Αν είναι κατοικήσιμος ο Εγκέλαδος ―το φεγγάρι του Κρόνου― εξετάζουν οι επιστήμονες

Το κατά πόσο ο Εγκέλαδος, το φεγγάρι του πλανήτη Κρόνου, μπορεί να είναι κατοικήσιμος, εξετάζουν οι επιστήμονες.

Ο Εγκέλαδος φιλοξενεί έναν υπόγειο ωκεανό βάθους άνω των 30 μιλίων, ο οποίος περιοδικά εκτοξεύει πίδακες κρυστάλλων πάγου και νέφη αερίου πάνω από τον Νότιο Πόλο του – ένα φαινόμενο που αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά από το διαστημόπλοιο Cassini της NASA το 2005. Κατά τη διάρκεια της 13χρονης αποστολής του, το Cassini μελετούσε τον Κρόνο και τα 146 φεγγάρια του και μπόρεσε να συλλέξει υλικό που εκτοξεύτηκε στο διάστημα από τους πίδακες αυτούς του Εγκέλαδου.

Ο Εγκέλαδος, που πήρε το όνομά του από τον Γίγαντα στον οποίο αποδίδονται οι σεισμοί κατά την ελληνική μυθολογία, είναι το έκτο μεγαλύτερο από τα πολλά φεγγάρια του Κρόνου, με διάμετρο περίπου 310 μιλίων, σύμφωνα με τη NASA. Επί σχεδόν 20 χρόνια, οι επιστήμονες μελετούν τη χημική σύνθεση στους πίδακες του Εγκέλαδου και πρόσφατα, τον περασμένο Ιούνιο, διαπίστωσαν ότι τα πλούσια σε άλατα παγωμένα υγρά και αέρια νέφη του περιέχουν τα βασικά συστατικά που απαιτούνται για τη διατήρηση της ζωής: Άνθρακα, υδρογόνο, άζωτο, οξυγόνο, θείο και φώσφορο.

Τη Δευτέρα, ένα άλλο κομμάτι του γρίφου του Εγκέλαδου «λύθηκε» από μια ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) και το Εργαστήριο Jet Propulsion της NASA, σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε στο Nature. Οι ερευνητές βρήκαν ότι οι εκρήξεις του Εγκέλαδου, οι οποίες ποικίλλουν σε φωτεινότητα, προέρχονται από τέσσερα διακριτά ρήγματα στην επιφάνειά του, που αναφέρονται ως «ρίγες τίγρης».

Η μελέτη, με επικεφαλής τον Alexander Berne, υποψήφιο διδάκτορα στο Caltech, ανέλυσε τη φωτεινότητα στους πίδακες του Εγκέλαδου και προσδιόρισε ότι ήταν σε συγχρονισμό με την ολισθαίνουσα κίνηση των λωρίδων του. Η μελέτη εξηγεί ότι οι ρίγες αυτές κινούνται διαφορετικά από ό,τι γνωρίζαμε έως σήμερα και ο Berne παρομοίασε την κίνησή τους με αυτή του ρήγματος San Andreas της Καλιφόρνια. «Στη μελέτη μας, προτείνουμε ότι η ολίσθηση ή η πλάγια κίνηση, παρόμοια με ό,τι συμβαίνει στο ρήγμα του San Andreas όταν γίνεται σεισμός, θα μπορούσε να ρυθμίζει τις εκρήξεις πιδάκων του Εγκέλαδου», δήλωσε ο ίδιος στο ABC News, προσθέτοντας ότι οι παλίρροιες στον ωκεανό του Εγκέλαδου, κατευθύνουν την κίνηση των λωρίδων του. «Για να εξηγήσουμε τη συσχέτιση μεταξύ τους, έχουμε αυτά τα ρήγματα στον Νότιο Πόλο του, που περιοδικά ανοίγουν και κλείνουν ως απόκριση στις παλίρροιες του υπόγειου ωκεανού και επιτρέπουν στο υλικό να ανέβει μέσω του κελύφους του Εγκέλαδου και να εκτοξευθεί στο διάστημα», συνέχισε ο ίδιος.

Πώς λοιπόν αυτές οι νέες πληροφορίες προωθούν την έρευνα για ένα από τα πιο συναρπαστικά ουράνια σώματα στο ηλιακό μας σύστημα; Ο Berne εξήγησε ότι η κατανόηση της ιστορίας των πλούσιων σε ορυκτά εκρήξεων του Εγκέλαδου είναι καθοριστική για την κατανόηση της πιθανής κατοικιμότητας του συγκεκριμένου φεγγαριού του Κρόνου: «Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον να επιστρέψουμε στον Εγκέλαδο και να δειγματίσουμε αυτό το υλικό για σκοπούς ανίχνευσης ζωής». «Για να καταλάβουμε τι δειγματοληπτούμε, πρέπει να κατανοήσουμε το ιστορικό μεταφοράς αυτού του υλικού», συνέχισε ο Berne, προσθέτοντας: «Αυτή η μελέτη παρέχει ένα πλαίσιο για την κατανόηση αυτής της ιστορίας».

Με πληροφορίες από ABC