Οι εκλογικές επιδιώξεις των κομμάτων

Οι ευρωεκλογές γίνονται για να επιλέξουμε τους 21 ευρωβουλευτές που μας αντιστοιχούν και θα εκπροσωπήσουν τους Έλληνες στο Ευρωκοινοβούλιο και τις πολιτικές του ομάδες. Το εκλογικό αποτέλεσμα θα συνδιαμορφώσει, στον βαθμό που του αναλογεί, τους νέους συσχετισμούς που θα προκύψουν τη 10η Ιουνίου για την Ε.Ε. και θα καθορίσουν τις ευρωπαϊκές πολιτικές για τα επόμενα πέντε χρόνια. Στην Ελλάδα, όμως, οι ευρωεκλογές εκλαμβάνονται συχνά και ως μια ευκαιρία για ψήφο διαμαρτυρίας και αποστολή μηνύματος από τους, λιγότερο ή περισσότερο, δυσαρεστημένους ψηφοφόρους.

Στην κυβέρνηση, θέλουν να διατηρήσουν τουλάχιστον το ίδιο επίπεδο πολιτικής κυριαρχίας με αυτό των τελευταίων ευρωεκλογών και σε κάθε περίπτωση να διατηρήσουν μια μεγάλη διαφορά από την αντιπολίτευση. Με άλλα λόγια, θέλουν να διατηρήσουν την εξουσία τους ώστε να μην κλονιστεί ουσιαστικά η πολιτική κυριαρχία της χώρας τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ πιστεύουν επίσης ότι τους αξίζει να χάσουν και πάλι και δεν διεκδικούν να είναι το πρώτο κόμμα. Ωστόσο, προσπαθούν να κλονίσουν την πολιτική κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας, αμφισβητώντας τη λαϊκή νομιμοποίηση της κυβέρνησης στις 10 Ιουνίου, ώστε να ξεκινήσουν την “αποδόμησή” της. Μέχρι στιγμής, όλα ήταν προβλέψιμα και νόμιμα. Αυτό είναι το πολιτικό παιχνίδι.

Το πρόβλημα είναι ότι οι δυνάμεις που επιδιώκουν να αποδομήσουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχουν ένα ρεαλιστικό σχέδιο για το τι θέλουν να χτίσουν στη θέση της. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα της αντιπολίτευσης και των αριστερών και κεντροαριστερών κομμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη είναι φανερό ότι δεν ξέρει τι θέλει και έχει σοβαρά προβλήματα με την πολιτική του κατεύθυνση και τα σχέδιά του. Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη έχει πολιτική συνοχή, αλλά δείχνει να μην μπορεί να το κάνει, αν οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι βρίσκεται σε σαφή πτώση.

Οι τρέχουσες δημοσκοπήσεις δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ ελαφρώς ψηλότερα και το ΠΑΣΟΚ να χάνει τη δυναμική που είχε πριν από λίγο καιρό. Αρκετοί πολιτικοί αναλυτές ερμηνεύουν την ελαφρά άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος χάνει έδαφος προς τα αριστερά και υφίσταται έναν ταχύ μετασχηματισμό, απευθύνεται σε ένα διαφορετικό τμήμα της υποστήριξής του, το οποίο είναι περισσότερο μη πολιτικό και έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Η αδυναμία του Κασσελάκη να αρθρώσει συγκροτημένο πολιτικό λόγο και να παρουσιάσει συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις έχει ως αποτέλεσμα να ακούγονται γενικά μη πολιτικά συνθήματα για “μια καλύτερη ζωή” και για το “ελληνικό όνειρο”.

Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι η επικοινωνιακή του πολιτική με καθημερινά στιγμιότυπα της ζωής και της εικόνας του στα παραδοσιακά μέσα, αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Άλλωστε, αυτό είναι το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Γι’ αυτό και προτιμά να μιλάει σε πρωινές εκπομπές και να λέει ατάκες όπως “δεν θα καλέσω τον πρωθυπουργό στο γάμο μου”, γνωρίζοντας ότι την επόμενη μέρα θα βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα δεκάδων ιστοσελίδων και εκπομπών. Αλλά όταν τον ρωτούν για το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης, δεν ξέρει πόσο κοστίζει ή πού πρέπει να πάει ο πολίτης που ασθένησε. Και φαίνεται να μην γνωρίζει τη θέση του κόμματος για τις δαπάνες για την υγεία. Ομοίως, κατηγορεί γενικά και αόριστα την ακροδεξιά, ενώ στην πραγματικότητα το κόμμα του δεν μπήκε στον κόπο να καταθέσει υπόμνημα για τους Σπαρτιάτες και μέχρι να αντιληφθούν κάποια στελέχη την παράλειψη, η προθεσμία είχε παρέλθει. Μια τέτοια συμπεριφορά είναι πρωτοφανής, τόσο για κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης όσο και για κόμμα της Αριστεράς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκαταλειφθεί από πολλούς ψηφοφόρους που κέρδισε το 2015, χωρίς όμως να έχει επιστρέψει σε αυτό που ήταν πριν από την κρίση. Το ΠΑΣΟΚ έχει ανακτήσει κάποιες δυνάμεις, αλλά δεν κατάφερε να ανασυγκροτηθεί και να ξαναγίνει το κραταιό κόμμα που ήταν πριν από τα μνημόνια, παρά τη συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορέσουν να κλονίσουν την κυριαρχία Μητσοτάκη, όπως επιδιώκουν; Κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει αυτό για την ώρα, αλλά όλοι είναι βέβαιοι ότι τη 10η Ιουνίου το τοπίο στην κεντροαριστερά πολύ δύσκολα θα παραμείνει όπως είναι σήμερα.