Μέση Ανατολή: Δράμα χωρίς τέλος

Η περιοχή βράζει από άκρη σε άκρη. Η συμμαχία Νετανιάχου με υπερσυντηρητικούς εθνικιστές οδηγεί σε μια απερίσκεπτη, καιροσκοπική πολιτική που απειλεί με γενίκευση της σύγκρουσης αλλά και μακροπρόθεσμα με υπονόμευση της ίδιας της ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ.

Την περασμένη Τετάρτη, οι ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν άλλον έναν προσφυγικό καταυλισμό στη Γάζα. Η γενοκτονία συνεχίζεται και η διεθνής κοινότητα κλείνει ντροπιαστικά τα μάτια.

Δυστυχώς, η στρατηγική του πρωθυπουργού Νετανιάχου αποδίδει και ωφελεί μόνο τον ίδιο: μετά την επική αποτυχία του να προστατεύσει τον ίδιο του το λαό από τη Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, που είχε ως αποτέλεσμα την πρωτοφανή δολοφονία περισσότερων από 1.500 Ισραηλινών μέσα σε λίγες ώρες, προσπαθεί απλώς να αποφύγει τις πολιτικές συνέπειες. Και προσπαθεί να το κάνει αυτό με μια επίθεση στη Γάζα πρωτοφανούς κλίμακας και βιαιότητας, μαζί με τους υπερσυντηρητικούς εθνικιστές του στενού του κύκλου.

Κανένας από τους κανόνες των νόμων του πολέμου δεν τηρήθηκε. Όλες οι κόκκινες γραμμές παραβιάστηκαν. Νοσοκομεία, σχολεία, στρατόπεδα και ολόκληροι άμαχοι πληθυσμοί έγιναν στρατιωτικοί στόχοι με λιγότερο ή περισσότερο εύλογες δικαιολογίες. Αφού οι άμαχοι εκκενώθηκαν από την πόλη της Γάζας και από το βορρά προς το νότο και σπρώχτηκαν στη Ράφα, ο ισραηλινός στρατός απείλησε με μεγάλη επίθεση στην περιοχή: το 2024, εκατοντάδες παιδιά στη Γάζα θα πεθάνουν από την πείνα και ο ισραηλινός στρατός θα αναγκαστεί να εκκενώσει τον άμαχο πληθυσμό από την πόλη της Γάζας και από το βορρά προς το νότο. Ωστόσο, σε αντίθεση με την περίπτωση της Ουκρανίας, η Δύση δεν παρεμβαίνει ουσιαστικά και προληπτικά . Εκτός από χλιαρές δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων και εκφράσεις οργής από τις ΗΠΑ, τίποτα ουσιαστικό δεν έχει επιτευχθεί. Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου συνεχίζει να χρησιμοποιεί την υποστήριξη από το χάος που έχει προκαλέσει.

Άλλες ισραηλινές κινήσεις περιλαμβάνουν την επίθεση στο ιρανικό προξενείο στη Δαμασκό στις αρχές Απριλίου, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός ανώτερου αξιωματικού των Φρουρών της Επανάστασης.

Γιατί το Τελ Αβίβ προχώρησε σε αυτές τις ενέργειες; Επειδή είδε την ευκαιρία να βάλει τέλος στο Ιράν, τον μεγάλο εχθρό της Μέσης Ανατολής, ο οποίος δεν αναγνώρισε ποτέ το Ισραήλ (αποκαλώντας το πάντα “σιωνιστικό μόρφωμα”) και ελέγχει μια σειρά από παραστρατιωτικές οργανώσεις που βλάπτουν συστηματικά τα ισραηλινά συμφέροντα.

Σε αυτή την πρωτοφανή άμεση επίθεση κατά του Ιράν, η Τεχεράνη ήταν βέβαιο ότι θα απαντούσε. Ωστόσο, ήταν αρκετά καιροσκοπική. Χρησιμοποιήθηκαν περίπου 300 μη επανδρωμένα αεροσκάφη και βαλλιστικοί πύραυλοι, τα περισσότερα από τα οποία καταρρίφθηκαν εύκολα από το σύστημα αεράμυνας του Ισραήλ, το Iron Dome, και τους συμμάχους του, κυρίως τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιορδανία, καθιστώντας σαφές ότι το Ιράν δεν χρησιμοποίησε τη μέγιστη δύναμη πυρός του. Ωστόσο, το μήνυμα τόσο προς την εγχώρια κοινή γνώμη όσο και προς τη διεθνή κοινότητα ότι τίποτα δεν ήταν αναπάντητο ήταν μια σαφής ένδειξη ότι το Ιράν ούτε ήθελε ούτε ήταν έτοιμο για μια μετωπική σύγκρουση με το Ισραήλ. Ωστόσο, το Ιράν έσπασε ένα ταμπού 33 ετών κατά των άμεσων επιθέσεων κατά του Ισραήλ από χώρες της περιοχής.

Η αντεπίθεση του Ιράν ήταν ακριβώς αυτό που ήλπιζε ο πρωθυπουργός Νετανιάχου. Απέσπασε την προσοχή από τις φρικαλεότητες που διαπράττονταν στη Γάζα και έκανε τις ΗΠΑ και ολόκληρο τον δυτικό κόσμο να υπερασπιστούν και να υποστηρίξουν το Ισραήλ. Ο Μπάιντεν αναγκάστηκε να υποστηρίξει τον παραδοσιακό του σύμμαχο όταν δέχθηκε επίθεση μετά την έντονη αντίδρασή του στον βομβαρδισμό της World Kitchen, η οποία μοίραζε τρόφιμα στη Γάζα, σκοτώνοντας Αμερικανούς πολίτες. Η ιρανική επίθεση αποσιώπησε την καταδίκη του πρωθυπουργού Νετανιάχου από τους δυτικούς ηγέτες και παρουσίασε ένα ενιαίο μέτωπο για την υποστήριξή του.

Το στοίχημα ήταν να δούμε αν οι ΗΠΑ θα ανάγκαζαν το Ισραήλ να ακολουθήσει το στρατηγικό τους δόγμα: “Για κάθε επίθεση, το πλήγμα πρέπει να πολλαπλασιάζεται”. Η στοχευμένη και ελεγχόμενη αντεπίθεση στο Ισφαχάν τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής έδειξε ότι οι σύμμαχοι είχαν ακούσει το μήνυμα.

Την ίδια ώρα η βία κατά των παλαιστινίων δεν περιορίζεται στη Γάζα. Από την 7η Οκτωβρίου έως σήμερα πάνω από 130 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί στη Δυτική Όχθη από εποίκους που επεκτείνουν παράνομα τους οικισμούς εντός των παλαιστινιακών εδαφών και στρέφονται βίαια εναντίον των κατοίκων των περιοχών, με την ανοχή ( και ενδεχομένως τη στήριξη) της Κυβέρνησης ενώ έχουν τραυματιστεί περί τις 2.000. Την Παρασκευή, σε μια σπάνια κίνηση, το Συμβούλιο της ΕΕ επέβαλε κυρώσεις σε εξτρεμιστές εποίκους, ειδικότερα σε 4 άτομα και 2 οργανώσεις για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένων βασανιστηρίων και απάνθρωπη συμπεριφορά.