ΣΥΡΙΖΑ: Μεταξύ γελοιοποίησης και αποσύνθεσης

Στη πολιτική το μοναδικό πράγμα που δεν έχει επιστροφή είναι η γελοιοποίηση, συνήθιζε να λέει ο Λεωνίδας Κύρκος. Η ρήση αυτή του ιστορικού ηγέτη της ανανεωτικής αριστεράς ταιριάζει γάντι στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε καθημερινή βάση καταγράφονται φαινόμενα φαρσοκωμωδίας από τον ίδιο τον Στέφανο Κασσελάκη, αλλά και από διάφορους μουσαφιραίους, που αντλώντας ισχύ από τον πρόεδρο εμφανίζονται ως οι νέοι Ηρακλείς του Στέμματος.

Χαρακτηριστικά, τα τελευταία 24ωρα, ο Άρης Σπηλιωτόπουλος εμφανίζεται στην κοινή γνώμη ως αποκρυπτογράφος των θέσεων του προεδρείου του ΣΥΡΙΖΑ. Και την ίδια στιγμή, ο Ευάγγελος Αντώναρος απείλησε με αποπομπή όποιου στελέχους διαφωνήσει με την άθλια δήλωση Κασσελάκη ότι υπουργός της κυβέρνησης δολοφόνησε παιδί. Με άλλα λόγια, δύο πρώην εκπρόσωποι του καραμανλισμού έγιναν τα νέα ανδρείκελα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Παύλος Πολάκης στηλίτευσε ευθέως τη συνεπή στάση του Αλέξη Τσίπρα στο θέμα των εμβολίων, ενώ ταυτόχρονα άφησε μια χυδαία περιφρόνηση για τον καθηγητή της Σορβόννης Γρηγόρη Γεροζιάφα.

Εν μέσω αυτής της καταιγίδας ωμότητας, ο Στέφανος Κασσελάκης διαμαρτύρεται ότι η θέση του κόμματος δεν προβάλλεται από τα ΜΜΕ. Τι περιμένει όμως όταν ο ίδιος τροφοδοτεί συστηματικά με ειδήσεις για πράγματα που αφορούν την προσωπική του ζωή μέσα από κουτσομπολίστικες εκπομπές; Τι περιμένει να συμβεί, για παράδειγμα, όταν επιλέγει να συνεχίσει να εμφανίζεται σε μια εκπομπή που δίνει τόση έμφαση στα προσκλητήρια γάμου;

Ταυτόχρονα, όμως, θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε σε ποια θέση του κόμματος αναφέρεται. Διότι ακόμα και οι πιο επιμελείς ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ θα μπερδευτούν με το τι λέει το κόμμα του για την επικαιρότητα, μικρή ή μεγάλη. Ο λόγος είναι ότι είτε διαστρεβλώνεται η θέση του αρχηγού του κόμματος είτε κάποια στελέχη θα δηλώσουν ότι αυτά που λέει ο Κασσελάκης δεν είναι θέση του κόμματος! Τα παραδείγματα είναι ατελείωτα: ο φράχτης στον Έβρο, ο ισραηλινοπαλαιστινιακός πόλεμος, οι απόψεις για το ΝΑΤΟ, η θέση για τη Βόρειο Ήπειρο, το θέμα των εξοπλισμών, η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων κ.λπ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θεωρείται πλέον κόμμα της αντιπολίτευσης, αλλά ένα καθαρά προσωπικό κόμμα που παράγει ειδήσεις γύρω από τον τρόπο ζωής του Κασσελάκη. Είμαστε το κόμμα των γάμων, των προσκλήσεων, των καλεσμένων, των μενού, των δαχτυλιδιών, των σκύλων, του σπιτιού του Κολωνακίου του ενός εκατομμυρίου ευρώ κ.ο.κ. Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για μια κλασική μιντιακή φιγούρα και καμία σχέση με αρχηγούς κομμάτων που διεκδικούν εθνικές θέσεις, ειδικά αριστερών κομμάτων. Οι μόνοι που θα έπρεπε να ανησυχούν για την παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη είναι ο Γιώργος Λιάγκας και γενικότερα τα “ριάλιτι” της lifestyle κανονικότητας.

Οι αντιδράσεις στην πορεία του κόμματος προς τον ευτελισμό, με αποκορύφωμα το ξέσπασμα του Κώστα Ζαχαριάδη ή άλλων στελεχών όπως ο Χρήστος Σπίρτζης, ο Γιώργος Βασιλειάδης, ο Γιώργος Τσίπρας, είναι ένα δείγμα υγείας αλλά και ένα αίσθημα στοιχειώδους αξιοπρέπειας κάποιων (δυστυχώς) λίγων ανθρώπων εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δημόσιες τοποθετήσεις του Αλέξη Τσίπρα είναι μια όαση λογικής απέναντι σε όσα αδιανόητα συμβαίνουν στο εσωτερικό του κόμματος. Η σιωπή κάποιων άλλων στελεχών είναι ενδεικτική παρότι είναι κακό «για το καλό του κόμματος να γίνεσαι αόμματος».

Αυτή η κατάσταση έχει ημερομηνία λήξης. Από το βράδυ των ευρωεκλογών, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκαστεί με μαθηματική ακρίβεια σε νέα διάσπαση. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη στείλει αυτό το μήνυμα. Είναι επομένως σαφές ποιος θα λάβει αυτό το μήνυμα.