Μητσοτάκης: Στη Μητρόπολη Αθηνών για τη λειτουργία της Μεγάλης Πέμπτης

Στη Μητρόπολη Αθηνών έδωσε το «παρών» ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, για να παρακολουθήσει τη λειτουργία της Μεγάλης Πέμπτης. Είναι η πρώτη φορά από τη λειτουργία για τη νέα χρονιά που ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται στη Μητρόπολη, μετά και την όξυνση των σχέσεων μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας. Ο πρωθυπουργός έφτασε στη Μητρόπολη στις 20:30, ενώ χαιρετήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο διά χειραψίας. «Νόμιζα ότι θα είχατε ήδη φύγει για διακοπές» είπε ο πρωθυπουργός στους δημοσιογράφους, στην είσοδο, ενώ συνομίλησε με παιδιά που βρίσκονταν έξω από την Εκκλησία.

«Εδώ είμαστε για να γιορτάσουμε και όλα τα άλλα τα βρίσκουμε» δήλωσε νωρίτερα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, προσερχόμενος στον Καθεδρικό Ναό, όταν ρωτήθηκε για το εάν η παρουσία του πρωθυπουργού είναι σημαντική. 

Μεγάλη Πέμπτη: «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου» – Η Ακολουθία των Αχράντων Παθών

Το Θείο Δράμα κορυφώνεται και η υμνογραφία της ημέρας είναι σχετική με τα Πάθη του Χριστού, τη Σταύρωση και τον θάνατό του. Το βράδυ ψάλλεται στις εκκλησίες ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής και διαβάζονται τα 12 Ευαγγέλια. Ανάμεσα στο 5ο και το 6ο Ευαγγέλιο ψάλλεται το αντίφωνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» και ο Εσταυρωμένος λιτανεύεται από τους ιερείς. Στις εκκλησίες της Ζακύνθου, η περιφορά του Εσταυρωμένου γίνεται μετά το 11ο Ευαγγέλιο.

Το γεγονός ότι η Μεγάλη Πέμπτη είναι η ημέρα κατά την οποία παραδοσιακά όλος ο Ορθόδοξος κόσμος προσέρχεται να μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων, οφείλεται στο γεγονός ότι σήμερα έγινε η παράδοση του φρικτού μυστηρίου της Ευχαριστίας κατά τον Μυστικό Δείπνο. Εκεί ο Χριστός, εν όψει του Πάσχα του εβραϊκού, σε ένα από τα προηγούμενα (όχι στο τελευταίο τελικό συμπόσιο του εβραϊκού Πάσχα που έθυαν τον αμνό τον ενιαύσιο) έφαγε με τους μαθητές Του· και αφού πήρε ψωμί στα χέρια Του, ευχαρίστησε, το ευλόγησε, και τους τόδωσε λέγοντάς τους: «Λάβετε, φάγε­τε, τούτο έστι το σώμα μου».

Από τότε η Ευχαριστία συνιστά την Εκκλησία. Για να ζήσουμε το γεγονός της Εκκλησίας, κάνουμε την Λειτουργία. Και όπως μαζεύτηκε το σιτάρι σπυρί-σπυρί από κάθε γωνιά του χωραφιού και αλέστηκε κι έγινε το ψωμί, έτσι μαζευόμαστε και μείς ένας-ένας από κάθε γωνιά, γύρω από τον προεστώτα της Ευχαριστίας, και αντιγράφοντας την πρακτική του Χριστού, κατά την εντολή Του: «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν» (αυτό να κάνετε για να με θυμάστε), «και όσες φορές θα τρώτε αυτόν τον άρτο και θα πίνετε αυτό το κρασί, θα καταγγέλλετε και θα μαρτυρείτε την Ανάστασή μου, την αλήθεια της Θεότητάς μου», κι εμείς συναζόμαστε και κάνουμε τη Λειτουργία, και έτσι συνιστούμε την Εκκλησία. Και είμαστε όλοι καλεσμένοι να μετάσχουμε αυτής της αθανάτου τραπέζης, αλλά υπό προϋποθέσεις. Όχι απαράσκευοι, όχι ακάθαρτοι, όχι αμετανόητοι όπως ό Ιούδας.