Ο Ζορντάν Μπαρντελά θα κανονικοποιήσει την ακροδεξιά της Λεπέν;

Εν μέσω των πάγκων πατέ και των οινογευσιών μιας επαρχίας, ένας νεαρός πολιτικός που χαιρετίστηκε καθώς το νέο πρόσωπο της γαλλικής ακροδεξιάς ταρακουνούσε πλήθη που φώναζαν για φωτογραφίες και του έδιναν τρίχρωμες σημαίες για αυτόγραφο. “Ροκ σταρ!” φώναξε ένας 18χρονος.

Ο Τζόρνταν Μπαρντέλα, 28 ετών, ο οποίος ως πρόεδρος του Εθνικού Κόμματος της Μαρίν Λεπέν (Rassemblement National) έχει έναν από τους μεγαλύτερους ακόλουθους του TikTok στη γαλλική πολιτική σκηνή, δεν λέει ποτέ όχι σε μια selfie με έφηβους θαυμαστές, αναβοσβήνει το καλά δοκιμασμένο του χαμόγελο. «Σε αντίθεση με τον Εμανουέλ Μακρόν, το κόμμα μας δεν έχασε ποτέ την επαφή με τον γαλλικό λαό», είπε.

«Είσαι τόσο όμορφος και ποτέ δεν κολλάς σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις», είπε μια γιαγιά σε ένα περίπτερο με σαμπάνια. «Λοιπόν, κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ», απάντησε ειλικρινά η Μπαρντέλα, ενώ ζήτησε συγγνώμη από τον οινοποιό που δεν μπόρεσε να πιει ένα γεμάτο ποτήρι τόσο νωρίς την ημέρα.

Ο Μπαρντέλα, ο οποίος εξελέγη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από πέντε χρόνια, όταν ήταν 23 ετών, οδηγεί την ευρωεκλογική εκστρατεία του National Rally σε πρωτοφανή ύψη στις κάλπες ενόψει των εκλογών της 9ης Ιουνίου. Η δημοσκόπηση του Ifop αυτόν τον μήνα ανέδειξε το ακροδεξιό κόμμα του Μπαρντέλα στο 31,5%, με τους κεντρώους του Μακρόν στο 17%. Εάν ο Μπαρντέλα κερδίσει το κόμμα του Μακρόν με μεγάλη διαφορά, απειλεί να πανικοβάλει τους κεντρώους, δεξιούς και αριστερούς, και να δώσει τον τόνο στη γαλλική εθνική πολιτική για τα επόμενα χρόνια.

Ο εσκεμμένα ταπεινός τόνος του Μπαρντέλα με τους ψηφοφόρους είναι μέρος της στρατηγικής του για την υλοποίηση της τελικής φάσης της δεκαετούς προσπάθειας της Λεπέν να αμβλύνει την εικόνα του ακροδεξιού κόμματος. Δεν επιδιώκει να αμβλύνει το σκληροπυρηνικό μήνυμα του κόμματος κατά της μετανάστευσης, το οποίο δεν έχει αλλάξει από τη δεκαετία του 1970. Αντίθετα, θέλει να το κάνει αξιοσέβαστο και πλήρως mainstream πριν από την τέταρτη προσπάθεια της Λεπέν στην προεδρία το 2027.

Για δεκαετίες, το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας της, Ζαν-Μαρί Λεπέν, θεωρούνταν κίνδυνος για τη δημοκρατία που προωθούσε ρατσιστικές, αντισημιτικές και αντιμουσουλμανικές απόψεις. Ο Μπαρντέλα απορρίπτει αυτή την απεικόνιση. Αντιπροσωπεύει μια νέα νέα γενιά ήπιων βουλευτών με ναυτικά κοστούμια και γραβάτες που αποτελούν πλέον το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο. «Είμαστε λογικοί άνθρωποι», είπε. «Είμαστε υπέρ του λόγου ενάντια στην υπερβολή. Υποστηρίζω την επιστροφή στη λογική».

