Άρχισα να δουλεύω, δεν μπορούσα να πάω σε Πανεπιστήμιο και πήγα σε σχολή αρχιτεκτονικής. Μαθαίνω ότι ανοίγει ο Top Fm, έγραψα στο βινύλιο με τραγούδια και στο ενδιάμεσο μιλούσα, τους το πήγα και μου έδωσαν δίωρη εκπομπή με το που άνοιξε ο σταθμός. Επειδή είχα και τον αδελφό μου φρόντιζα να είμαι τύπους και υπογραμμός και μετά πήγα στον ΑΝΤ1 που ξεκίνησε η καριέρα μου.
Από το 1988 είμαι στο ραδιόφωνο και θα ήμουν αχάριστος να μην λέω ότι είμαι ραδιοφωνικός παραγωγός. Κάποια στιγμή ήθελα να κάνω ωραιότερα πράγματα αλλά δεν ήταν εύκολο. Στον Sfera έκανα κάτι που ήθελα. Ήμουν ενδιάμεσος στο να έρχονται καλλιτέχνες του ποιοτικού. Μία φορά πήγα στην πρωινή ζώνη στο ραδιόφωνο και δεν άντεξα, τα είδα όλα. Είναι η μόνη ζώνη που είπα “παραιτούμαι”».
«Με την πολιτική πήγα να ασχοληθώ γιατί είχα το αντιδημοφιλές! Κάνω την αυτοκριτική μου. Με ρώτησαν αν θα το ξανακάνω και είπα “όχι”. Συνειδητοποίησα ότι υπερεκτίμησα τις δυνάμεις μου και υποτίμησα την πολιτική. Έφαγα τις σφαλιάρες μου και λέω ότι δεν έμεινε το απωθημένο! Έχω αρχίσει να μην βγαίνω έξω που είναι όλοι με το κινητό. Υπάρχει μια νέα γενιά που θεωρεί ότι αν δεν κάνουμε story, δεν ζούμε. Ζήστε! Εγώ από συναυλίες του Νταλάρα, της Χαρούλας θυμάμαι το αίσθημα! Η τεχνολογία λίγο με μέτρο.
Η ελληνική μουσική τώρα είναι χάλια. Δεν υπάρχει έμπνευση, υπάρχει δηθενιά και επιτήδευση. Λάτρευα αυτό που λέμε έντεχνο και εκεί αν υπάρχει επιτήδευση. Στο χώρο του έντεχνου υπάρχει μια δηθενιά να βγει επιτηδευμένα ο στίχος. Οι μουσικές είναι άνευρες, ανέραστες. Λίγο να απλοποιήσουν τα πράγματα και κάποιοι να ξεκαβαλήσουν!».