Οι ευρωπαϊκές τράπεζες αποχωρούν από τη Ρωσία

Η υποχώρηση των ευρωπαϊκών τραπεζών από τη Μόσχα μπαίνει στο τελικό της στάδιο, αλλά αντί να έχουν στο τακούνι τους τον General Winter, έχουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Η ΕΚΤ σφίγγει τις βίδες στις τελευταίες σημαντικές τραπεζικές παρουσίες στη Ρωσία. Είναι ένα στοιχείο μιας πολύπλευρης, αν δεν εφαρμόζεται ομοιόμορφα, στρατηγικής απόσυρσης του δυτικού κεφαλαίου και της δυτικής τεχνογνωσίας από μια οικονομία που έχει κινητοποιηθεί για να υποστηρίξει τη μεγαλύτερη επιθετική ενέργεια στην ήπειρο εδώ και 80 χρόνια.

Την περασμένη εβδομάδα, η αυστριακή Raiffeisen Bank International, μακράν η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή τράπεζα που εξακολουθεί να λειτουργεί στη Ρωσία, δήλωσε ότι αναμένει να λάβει δεσμευτική απαίτηση από την ΕΚΤ να επιταχύνει τη μείωση των εργασιών της εκεί, ενώ το Reuters ανέφερε ότι η ιταλική Unicredit προετοιμάζεται για μια παρόμοια επιστολή. Και οι δύο τράπεζες αρνήθηκαν να σχολιάσουν αυτό το άρθρο.

Σύμφωνα με τη διάταξη της ΕΚΤ, η Raiffeisen θα πρέπει, έως το 2026, να μειώσει τον ισολογισμό της κατά 65% από το επίπεδό της στο τέλος του τρίτου τριμήνου του περασμένου έτους. Αυτό είχε ήδη μειωθεί στο μισό από το σημείο που ήταν την ημέρα που ο Βλαντιμίρ Πούτιν ξεκίνησε τον στρατό του εναντίον του Κιέβου.

Με παρόμοιο τρόπο, η ιταλική Unicredit έχει μειώσει την έκθεσή της στη Ρωσία κατά 90% ήδη από την εισβολή. Και η ING με έδρα την Ολλανδία, της οποίας η τοπική εταιρική τραπεζική μονάδα είχε ανθίσει καθώς συνόδευε βιομηχανίες όπως η Heineken και η Shell στην πρώην Σοβιετική Ένωση, μείωσε επίσης τη διασυνοριακή έκθεσή της κατά πάνω από 80% σε μόλις 1,3 δισ. ευρώ τον Φεβρουάριο.

Ο εξαναγκασμός των ουσιαστικά εταιρικών τραπεζικών εργασιών σε συρρίκνωση θα καταστήσει πιο δύσκολο για την ευρωπαϊκή βιομηχανία να συνεχίσει οποιοδήποτε είδος εργασίας στη Ρωσία. Αλλά ο αντίκτυπος στη Raiffeisen, με σχεδόν 10.000 υπαλλήλους σε ένα δίκτυο λιανικής με περισσότερα από 120 καταστήματα, είναι εντελώς διαφορετικής τάξης μεγέθους.

Το νέο χρονοδιάγραμμα απειλεί τα σχέδιά της να σώσει οτιδήποτε από τη μεγαλύτερη και πιο σεβαστή τράπεζα λιανικής στη χώρα για χρόνια, μια λειτουργία που κατά καιρούς απέφερε πάνω από τα μισά από τα κέρδη του ομίλου.

Η Raiffeisen προσπάθησε να αποχωρήσει ανταλλάσσοντας το μετοχικό κεφάλαιο της τοπικής θυγατρικής της με μια συμμετοχή στην κατασκευαστική εταιρεία Strabag, η οποία εδρεύει στην Αυστρία και εστιάζει στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Ωστόσο, η συμφωνία αναβλήθηκε. Το μερίδιο κατείχε ο μεγιστάνας μετάλλων Oleg Deripaska. Ωστόσο, μεταφέρθηκε στα τέλη του περασμένου έτους σε μια νέα εταιρεία χαρτοφυλακίου, της οποίας οι τελικοί δικαιούχοι είναι ασαφείς. Ως εκ τούτου, είναι δύσκολο να επαληθευτεί ότι η συμφωνία δεν θα ωφελούσε κάποιον που βρίσκεται επί του παρόντος υπό τις δυτικές κυρώσεις.

Η εντολή της ΕΚΤ σημαίνει ότι, μέχρι να διευθετηθούν τέτοια ζητήματα, ενδέχεται να απομένουν λίγα για πώληση. Εν τω μεταξύ, η Strabag, όπως κάθε ευρωπαϊκή εταιρεία όπου οι Ρώσοι είχαν συσσωρεύσει νόμιμα συμφέροντα πριν από τον πόλεμο, παραμένει επ’ αόριστον εμπλοκή στην αβεβαιότητα.

