγουν και οι καρδιές μας», τόνισε.

Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου: «Ο Ανδρέας είχε σκηνοθετήσει στο μυαλό του το νεύμα»

«Είναι γεγονός! Ένιωθα ότι ήταν κομμένα τα πόδια μου, δεν είχα εξοικειωθεί. Όταν έχεις κόσμο παθιασμένο από κάτω, να σε χειροκροτεί, για μένα ήταν έξω από τη δική μου νοοτροπία και έπρεπε να μπω σε αυτό το κλίμα. Γυρίζοντας μετά από τέτοια πίεση, με έπαιρνε εκδότης και μου έλεγε “Μην τολμήσεις να έρθεις”. Μετά από πόσο καιρό οι μάσκες πέφτουν. Πού είναι όλα αυτά που σε κατηγορούσαν; Η Δήμητρα ήταν ένα παιδί με παιδική αφέλεια και ίσως ήταν και η παιδική αγνότητα που ο Ανδρέας αγάπησε και εκτίμησε.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Νομικός Παλμός (@nomikospalmos)

Κάποτε είπε σε συνέντευξή του ότι “Η Δήμητρα ήταν ο πιο ανιδιοτελής άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Θα μπορούσε να μου ζητήσει τα πάντα και δεν ζήτησε τίποτα”. Όταν τα λέει αυτά ένας παγκόσμιος ηγέτης μόνο να συγκινείσαι μπορείς.

Μου είχε πει τότε ότι θα μου κάνει κάποιο νόημα και δεν είχα φανταστεί όλο αυτό. Το είχε σκηνοθετήσει στο μυαλό του και με είχε αφήσει απέξω. Με είχε αφήσει απέξω στο ότι θα πάμε στο Λονδίνο. Μου είχε πει ότι θα πάμε για εξετάσεις. Γνώρισα τον Κρεμαστινό και μου είπε ο Ανδρέας να του πω ότι θα πάμε το βράδυ για φαγητό. Όταν του το είπα, μου λέει “Τι λέτε κυρία μου; Ο πρόεδρος θα μπει κατευθείαν στο νοσοκομείο για εγχείρηση”. Οπότε σκουντάω τον Ανδρέα και του είπα “Τι λέει;” και έτσι έμαθα. Ό,τι θα με τρομοκρατούσε το περνούσε πιο υπόγεια.