Ο Νετανιάχου σαν ανεπίσημος σύμμαχος του Τραμπ

Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή έχει περάσει πλέον στην πιο επικίνδυνη φάση του. Εάν δεν καταστεί εφικτό να σταματήσει, μέσα από τις ποικίλες ειρηνευτικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες, θα βρεθούμε μπροστά σε δραματικές και πιθανόν απρόβλεπτες εξελίξεις.

Εκτός από το τι θα συμβεί στην Γάζα, στην Ράφα, στη Δυτική Όχθη, πέρα από το πώς θα αντιδράσουν οι άλλες δυνάμεις της ευρύτερης περιοχής – κυρίως το Ιράν αλλά ακόμη και η Τουρκία – οι συνέπειες θα είναι αρνητικές και στην Δύση.

Τα πρώτα δείγματα είναι ήδη ορατά στις ΗΠΑ. Φοιτητικές διαδηλώσεις και βίαιη αστυνομική καταστολή σε κορυφαία αμερικανικά πανεπιστήμια ξυπνούν μνήμες από το Βιετνάμ: στο Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών το 1968 στο Σικάγο, διαδηλωτές κατά του πολέμου του Βιετνάμ συγκρούστηκαν με τις αστυνομικές δυνάμεις. Ως αποτέλεσμα, οι Δημοκρατικοί ηττήθηκαν και ο Ρίτσαρντ Νίξον κέρδισε τις εκλογές. Καθώς το Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών θα διεξαχθεί και φέτος στο Σικάγο, ορισμένοι έχουν επισημάνει τις ομοιότητες με όσα συμβαίνουν στα πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών. Φυσικά, η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική. Εκείνη την εποχή, οι φοιτητές διαδήλωναν για πράγματα που τους αφορούσαν άμεσα, καθώς οι ίδιοι είχαν επιστρατευτεί σε πολέμους που θεωρούσαν απαράδεκτους. Παρ’ όλα αυτά, θα ήταν λάθος να υποτιμήσουμε τη δυναμική των σημερινών αντιπολεμικών διαδηλώσεων στη Γάζα, πέρα από τον υπερβολικό παραλληλισμό. Το φοιτητικό κίνημα ξεκίνησε και συνεχίζει να είναι δυναμικό στα σημαντικότερα πανεπιστήμια της χώρας, παράλληλα με τις προσπάθειες του λόμπι του Ισραήλ να εξισώσει τις φοιτητικές διαδηλώσεις με ένα “αντισημιτικό” κίνημα. Παραδοσιακά στις ΗΠΑ, οι πανεπιστημιακές συγκρούσεις, οι αιματηρές μάχες για ίσα δικαιώματα και πολλούς αγώνες για τις πολιτικές ελευθερίες έβαζαν τους Εβραίους στην πρώτη γραμμή. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στα κορυφαία πανεπιστήμια της Αμερικής είναι πραγματικά πρωτοφανές.

Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή θα μπορούσαν να επηρεάσουν αποφασιστικά το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών. Πολλοί ψηφοφόροι των Δημοκρατικών, κυρίως νεότεροι ψηφοφόροι αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία που ανήκουν στην αριστερή πτέρυγα του κόμματος, καλούν τον Μπάιντεν να καταδικάσει με μεγαλύτερη σαφήνεια τις πολιτικές του Νετανιάχου. Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο πιθανό είναι να το πράξουν. Δεν πρόκειται μόνο για φιλοπαλαιστινιακές ομάδες. Η αντίθεση στην πολιτική του Ισραήλ για τη Γάζα κερδίζει επίσης έδαφος. Φυσικά, οι αντίπαλοι του Νετανιάχου δεν θα ψηφίσουν τον Τραμπ. Αλλά μπορεί να εξασφαλίσουν τη νίκη του Τραμπ με την αποχή τους σε πολιτείες-κλειδιά. Το Μίσιγκαν και η Πενσυλβάνια ανήκουν στα swing states, αλλά έχουν υψηλό ποσοστό Αράβων και μουσουλμάνων ψηφοφόρων και η αποχή τους μπορεί να αποβεί καθοριστική για το τελικό αποτέλεσμα.

Ο Μπάιντεν αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι ο πρωθυπουργός Νετανιάχου αναδεικνύεται στον πιο πολύτιμο ανεπίσημο σύμμαχο του Τραμπ στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές. Οι προσπάθειές του να σταματήσει την αιματοχυσία και να επαναφέρει στο τραπέζι το θέμα της παλαιστινιακής κρατικής υπόστασης θα κλιμακωθούν. Με τη Χαμάς από τη μία πλευρά και τον πρωθυπουργό Νετανιάχου από την άλλη, το διακύβευμα του Μπάιντεν φαίνεται πολύ υψηλό. Εάν, ωστόσο, δεν επιτευχθεί με Δημοκρατικό πρόεδρο, αναρωτιέται κανείς τι μπορεί να συμβεί στη συνέχεια με πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ.