Μπορεί το Ισραήλ να σηκώσει το βάρος ενός διπλού πολέμου;

Από μία κλωστή κρέμονται όλα στη Μέση Ανατολή. Μετά την επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ, το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο, αποτελούμενο από τον Νετανιάχου, τον υπουργό Άμυνας Γκαλάντ και τον Μπένι Γκαντζ, συζητά εδώ και τρεις ημέρες τον τρόπο που θα απαντήσει το Ισραήλ χωρίς να προκληθεί νέος γενικευμένος πόλεμος στην περιοχή.

Συγκεκριμένα, ο Guardian αναφέρει ότι ο στρατηγός Χαλέβι δήλωσε ότι η απόφαση έχει ληφθεί για να απαντήσει σε μια ιρανική επίθεση, αλλά δεν είναι ακόμη σαφές πώς θα αντιμετωπιστεί ή αν θα είναι αρκετά ισχυρή ώστε να μετατρέψει το επιδεινούμενο σπιράλ βίας σε έναν ολοκληρωτικό περιφερειακό πόλεμο.

Το πολεμικό συμβούλιο πολέμου εξετάζει κυρίως το πώς θα απαντήσει το Ισραήλ. Ωστόσο, προκειμένου να λάβει την απόφασή του, πρέπει να λάβει υπόψη του τρεις βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν πολλούς ενδιαφερόμενους:

Ο πρώτος είναι το πώς θα αντιδράσει το Ιράν. Το Ιράν έχει καταστήσει σαφές ότι τα ισραηλινά αντίποινα θα αντιμετωπιστούν με ακόμη πιο σκληρή απάντηση ή, ακριβέστερα, “ανταπάντηση”.

Δεύτερον, η θέση των ΗΠΑ. Ο Μπάιντεν δεν ενδιαφέρεται για κλιμάκωση και ο Λευκός Οίκος θέλει να τελειώσει αυτή η διένεξη ανάμεσα σε Ιράν και Ισραήλ.

Τρίτον, μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ προσπαθεί να αποφύγει να ανοίξει ένα νέο μέτωπο, ώστε να μπορέσει να επικεντρωθεί στην καταπολέμηση της Χαμάς στη Γάζα.

Στη συνεδρίαση του πολεμικού συμβουλίου συζητήθηκαν διάφορα σενάρια που θα μπορούσαν να δείξουν στο Ιράν ότι οι ενέργειές του έχουν υπερβεί τις κόκκινες γραμμές του Ισραήλ, αλλά δεν θα προκαλούσαν μεγαλύτερη αντίδραση.

Έτσι, σύμφωνα με τον Guardian, η αντεπίθεση δεν θα έπαιρνε τη μορφή στοχοποίησης των εγχώριων υποδομών του Ιράν ή βάσεων εκτόξευσης πυραύλων, αλλά μάλλον κυβερνοεπιθέσεις μεγάλης κλίμακας και ιρανικούς στρατιωτικούς στόχους, όπως εργοστάσια κατασκευής μη επανδρωμένων αεροσκαφών σε τρίτες χώρες όπως είναι ο Λίβανος, η Συρία και το Ιράκ.

Παρ’ όλα αυτά, ορισμένοι ανώτεροι αξιωματούχοι έχουν προτείνει μυστικές επιθέσεις σε στόχους εντός του Ιράν. Ενώ το Ισραήλ δεν θα τις αναγνωρίσει ρητά, θα είναι ευρέως γνωστό ότι πραγματοποιήθηκαν από τις ισραηλινές ειδικές δυνάμεις και τις υπηρεσίες πληροφοριών.

Άλλωστε, τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξαν αρκετές δολοφονίες Ιρανών πυρηνικών επιστημόνων και εκρήξεις ευαίσθητων στρατιωτικών εγκαταστάσεων, οι οποίες αποδόθηκαν στο Ισραήλ, χωρίς, ωστόσο, να υπάρξει απάντηση.

Αναλυτές και πρώην στρατιωτικοί είναι πεπεισμένοι ότι σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, το Ισραήλ θα βρισκόταν σε καλύτερη θέση από το Ιράν.

Παρ’ όλα αυτά, μια εκτεταμένη σύγκρουση, στην οποία θα συμμετείχε σίγουρα η ισχυρή πολιτοφυλακή της Χεζμπολάχ, που υποστηρίζεται από το Ιράν, θα ήταν η σοβαρότερη απειλή που έχει αντιμετωπίσει το Ισραήλ μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973.

Επιπλέον, ένας περιφερειακός πόλεμος θα απαιτούσε μεγάλες ποσότητες όπλων, πυρομαχικών και πυραύλων αεράμυνας, σε μια εποχή που τα πυρομαχικά είναι ήδη σε έλλειψη από τον πόλεμο στη Γάζα. Χωρίς την εκ των προτέρων προειδοποίηση που δόθηκε για τα πλήγματα αυτού του Σαββατοκύριακου, είναι πολύ πιο πιθανό να εξουδετερωθεί το εξελιγμένο πολυεπίπεδο σύστημα αεράμυνας του Ισραήλ.

Αν συμβεί αυτό, η κανονική ζωή στο Ισραήλ θα σταματήσει επίσης. Το 75% του στρατού αποτελείται από εφέδρους. Βασικές υποδομές, όπως οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας, η παροχή νερού και οι μεταφορές, είναι επίσης πιθανό να επηρεαστούν και ο αντίκτυπος στην οικονομία θα είναι τεράστιος. Το Ιράν γνωρίζει τα όρια ενός διπλού πολέμου, απέναντι σε Γάζα και σε Ιράν, και σταθμίζει συνεχώς τα (πεπερασμένα) όρια των δυνάμεων του.