Μεγάλο μέρος των αυξανόμενων προσωπικών αξιολογήσεων αποδοχής του Bardella συνδέονται με την προσωπική του ιστορία. Μεγάλωσε σε ένα οικιστικό συγκρότημα στο Σεν Ντενί, στην καρδιά των χαμηλών εισοδημάτων, πολυεθνικών προαστίων του Παρισιού που έχουν τόσο στιγματιστεί. Περιγράφει τον εαυτό του ως μέρος μιας γενιάς που μεγάλωσε στη «χόβολη» των αστικών ταραχών του 2005, κατά τις οποίες νέοι που ζούσαν σε κτήματα σε όλη τη Γαλλία ξεσηκώθηκαν μετά το θάνατο δύο αγοριών που πέθαναν κρυμμένοι από την αστυνομία.

Γιος Ιταλών που έφτασαν στη δεκαετία του 1960, ο Μπαρντέλα παρουσιάζεται ως ένας «καλός μετανάστης» που αγκάλιασε τη γαλλική κουλτούρα και τον πολιτισμό, τον οποίο τώρα προειδοποιεί ότι απειλείται από αυτό που αποκαλεί ισλαμιστική ιδεολογία. Με μια ανύπαντρη μητέρα που λέει ότι είχε συνήθως μόνο 20 ευρώ στην τσάντα της στο τέλος του μήνα, η Μπαρντέλα έγινε μέλος του ακροδεξιού κόμματος στα 16 της και αργότερα εγκατέλειψε το πτυχίο γεωγραφίας για να ασχοληθεί με πλήρη απασχόληση.

Τακτικά, η Μαρίν Λεπέν έχει καθοδηγήσει τον Μπαρντέλα ως πρόεδρο του κόμματος, ενώ διατηρεί τον συνολικό έλεγχο του κόμματος. Μοιράζονται την ίδια σκληροπυρηνική ατζέντα για τη μετανάστευση, την ασφάλεια και τη διατήρηση του «Γαλλία για τους Γάλλους». Αλλά σε αντίθεση με τη Λεπέν, με την αστική της ανατροφή και τις αποσκευές του ονόματός της, η Μπαρντέλα είναι ένας κενός καμβάς στον οποίο μπορούν να προβάλλουν οι ψηφοφόροι.

Η Λεπέν είπε ότι ο Μπαρντέλα θα ήταν πρωθυπουργός της αν γινόταν πρόεδρος. Άλλοι πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είναι ο ίδιος υποψήφιος πρόεδρος. Τον Σεπτέμβριο, η Λεπέν και άλλα 26 μέλη του κόμματος αντιμετωπίζουν δίκη για φερόμενη κατάχρηση κονδυλίων της ΕΕ. Η Λεπέν αρνείται κάθε αδικοπραγία. Ο Μπαρντέλα, ο οποίος δεν αντιμετωπίζει κατηγορίες, θεωρείται πιθανός αντικαταστάτης εάν η Λεπέν δεν είναι υποψήφιος το 2027.

«Εκπροσωπεί τη νεολαία, μιλάει καλά, μοιάζει με τον ιδανικό γαμπρό, είναι μοντέρνος – αυτό θέλουν οι άνθρωποι και έχει φτάσει σε ένα επίπεδο σούπερ σταρ», είπε ο Aymeric Durox, δάσκαλος ιστορίας και γερουσιαστής του Εθνικού Ράλι του Σηκουάνα- et-Marne, νότια του Παρισιού, όπου η υποστήριξη έχει αυξηθεί.

Το κόμμα της Λεπέν εγκατέλειψε εδώ και πολύ καιρό τις ιδέες του για ένα Frexit ή μια γαλλική έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και συνεχίζει να αντιτίθεται στην πράσινη συμφωνία της ΕΕ και στο σύμφωνο μετανάστευσης και ασύλου. Αλλά στη Γαλλία, ο Bardella υπερασπίζεται τις μακροχρόνιες ιδέες του κόμματος: τον υποτιθέμενο κίνδυνο της μαζικής μετανάστευσης και την υπόσχεση να δοθεί προτεραιότητα στους γηγενείς Γάλλους έναντι των μη Γάλλων για επιδόματα πρόνοιας και στέγαση. Έχει προειδοποιήσει για μια «βάρβαρη» και άγρια ​​ατμόσφαιρα στη Γαλλία, λέγοντας ότι ο χρόνος τελειώνει για να σωθεί το έθνος.

Στην έκθεση, νότια του Παρισιού, ο Μπαρντέλα είπε: «Νομίζω ότι η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει το έθνος μας σήμερα είναι το ριζοσπαστικό Ισλάμ, το πολιτικό Ισλάμ, που αποτελεί την πέμπτη στήλη. Δεν θέλει να ξεκολλήσει από τη Γαλλία και τη γαλλική κοινωνία αλλά να την κατακτήσει και να επιβάλει τις δικές της απαγορεύσεις σε όλους τους Γάλλους. Μερικοί άνθρωποι παραιτούνται από αυτό, εγώ όχι».

Αλλά ο Μπαρντέλα παρακάμπτει το κλασικό λαϊκιστικό πλαίσιο της εκπροσώπησης της «Γαλλίας των ξεχασμένων» έναντι των σάπιων ελίτ. Έχει εφαρμογή  απευθύνθηκε σε ηγέτες επιχειρήσεων και επιχειρηματίες, καταφέρνοντας να αυξήσει ελαφρώς την υποστήριξη μεταξύ ψηφοφόρων με υψηλότερα εισοδήματα, μορφωμένων ψηφοφόρων καθώς και συνταξιούχων, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν μείνει μακριά.

«Δεν νομίζω ότι «ο λαός ενάντια στην ολιγαρχία» κάνει εκλογές», είπε.

Ο Pierre Jouvet, ένας σοσιαλιστής που διεκδικεί τις ευρωπαϊκές εκλογές μαζί με τον αριστερό υποψήφιο με τις υψηλότερες δημοσκοπήσεις, τον Raphaël Glucksmann, είπε ότι «πέρα από τις selfies και το αισθητικό επίπεδο επικοινωνίας», ο Bardella αντιπροσώπευε ένα «επικίνδυνο» έργο για τη Γαλλία και την Ευρώπη. Είπε ακόμη και όταν η Εθνική Συσπείρωση είπε ότι υποστήριξε την Ουκρανία ενάντια στη ρωσική εισβολή, οι δεσμοί του κόμματος με τη Μόσχα δεν ήταν σαφείς.

Ο Ζουβέ είπε ότι το Εθνικό Ράλι ήταν επικίνδυνο για το θέμα της μετανάστευσης στην Ευρώπη και ο Μπαρντέλα ήθελε μια «Ευρώπη με συρματοπλέγματα». Είπε ότι το κόμμα είχε «ένα επικίνδυνο όραμα για τον κατακερματισμό της κοινωνίας στη Γαλλία» και ενώ δεν παρουσίαζε ανοιχτά τον ρατσισμό, «είναι πάντα σιωπηρό ότι ο εχθρός είναι πάντα ένας ξένος, ένας βορειοαφρικανός ή ένας μουσουλμάνος, που θεωρείται ως υπεύθυνος για τις δυσκολίες των Γάλλων. Έτσι, φέρνουν ένα είδος ατμόσφαιρας ρατσισμού στη Γαλλία, η οποία είναι αποκρουστική και την οποία παλεύουμε».

Η Cécile Alduy, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και ειδικός στο κόμμα της Λεπέν, ανέλυσε δύο χρόνια ομιλιών του Bardella. Είπε ότι ήταν «σαν να επικολλήθηκαν από τη Μαρίν Λεπέν και τον Ζαν-Μαρί Λεπέν. Είναι ακόμα η ίδια τριάδα μετανάστευσης, ταυτότητας και Ισλάμ. Η μεγάλη διαφορά είναι ο τόνος και το στυλ. Το μήνυμα είναι το ίδιο, αλλά παραδίδεται με έναν πραγματικά ομαλό, ήρεμο και απαλό τόνο φωνής».