π. Β. Θερμός: Ο διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους θα έδινε μεγαλύτερη υγεία και ανεξαρτησία

«Προέρχομαι από τη Λευκάδα, από όπου κατάγονταν και οι δύο γονείς μου, από τους οποίους γονείς μου νομίζω ότι πήρα και μια κάπως αθώα ματιά, πορεία στον κόσμο» δήλωσε αρχικά, ο πατήρ Βασίλειος Θερμός, Ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, Δρ Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστικής Ακαδημία Αθήνας, ο οποίος βρέθηκε καλεσμένος στο στούντιο του Πρώτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη, παραχωρώντας μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Και στην πορεία συμπλήρωσε «θέλω να πω ότι ήταν αγνοί άνθρωποι και ανιδιοτελείς και από μικρός μεγάλωσα μέσα στην εκκλησία και μέσα στη μόρφωση, μέσα στην παιδεία και στη συνέχεια πήγα στην ιατρική, έγινα ψυχίατρος παιδιών και εφήβων. Κατόπιν τελείωσα τη Θεολογική. Χειροτονήθηκα και ίσως για πάρα πολλά χρόνια έκανα δύο ή και τρία πράγματα παράλληλα. Με αξίωσε ο Θεός, δηλαδή, να προσεγγίζω αυτό το μυστήριο που λέγεται άνθρωπος από διαφορετικές πλευρές και να μελετώ το ψυχισμό του αλλά και την πνευματική και υπαρξιακή του αναζήτηση. Και τώρα νομίζω ότι είμαι στο τέλος της σταδιοδρομίας μου, συνταξιοδοτούμαι σε λίγο καιρό και ως πανεπιστημιακός και ως γιατρός και αυτό το οποίο προσπάθησα να κάνω όλα αυτά τα χρόνια ήταν να αποτυπώνω στο χαρτί τους προβληματισμούς. Έγραψα πολύ, διάβασα και συνεχίζω να γράφω πάνω σε διάφορες πλευρές της ανθρώπινης ζωής και κυρίως πώς συναντώνται η ψυχολογική και ψυχιατρική διάσταση με την πνευματική και υπαρξιακή. Αλλά έχω και μία πλευρά που την ενδιαφέρουν πολύ τα κοινά κι έχω γράψει και για τα δημόσια, κοινωνικά και πολιτικά πράγματα».

Για το φαινόμενο της βίας…

Ερωτηθείς εν συνεχεία, για την έξαρση του φαινομένου της βίας, η οποία εκδηλώνεται παντού με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, ο πατήρ Βασίλειος Θερμός υπογράμμισε το εξής «η βία, η επιθετικότητα υπάρχει όπου υπάρχει ο άνθρωπος, αλλά έχει διαφορές κατά εποχές και κατά τόπους. Στην εποχή μας υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να ασκηθεί βία, συν το ότι υπάρχει αυτή η δικτύωση στην ενημέρωση, όπου όλα γίνονται γνωστά αμέσως και όταν γίνονται γνωστά προστίθεται και ο παράγοντας μίμηση. Και εδώ πρέπει να το δούμε. Δηλαδή, η αύξηση των γυναικοκτονιών, για παράδειγμα, που είχαμε τα τελευταία χρόνια, έχει ένα στοιχείο μίμησης, οπωσδήποτε, δηλαδή έμμεσης επίδρασης. Τώρα, αυτό το οποίο νομίζω ότι χρειάζεται να μελετήσουμε, επειδή έγινε πολλή συζήτηση τελευταία για τη βία των νέων, δηλαδή η έμφαση είναι στους νέους και δικαιολογημένα δημιουργεί αγωνία όταν ανήλικοι ασκούν βία, νομίζω ότι θα πρέπει κανείς να το δει στα πλαίσια μιας κοινωνίας στην οποία ασκείται βία από ενήλικες. Με άλλα λόγια, οι νέοι μεγαλώνουν σε μια κοινωνία στην οποία οι μεγάλοι ασκούν βία. Δεν μπορούμε λοιπόν, να λάβουμε μέτρα μόνο για τους νέους, για τους εφήβους, μη λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει κουλτούρα βίας στους ενήλικες, πολιτικής βίας. Υπάρχει ουσιαστικά μίσος ας πούμε, μεταξύ ψηφοφόρων διαφόρων κομμάτων. Υπάρχει και βία αιματηρή, υπάρχει τρομοκρατική αναρχική δράση στην Ελλάδα. Και μετά περνάμε σε άλλες μορφές βίας, που είναι η ενδοοικογενειακή βία, η βία της παρανομίας, το γεγονός ότι κανείς καταπατά το κοινωνικό σώμα, ας πούμε, για να πετύχει κάποιο σκοπό, να χτίσει αυθαίρετα ή να οδηγεί επιθετικά, να μην σέβεται ανθρώπους με αναπηρίες κλπ. Δηλαδή έχει πάρα πολλές πλευρές η βία των ενηλίκων και μέσα σε αυτή μεγαλώνουν τα παιδιά».

