Ποιο είναι το εκλογικό ακροατήριο του Κασσελάκη;

Αν κάτι δεν µπόρεσε να καταφέρει ο Αλέξης Τσίπρας τα χρόνια που βρέθηκε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν να απαλλαγεί από τα διαχρονικά βαρίδια ενός κόµµατος που λειτουργούσε, εκτός από τις αναµνήσεις του, και µε πολλές εµµονές.

Ακόµα και όταν του δόθηκε η ευκαιρία να κυβερνήσει τον τόπο, διατήρησε αναλλοίωτες όλες αυτές τις αγκυλώσεις, στοχεύοντας µε θεµιτά και αθέµιτα µέσα όποιον δεν υποκλινόταν στο µεγαλείο του ηγέτη.

Αυτό που ζήσαμε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ιστορικά πρωτοφανές στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Και επειδή ο κυρίαρχος ελληνικός λαός είναι αυτός που τελικά κρίνει τις επιλογές των κυβερνώντων, η ετυμηγορία είναι πως έχει τοποθετήσει τον Τσίπρα και την παράταξή του στο απόλυτο πολιτικό περιθώριο, εκεί όπου αρχικά ανήκαν, χρονολογώντας τις δικές τους φαντασιώσεις και πολιτικές ουτοπίες.

Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες της προσπάθειας μεταμόρφωσης του πρώην αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό γιατί προφανώς έχει συνειδητοποιήσει ότι ήταν μια λανθασμένη επιλογή που ουσιαστικά τον απέκλεισε από το προσκήνιο της πολιτικής ζωής.

Αναφερόμαστε ουσιαστικά στη στρατηγική που ακολουθεί ο Στέφανος Κασσελάκης, ο διάδοχος του Αλέξη Τσίπρα. Άνθρωπος που επισκέφθηκε την Ελλάδα για τουρισμό και κατάφερε να κερδίσει τον Τζανακόπουλο και την παρέα του σε σύντομο χρονικό διάστημα και με συνοπτικές διαδικασίες, ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχει και στρατηγική και στόχο, αν και είναι αλήθεια ότι προσπαθεί να απομακρύνει τους συντηρητικούς ψηφοφόρους. Στην πραγματικότητα, όσοι τον υποτιμούν κάνουν μεγάλο λάθος.

Το γεγονός ότι μια από τις πρώτες επιλογές του ήταν, και εξακολουθεί να είναι, μια αποφασιστική ρήξη με την Αριστερά, την οποία ο ίδιος αγνοεί, στέλνει ένα σαφές (αν και όχι ξεκάθαρο) μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις και σε όλους τους αποδέκτες. Ο Κασσελάκης δεν τα βάζει με τον Τσίπρα, ούτε τον ενδιαφέρουν οι αμπελοφιλοσοφίες του Καρτερού. Προσπαθεί να μιλήσει στις μάζες. Σε μη πολιτικούς ανθρώπους, σε ανθρώπους που (ίσως) δεν έχουν συμμετάσχει ποτέ ξανά στα πολιτικά δρώμενα της χώρας και αν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά τι κάνει ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ (που σύντομα θα αλλάξει όνομα), θα διαπιστώσουμε πως δεν έχει άλλες φιλοδοξίες από το να μιλάει με αριστερό τρόπο.

Προσπαθεί να φτάσει στην άκρη του βαιύ επιχειρηματικού συστήματος της χώρας την ίδια στιγμή που μιλάει στον κόσμο του Γιώργου Λιάγκα και της Κατερίνας Καινούργιου και στο ελαφρά “εναλλακτικό” Euractiv. Αν αυτό που κάνει ο Κασσελάκης το είχε συλλάβει κάποιος από τους συμβατικούς πολιτικούς, θα τον είχαν λιθοβολήσει. Γι’ αυτό πρέπει να αναλυθεί και στη συνέχεια να αντιμετωπιστεί ως νέο πολιτικό “προϊόν”. Οποιασδήποτε άλλης αντιµετώπισης τύχει, είναι βέβαιο ότι θα τον αναδείξει στο τέλος νικητή.

Κακά τα ψέματα, αν ο νέος και  φιλόδοξος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ έχει δείξει κάτι τους τελευταίους μήνες, είναι ότι μαθαίνει γρήγορα. Το πιο σημαντικό είναι ότι απομακρύνεται μέρα με τη μέρα από το βαθύ κόμμα, τον “βαθύ ΣΥΡΙΖΑ”. Είναι σαφές ότι στόχος του (όπως το θέτει ο Νίκος Παππάς) είναι να στήσει ένα άλλο μαγαζί και ότι ελπίζει να το πετύχει μέσα από μια “κινηματική” και αδιαμεσολάβητη διαδικασία. Για τους λόγους αυτούς, θα ήταν λάθος να υποτιμήσουμε τη στρατηγική του Κασσελάκη. Η ιστορία έχει, άλλωστε, δείξει κάθε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πλην του Μιλτιάδη Έβερτ, κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός.