Προσωπικό στοίχημα Μητσοτάκη η προεκλογική εκστρατεία

Οι εκλογές κρίνονται «στις λεπτομέρειες», σύμφωνα με αποστροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη σε συνεργάτες του, «δηλαδή στο τι κάνει ο καθένας μας και στο πόσο καλά το κάνει». Είναι μερικές «λεπτομέρειες» της εκλογικής στρατηγικής του αυτές που έχουν αναπροσαρμοστεί στα δεδομένα του νέου, πολωτικού σκηνικού ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης της 9ης Ιουνίου.

Κατά τη διάρκεια των επόμενων οκτώ εβδομάδων, ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας θα κάνει ένα μείγμα “δοκιμασμένων” και “νέων” επιλογών, τροποποιώντας την προηγούμενη τακτική του. Στη μεγάλη εικόνα, μπορεί να φαίνεται ότι υιοθετεί το εκλογικό υπόδειγμα του 2023 και του 2019 και να δίνει έμφαση στα χαρακτηριστικά της εθνικής αντιπαράθεσης των ευρωεκλογών, αλλά η επιλογή του να τελειοποιήσει βασικές λεπτομέρειες είναι αυτή που θα κριθεί στο τέλος.

Δεν είναι μόνο η απόφασή του να θέσει τον εαυτό του στην κεντρική σκηνή της προεκλογικής εκστρατείας. Το ίδιο έκανε και το 2019 και το 2023. Αυτή τη φορά, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέγει να θέσει τον εαυτό του στο “κάδρο” του εκλογικού αποτελέσματος, επιδιώκοντας προσωπική στήριξη και άρα να λογοδοτήσει για πιθανή “αποτυχία”, ακόμη και αν δεν ανατραπεί ο πολιτικός συσχετισμός. «Κρύβεται και το δικό μου όνομα», όπως είπε, πίσω από τους υποψηφίους και τις δεσμεύσεις της ΝΔ.

Πρόκειται για μια προσπάθεια αφύπνισης των δυνάμεων που ένωσαν τις φωνές τους με τη ΝΔ το 2023 και οδήγησαν σε μια διπλή συντριπτική νίκη: μια προσπάθεια εξίσωσης της ψήφου στη ΝΔ με την ψήφο στον ίδιο ως πρωθυπουργού της χώρας. Ακόμα και γαλάζια στελέχη όμως, τα οποία αναγνωρίζουν ότι σημαντικά ακροατήρια φλερτάρουν με τη… χαλαρότητα ή και με μία ψήφο – «μάθημα» στην κυβέρνηση, αιφνιδιάστηκαν με την πρωθυπουργική κίνηση.

Ωστόσο, στο “κάδρο” δεν έχει έναν, αλλά τρεις βασικούς αντιπάλους. Έτσι, αλλάζει το «δεν ασχολούμαστε καθόλου με την αντιπολίτευση», όπως ήταν η επωδός του στις τελευταίες προεκλογικές περιόδους. Τότε βρισκόταν σε πρώτο πλάνο σχεδόν αποκλειστικά η γαλάζια ατζέντα (δεσμεύσεις, «κορδέλες» έργων, προγραμματικός λόγος) συνοδεία «πυρών» ευρύτερα στο αντιπολιτευτικό πεδίο.

Βέβαια, ο “θετικός” λόγος σε τοπικό και εθνικό επίπεδο δεν έχει παραμεριστεί- αντίθετα, θεωρείται σημαντικό σημείο εκλογικής στρατηγικής. Ωστόσο, ο Μητσοτάκης ουσιαστικά “νομιμοποίησε” ορισμένους αντιπάλους. Μέχρι πρότινος δεν τους κατονόμαζε, αλλά τώρα τους κατονομάζει. Έτσι, αφού οι δημοσκοπήσεις επανέφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση, ο πρωθυπουργός επέλεξε τον Στέφανο Κασσελάκη ως βασικό πολιτικό αντίπαλό του.

Στη ΝΔ πιστεύουν ότι η έντονη αντιπαράθεση με τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, και κυρίως η αναφορά στο παρελθόν του Κουμουνδούρου ως κόμματος που “δεν άλλαξε” από την εποχή Τσίπρα, σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη, προσφέρει μια ευκαιρία να συσπειρώσει τόσο το παραδοσιακό ακροατήριο όσο και τους κεντρώους ψηφοφόρους της ΝΔ. Η πρόσφατη αναφορά του Μητσοτάκη στην αναφορά “Μένουμε Ευρώπη” μιλάει από μόνη της.

Παράλληλα, ο Κυριάκος Βελόπουλος έχει μπει στο ραντάρ της Νέας Δημοκρατίας από την τάση της γαλάζιας απόσχισης και διαρροών προς τα δεξιά από τις αρχές του έτους. Στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία οι απώλειες για το κυβερνών κόμμα φαίνονται, δημοσκοπικά τουλάχιστον, να είναι μεγάλες προς όφελος του επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης. Ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται να διστάσει να αντιπαρατεθεί προσωπικά με τον Κυριάκο Βελόπουλο.

Ο κ. Μητσοτάκης επιλέγει επίσης ένα “βαρύ” δίλημμα εν όψει μιας εκλογικής αναμέτρησης που οι ψηφοφόροι παραδοσιακά αντιμετωπίζουν με ελαφρύτερο κριτήριο. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας συνδέει άμεσα την ψήφο στην ευρωκάλπη με την πολιτική σταθερότητα και με τη δυναμική αναφορά στην Ευρώπη. Το δίλημμα ανάμεσα σε σταθερότητα και πολιτική αστάθεια είναι πλέον έκδηλο.