Σπαρτιάτες: Άνοδος και πτώση του ακραίου λαϊκισμού

Στις αίθουσες των δικαστηρίων φαίνεται να οδηγείται, σύμφωνα με τα πρόσφατα δημοσιεύματα, το κόμμα των Σπαρτιατών, εξέλιξη που, αναμφίβολα, δίνει λαβή για πολιτικούς προβληματισμούς.

Οι δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν τις εκλογικές αναμετρήσεις της προηγούμενης χρονιάς δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της νέας πραγματικότητας. Η κινητικότητα του πολιτικού συστήματος έχει πλέον μεταφερθεί στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.

Όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο οι κεντροαριστεροί μονομάχοι, τα ευρήματα των μετρήσεων μπορεί να μας δείχνουν ότι η μάχη για τη δεύτερη θέση θα είναι σκληρή και αμφίρροπη ως το τέλος αλλά μέχρι εκεί. Η απειλή για το κυβερνών κόμμα δεν φαίνεται, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, να προέρχεται από τη δική τους πλευρά.

Αντιθέτως, φαίνεται ότι είναι πολύ πιο εύκολο για τον ακροδεξιό λαϊκισμό και τις διάφορες εκδοχές του να απορροφήσει τους κραδασμούς που προκαλούν στις κυβερνήσεις οι συνέπειες των πολιτικών και των δυσλειτουργιών τους, οι οποίες έγιναν όλο και πιο ορατές στη μετεκλογική περίοδο. Ο θυμός, η δυσαρέσκεια και η απογοήτευση των πολιτών τροφοδοτούν τις υποτιθέμενες αντισυστημικές μορφές που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τα λάθη, τις αδυναμίες και τις ελλείψεις των κυβερνήσεων και του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος γενικότερα.

Η ακροδεξιά δεν κάνει αισθητή την παρουσία της στην κοινωνία και στην πολιτική σκηνή, εκτός αν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές γι’ αυτήν. Η Χρυσή Αυγή, για παράδειγμα, παρέμεινε για πολλά χρόνια κάτω της μιας ποσοστιαίας μονάδας, μέχρι που η οικονομική κρίση και η φτωχοποίηση σημαντικού τμήματος της κοινωνίας άνοιξε το δρόμο για μεγαλύτερη κοινοβουλευτική νομιμοποίηση και εγκληματική δράση. Ακόμη και όταν οι πρωταγωνιστές των νεοναζί καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν, αυτό δεν ήταν αρκετό για να τους σταματήσει να συνεχίζουν να κάνουν κακό στην κοινωνία.

Ήταν γνωστό από την πρώτη στιγμή και από τη στιγμή που εμφανίστηκαν στην πολιτική σκηνή ότι οι “Σπαρτιάτες” ήταν παρακλάδι του φυλακισμένου χρυσαυγίτικου στελέχους. Άλλωστε, η ενθουσιώδης συμπεριφορά του Κασιδιάρη στο κελί του μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων ήταν ένδειξη της σχέσης του με το κόμμα αυτό, η οποία φαίνεται να επιβεβαιώνεται από πρόσφατες εξελίξεις.

Ωστόσο, το στοίχημα της συντριβής της νεοναζιστικής “ιδεολογίας” μπορεί να κερδηθεί μόνο μέσα στην κοινωνία. Προς αυτή την κατεύθυνση, τόσο ο αποκλεισμός του κ. Ηλία Κασιδιάρη στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας όσο και η ραγδαία πτώση της φήμης των Σπαρτιατών στο κοινοβούλιο έχουν παίξει σημαντικό ρόλο.

Η πιο ανησυχητική εξέλιξη, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, είναι η σταθερά αυξανόμενη επιρροή της “Ελληνικής Λύσης” ως του κόμματος, που φαίνεται να εκπροσωπεί σαφείς εκδοχές λαϊκισμού. Ο πρόεδρος του κόμματος δεν διστάζει να διακινεί από το βήμα της Βουλής κάθε είδους θεωρίες συνωμοσίας, καθώς και διάφορα fake news στο διαδίκτυο, εκτός από τα προϊόντα που διακινεί και πουλάει.

Και θα συνεχίσει την ίδια, και περισσότερη, αδιαλλαξία όσο ο λόγος, τα πολωτικά αντεπιχειρήματα και οι αδιέξοδες συζητήσεις που διχάζουν την κοινή γνώμη συνεχίζουν να διογκώνουν τις δημοσκοπήσεις και τις πολιτικές του αυταπάτες.

Οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου θα πρέπει να γνωρίζουν τους κινδύνους που εγκυμονεί η αυξανόμενη δύναμη των κομμάτων που εκπροσωπούν ακροδεξιές θέσεις, θρησκευτικό διαφωτισμό και χυδαίο λαϊκισμό. Αυτό ισχύει τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Δεν υπάρχει χώρος για μικροπολιτικούς υπολογισμούς ή άλλες πολιτικές σκοπιμότητες σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα που θα καθορίσει την πορεία της χώρας.

Ειδικότερα, το κυβερνών κόμμα και ο πρωθυπουργός οφείλουν να αποκλείσουν δημοσίως το ενδεχόμενο συμπόρευσης με λαϊκιστές και τις ιδέες όσων επιδιώκουν να γίνουν σύγχρονοι Καμμένοι. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να αποκλειστεί κάθε περίπτωση συνεργασίας με λαϊκιστές, ακόμη και σε επίπεδο κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Η προστασία της ομαλότητας και της σταθερότητας της δημοκρατίας αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα για όλους.