Αλλά η βραδύτητα της διαδικασίας πώλησης είχε απογοητεύσει τις ρυθμιστικές αρχές και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Νωρίτερα αυτό το έτος, η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών Anna Morris, υπεύθυνη για την επιβολή των κυρώσεων, είχε προειδοποιήσει τη Raiffeisen ότι κινδύνευε να εκτεθεί σε νέες εξουσίες κυρώσεων που είχαν δοθεί στο Γραφείο Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων στα τέλη του περασμένου έτους, προκειμένου να πιέσει τη Ρωσία. πιο δυνατά.

Η μοίρα της Raiffeisen έρχεται σε έντονη αντίθεση με εκείνη της Société Générale, η οποία εντός τεσσάρων μηνών από την εισβολή είχε συμφωνήσει να πουλήσει την τοπική της επιχείρηση, Rosbank, στην εταιρεία συμμετοχών Interros ενός άλλου μεγιστάνα μετάλλων, του Vladimir Potanin. Αυτή η συμφωνία εξομαλύνθηκε από το γεγονός ότι η SocGen και η Potanin διοικούσαν από κοινού τη Rosbank για χρόνια πριν από το 2022, ενώ η Raiffeisen είχε δημιουργήσει τις δραστηριότητές της από την αρχή. Και σε αντίθεση με τον Deripaska, ο Potanin δεν ήταν στη λίστα κυρώσεων εκείνη την εποχή — αν και και οι δύο και η Rosbank έχουν ενταχθεί από τότε.

Η δράση της ΕΚΤ «δεν ήρθε από το πουθενά» Η ΕΚΤ αρνήθηκε να σχολιάσει αυτό το άρθρο, αλλά η Claudia Buch, η οποία ανέλαβε την προεδρία του Εποπτικού της Συμβουλίου στις αρχές του έτους, δήλωσε τον Μάρτιο: «Για τις τράπεζες που είναι ακόμα εκεί… τις έχουμε δώσει επίσης ξεκάθαρες προσδοκίες για το πώς αναμένουμε μείωση των δραστηριοτήτων και στρατηγικές εξόδου».

Τους μήνες που ακολούθησαν την εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022, η ΕΚΤ είχε πει ελάχιστα δημόσια για το τι περίμενε από τις τράπεζες που λειτουργούσαν εκεί, πέρα ​​από τον Andrea Enria (ο προκάτοχος του Buch) που είπε ότι η μείωση της έκθεσης ήταν «το σωστό». Ο ευρύτερος αντίκτυπος του πολέμου στην ευρωπαϊκή οικονομία, και κατά συνέπεια στις τράπεζες της, ήταν πολύ πιο άμεσο ανησυχία για την Enria εκείνη την εποχή.

Επιστολές προς τους ευρωβουλευτές ήδη από τον Ιούνιο του περασμένου έτους υποδηλώνουν ότι η εποπτική αρχή είχε ήδη δηλώσει ότι περίμενε απότομη μείωση του μεγέθους των τραπεζών στη Ρωσία, προειδοποιώντας για «κίνδυνους φήμης» για όσους συνέχιζαν. Ο συνεργάτης του Ινστιτούτου Peterson, Nicolas Véron, σημείωσε ότι η κίνηση αντανακλά το γεγονός ότι η παραμονή στη Ρωσία με οποιαδήποτε μορφή τώρα «αντιπροσωπεύει απειλή για το franchise μιας τράπεζας και την ακεραιότητα της διοίκησής της».

Πρόσωπο κοντά στη διαδικασία επιβεβαίωσε ότι η τελευταία κίνηση της ΕΚΤ «δεν ήρθε από το πουθενά».

Γίνεται ευρύτερο εμπόριο αλόγων μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ σχετικά με τον καλύτερο τρόπο υποστήριξης της Ουκρανίας.

Σε μια συνάντηση των υπουργών Οικονομικών και των κεντρικών τραπεζών της G7 στην Ουάσιγκτον την περασμένη εβδομάδα, το ευρωπαϊκό σώμα έπρεπε να αποκρούσει σθεναρά τις προτάσεις ότι τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία στην Ευρώπη θα μπορούσαν να δημευθούν για να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση της πολεμικής προσπάθειας του Κιέβου. Η Βουλή των Αντιπροσώπων ξεκλείδωσε ένα πακέτο βοήθειας 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη χώρα εντός τριών ημερών από εκείνη τη συνάντηση, έχοντας εγκριθεί στο νομοσχέδιο για μήνες πριν.

«Η ΕΚΤ θέλει απλώς να τελειώσει το θέμα», είπε το άτομο.