Η Ευρώπη απούσα από τον προεκλογικό αγώνα των κομμάτων;

Η Ελλάδα είναι η ωραιότερη χώρα στον κόσμο, αρκεί να μην εξαρτάσαι οικονομικά από αυτήν. Αρκεί δηλαδή να μην εργάζεσαι σε αυτήν τη χώρα, αρκεί να μην επιχειρείς σε αυτήν τη χώρα και αρκεί το μέλλον το δικό σου και των παιδιών σου να μην είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την πορεία της χώρας.

Όσοι από εμάς ζούμε από τις επιχειρήσεις και τις δουλειές μας και σχεδιάζουμε το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, ασφυκτιούμε μέσα σε μια δυστοπία που έχει πάρει επικές διαστάσεις.

Και ενώ δεν είναι μυστικό ότι το κέντρο βάρους των αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζωή μας έχει μεταφερθεί στις Βρυξέλλες, ο εκλογικός δρόμος που οδηγεί στις ευρωεκλογές του Ιουνίου παραμένει γυμνός και άγονος, αντί να γεμίζει με αντίστοιχες ανησυχίες και συναφείς εκνευρισμούς. Αντίθετα, είναι γεμάτος ανέκδοτα, γκάφες και αντιπαραθέσεις που δεν έχουν καμία σχέση με το μέλλον της Ευρώπης ή το μέλλον του ελληνικού λαού στο μεγάλο σπίτι που είναι η ΕΕ.

Η Ευρώπη διεξάγει σήμερα έναν ανοιχτό πόλεμο στο ίδιο της το έδαφος, τον οποίο όχι μόνο δεν μπορεί να ελέγξει, αλλά αντίθετα δεν έχει καν αποφασίσει για την πιθανή συνέχιση και εξέλιξή του. Οι πολιτικές κραυγές κατά της Ρωσίας και του Πούτιν δεν αρκούν. Το ρωσικό φυσικό αέριο ρέει σε μεγάλα ευρωπαϊκά λιμάνια, όπως το Ρότερνταμ και το Μπιλμπάο, απ’ όπου και καταναλώνεται.

Η πιθανή εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, εκτός από τη σημαντική αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών, θα δημιουργήσει περαιτέρω δυσκολίες στους ευρωπαϊκούς ελιγμούς. Και αυτό γιατί οι πόλεμοι κερδίζονται με το πυροβολικό και όχι με την επιθυμία. Εκτός, βέβαια, αν ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν αφορά πλέον την Ευρώπη.

Σήμερα η Ευρώπη είναι αναγκασμένη να συμμετέχει σε οικονομικούς και τεχνολογικούς πολέμους σε ένα περιβάλλον λυσσαλέου ανταγωνισμού και προστατευτισμού. Η ευρωπαϊκή αγορά κατακλύζεται από φθηνά κινεζικά καταναλωτικά και βιομηχανικά αγαθά. Και ακόμη και γνωστά έργα πράσινης μετάβασης αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ βασίζονται σε κινεζική τεχνολογία.

Η Ευρώπη βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μεταναστευτικές ροές που προέρχονται τόσο από την Ασία όσο και από την Αφρική. Και όσοι υποστηρίζουν ότι υπάρχουν επαρκείς και αποτελεσματικοί τρόποι για την αποτροπή τους θα πρέπει να αναζητήσουν στην ιστορία παρόμοια παραδείγματα. Ταυτόχρονα, παλεύει με το πολύπλοκο ζήτημα της ενσωμάτωσης των μεταναστών στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και στις ευρωπαϊκές αξίες.

Η Ευρώπη πρέπει να επανασχεδιάσει ρεαλιστικές πράσινες μεταβάσεις, βιώσιμη γεωργική παραγωγή και να προωθήσει την καινοτομία με τέτοιο τρόπο ώστε να αντιστραφεί η τάση αποβιομηχάνισης και να αυξηθεί το οικονομικό και επιχειρηματικό αποτύπωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διεθνή σκακιέρα.

Όλα τα κόμματα αναφέρονται στο “μήνυμα” που πρέπει να δοθεί, σαν οι πολίτες να μην είναι ψηφοφόροι, αλλά μάλλον περιστέρια μηνυμάτων.

Τα περισσότερα κόμματα αμφισβητούν το αδιάβλητο της εκλογικής διαδικασίας, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, το 30% των ψηφοφόρων να πιστεύει ότι υπάρχει κίνδυνος νοθείας στις επερχόμενες εκλογές.

Η σύνθεση του ψηφοδελτίου χαρακτηρίζεται από εσωκομματικούς συσχετισμούς και ισορροπίες, μετακινήσεις εκτός κόμματος και μη κομματικούς υποψηφίους, με στόχο την καταγραφή ενός “σημαντικού ποσοστού” για τις εκλογές και όχι τη συγκρότηση μιας ικανής και αποτελεσματικής ομάδας πίεσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.