Για το διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους…

Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε έπειτα στο δημοσιογράφο «πάρα πολύ μέσα στην εκκλησία πιστεύουν ότι αυτός ο διαχωρισμός θα βοηθούσε τον εκκλησιαστικό οργανισμό να ζήσει, ας το πούμε έτσι, με μεγαλύτερη υγεία και ανεξαρτησία. Ο διαχωρισμός έχει ορισμένα θεσμικά και συμβολικά ζητήματα. Δηλαδή, συμβολικά είναι ότι με τον διαχωρισμό θα πάψει ένας μητροπολίτης να είναι μέρος των τοπικών αρχών ενώ θεσμικά είναι άλλα και έχει να κάνει με τους αγιασμούς, την έναρξη της Βουλής ή την ορκωμοσία των υπουργών κτλ. Δεν υπάρχουν τέλειες λύσεις. Η Κύπρος για παράδειγμα-την οποία αγαπώ πολύ και έχω πάει πάρα πολλές φορές-είναι πλήρως διαχωρισμένη η εκκλησία από το κράτος, αλλά εκεί υπάρχουν άλλα προβλήματα, κατά τη γνώμη μου εγγενή στην Κυπριακή Εκκλησία. Δηλαδή η σχέση με το χρήμα κατά τη γνώμη μου είναι προβληματική στην Κυπριακή Εκκλησία, αλλά αυτό είναι δικό της εγγενές. Αναφορικά τέλος, με μια μεγάλη μερίδα του κλήρου στην Κύπρο που τάσσεται εναντίον του Πατριαρχείου, όπως ακούστηκε και σήμερα από τη Μόσχα, ο πατήρ Βασίλειος Θερμός σημείωσε «απ’ όσο ξέρω δεν είναι τόσο μεγάλη. Η μερίδα του κλήρου που είναι φιλορωσική στην Κύπρο είναι μειοψηφική. Αυτές είναι οι πληροφορίες μου. Και επίσης Ρώσοι που υπάρχουν εκεί Ορθόδοξοι δεν ελέγχουν την Εκκλησία της Κύπρου. Είναι όμως μια πραγματικότητα και δεν είναι και κάθε Ρώσος στην Κύπρο ύποπτος. Έχετε δίκιο όμως ότι γενικώς υπάρχουν και στην Ελλάδα Ορθόδοξοι οι οποίοι με μια αφέλεια, με ένα ρομαντισμό, ίσως, ελπίζουν ότι βλέπουν στη Ρωσία δήθεν υπερασπιστή των χριστιανικών αξιών και ελπίζουν σε κάτι διαφορετικό. Είναι τραγικό το κατάντημα της Ρωσίας αυτή τη στιγμή και της Ρωσικής Εκκλησίας. Έχει δηλαδή απομακρυνθεί πολύ από το νόημα του Ευαγγελίου».